از : یک کارگر زحمتکش
عنوان : کمونیستها بازندگان واقعی دموکراسی
من با دیدگاههای فرد اول موافقم. در شرایطی که رکود اقتصادی موجود بیشترین مخالفت را از سوی توده های مردم متوجه نظام اقتصادی کرده، باز هم چپها نمیتوانند چیزی بیش از ۱۲ درصد آرا را بخود جلب کنند. متاسفانه چپهای ایرانی در تحلیلهای خود صادقانه برخورد نمیکنند. واقعیت آن است که تقریباْ تمام گروههای چپ ایرانی کمونیست هستند ولی چنین قاعده ای متوجه چپهای غربی نیست. اکثر احزاب سوسیالیست و کارگری غرب به همراه سبزها مالکیت خصوصی و تجارت آزاد را کاملاْ قبول دارند و این را نه در حرف بلکه در عمل نیز ثابت کرده اند. سوسیالیستها و سبزهای غربی نشان داده اند که در عمل خواستار همزیستی مسالمت آمیز با بازار سرمایه هستند و برای اینکار هیچ ابایی ندارند که کمونیستهای را از خود پس بزنند. ولی دوستان چپ ایرانی در تحلیلهای خود چنین وانمود میکنند که چپهای غربی نیز با آنها همفکر بوده و دارای دیدگاههای مارکسیستی هستند. چپهای ایرانی فقط میتوانند خود را با احزاب کمونیست (و نه سوسیالیست) غربی مقایسه کنند. من از گرایشات این گروه جدید چپ آلمانی اطلاعی ندارم. اگر آنها بطور مشخص مارکسیست باشند پس باید نتیجه گیری کرد که بعد از این همه جار و جنجال در شرایط رکود اقتصادی و تبلیغات علیه اقتصاد آزاد در دیار کارل مارکس (بقول آن فرد نظر دهنده)، کمونیستها فقط توانسته اند چیزی حدود ۱۲ درصد آرا را بدست آورند. این یک شکست سنگین برای چپهای کمونیست در آلمان است.
اصولاْ کمونیستها بازندگان دموکراسی در هر کشوری هستند و عملاْ ثابت شده که مردم اعتمادی به آنها ندارند.
من بر این باور هستم که کارگران و زحمتکشان ایرانی نیز باید از توده های مردم در کشورهای دموکراتیک پند گیرند و عطای مارکسیسم را به لقایش ببخشند. بنظر من لیبرالیزم به مراتب دارای پتانسیل مناسبتری برای حل و فصل مسائل یک جامعه است.
۱۶۷٨۵ - تاریخ انتشار : ۶ مهر ۱٣٨٨
|