اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۶ مهر ۱٣٨٨ -  ۲٨ سپتامبر ۲۰۰۹

مراسم با یک دقیقه ایستادن و دست زدن بیاد همه بر خاک افتادگان سیاسی و عقیدتی در جمهوری اسلامی آغاز شد. با خطابه ای شعر گونه بدنبال آن، قسمت های متعدد برنامه توسط دو مجری جوان، الناز غفاری و کاوه اکبری از اعضای کمیته برگزاری که خود در سال ۱٣۶۱ در زندان بدنیا آمده، به دو زبان فارسی و انگلیسی اعلام شد.
کاوه، خلاصه ای از جنایات رژیم و و پایداری مردم ایران در طی این سال ها را به زبان انگلیسی بیان کرد. وی در رابطه با کشتار زندانیان سیاسی در سال های ۱٣۶۰، و جنایت های بعدی رژیم تا به امروز، توجه حاضرین را به رویدادهای اخیر در ایران و خیزش اجتماعی برای آزادی و عدالت و همچنین کشتار مردم جلب کرد.
این مراسم گرامی داشت شهدا، پس از بیش از دو ماه تدارکات، تشکیل جلسات متعدد با فعالین و مبارزین سیاسی در شهر سیدنی، و با یادبودی از بیست و یکمین سالگرد کشتار زندانیان سیاسی در تابستان ۱٣۶۷، با استقبال خوب مردم و همچنین برنامه ریزی مناسب و سخنرانی هایی در این باره برگزار شد. مراسم مانند سال های اخیر با فراخوان فعالین " کمیته همبستگی با جنبش کارگری ایران- استرالیا" برپا شد.
سالن با چراغ هایی رنگین که با نظم خاصی در گوشه های سالن قرار داده شده بود و همچنین پلاکاردهایی در محکومیت شکنجه و اعدام که شعار اصلی مراسم امسال بود تزیین شده بود. در انتهای سالن نیز عکس های متعددی از جنایات رژیم جمهوری اسلامی بر پانل های متعدد توسط میترا محمودی تهیه و نصب گردیده بود، که توجه حاضرین را به خود جلب می کرد.
پس از سخنان کاوه، فیلم ۱۵ دقیقه ای به نام " یادها ... جاودانه ها ..." از آغاز انقلاب ۱٣۵۷ و عکس هایی از شهدای جنبش مبارزاتی مردم ایران از همان آغاز تا تحولات اخیر ایران به نمایش درآمد که توسط بهروز جلیلیان تهیه شده بود. یک نسخه ۱۰ دقیقه ای آن را می توانید در این آدرس ببیند. www.youtube.com چهار سخنران مهمان از احزاب، پیوستگی سوسیالیستی، نماینده حزب سبزها در پارلمان ایالتی، آلترناتیو سوسیالیستی، و حزب کمونیست استرالیا، به همراهی و همدردی با جنبش مبارزاتی مردم ایران و همچنین یادمان کشته شدگان سیاسی و عقیدتی پرداختند. این سخنرانان اطلاعات بسیار خوبی از موقعیت سیاسی مبارزات مردم و گروه ها و سازمان های مبارز در ایران داشتند که در سخنرانی های خود موجب شگفتی حاضرین می شدند.
مجید امید که خود از شرکت کنندگان هر ساله این مراسم و همراهی کنندگان آن است، دو قطعه شعر " همدلان زیر هشت" در ستایش رفقای بر خاک افتاده و همچنین " واپس آهنگی جسورانه و خونین" در باره جنبش اخیر مردم و همچنین خطر ساده انگاری در بدام افتادن در دام حکومتیان سابق زیر عنوان جنبش سبز پرداخت، که بسیار زیبا و جالب توجه بود، این دو شعر را هم می توان در وبلا ایشان، golpira.blogspot.com یافت.
پیام نهاد های همبستگی با جنبش کارگری در ایران – خارج از کشور به گردهمایی درباره کشتار زندانیان سیاسی ، که " کمیته همبستگی با جنبش کارگری ایران- استرالیا" نیز از اعضای آن می باشد، قرائت شد. پس از آن برنامه با موسیقی زنده توسط هیوا محمودی و فروغ امیدیان، با ترانه سرودهایی خاطره برانگیز ادامه یافت که بسیار مورد توجه قرار گرفت.
با پایان قسمت اول مراسم، شرکت کنندگان برای بیست دقیقه به گفتگو با هم پرداختند و پذیرایی مختصری نیز صورت گرفت. معمولا این میان برنامه ها، فرصت مغتنمی برای تازه کردن دیدار دوستان و آشنایان در این دیار نه چندان دیگر غریب است. مجریان جوان مراسم، شرکت کنندگان را به خرید کتاب های جدید میز کتاب کمیته همبستگی با جنبش کارگری ایران- استرالیا فراخواندند. مطابق روال همیشگی میز کتاب که در مراسم مختلف ارائه می شود، کتاب های جدیدی نیز عرضه شده بود که از آن جمله می توان به دو کتاب، " کلاغ و گل سرخ " خاطرات زندان مهدی اصلانی از بازماندگان کشتار زندانیان سیاسی در تابستان ۱٣۶۷، آخرین کتاب باقر مومنی " همراه با انقلاب از درخت سخن بگو" ، و همچنین "انسان در سیستم تفکر اسلامی" و "گرگها و انسانها" از رضا پرتوی اشاره کرد.
قسمت دوم برنامه با سخنرانی، رضا پرتوی نویسنده و فعال سیاسی با موضوع شرایط بین المللی و داخلی در مقطع کشتار زندانیان سیاسی در سال ۱٣۶۷ بود که به بررسی نقش امپریالیسم جهانی در تقسیم منافع برای خود و بویژه در تحولات چند دهه اخیر در ایران و ارتباط آن با تداوم حضور رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی در این سال ها با کشتار فعالین سیاسی و دگر اندیشان پرداخت که بسیار مورد توجه شرکت کنندگان قرار گرفت. ایشان با دقت و با توجه به وقت بیست دقیقه ای که در اختیارش قرار داده شده بود، به جمعبندی نظراتش پرداخت و یادمان همه قربانیان جمهوری اسلامی را گرامی داشت.
پس از آن فیلم کوتاهی درباره مونا محمود نژاد، دختر ۱۷ ساله بهایی که در خرداد ۱٣۶٣ با چندین زن و دختر بهایی و پس از ماه ها زندان بخاطر تشکیل کلاس های درس، اعدام شد، به نمایش درآمد. اطلاعات مختصری از این جنایت در فیلم اول در کنار قربانیان جمهوری اسلامی از اقلیت های دینی و فعالین سیاسی آمده بود. فریدون نجفی یکی از زندانیان سیاسی که ده سال را در سیاهچال های رژیم جمهوری اسلامی گذرانده است چند خاطره کوتاه از کمیته های مرگ در مقطع قتل عام و همچنین ساعت ها انتظار در راهرو مرگ در زندان گوهر دشت بیان داشت و بطور بسیار مختصر به ارزش های انسانی در بررسی جایگاه جانباخته گان سیاسی پرداخت.
نوازنده محترم هیوا محمودی و فروغ امیدیان به اجرای چند ترانه و سرود و با همراهی جمع پرداختند که باعث، شادمانی، شرکت کنندگان شد. آقای محمودی در پایان با دکلمه دو شعر از حافظ و شفیع کدکنی با صدای گرم خود به هنرنمایی اش پایان داد. فعالین کمیته همبستگی با جنبش کارگری ایران، که فراخوان دهنده هر ساله این مراسم هستند، از پیش از انتخابات نمایشی جمهوری اسلامی با کمپین پیگیر علیه انتخابات در برابر محل رای گیری، شرکت در تظاهرات مردم سینی و حتی برگذاری و تدارک تظاهرات در برابر سفارت ایران کانبرا، پایتخت استرالیا، تداوم مبارزه با رژیم جمهوری اسلامی در ایران را در تمام سال های تبعید را به دوش می کشیدند، و پرچم، رفقای جان داده خود را همواره برافراخته اند. عدم شرکت برخی در یادمان شهدای سیاسی و عقیدتی، و بی توجهی به جنبش مردم ایران، متاسفانه تنها شرمندگی برای این رهروان ناپایدار داشت.
پس از آن قطنامه این مراسم توسط یکی از اعضا کمیته برگذاری، داوود غفاری، خوانده شد. این قطنامه با شعار امسال مراسم "علیه اعدام ، علیه شکنجه" عنوان شده بود که بدین شرح است:

گرامی باد یاد جانباختگان راه آزادی و عدالت اجتماعی
با توجه به اینکه اعدام ، شکنجه روانی و فیزیکی و تجاوزجنسی و پایمال کردن حقوق اجتماعی و سیاسی یک جریان نهادینه رژیم جمهوری اسلامی ایران است . با توجه به اینکه رژیم جمهوری اسلامی برای حفظ قدرت سیاسی به هر قیمتی هیچگونه معیارهای انسانی و اجتماعی را به رسمیت نمی شناسد و پایمال کردن شئون انسانی در این رِژیم دارای هیچ قبح و اشکالی نیست و حقوق پایه ای انسانی در ایران هیچ گاه به حساب نمی آید. اینکه انسان در رژیم جمهوری اسلامی دارای حقوق به رسمیت شناخته شده بین المللی نیست
با توجه به اینکه رژیم جمهوری اسلامی بطور مستمر و متمرکز به سرکوب و پراکندن جنبش و تشکلات کارگری و دیگر اقشار زحمتکش جامعه با توسل به ارعاب، دستگیری ، زندانی کردن ، شکنجه و اعدام ادامه می دهد و جنبش زنان ، دانشجویان ، روشنفکران ، ملیت ها گرفته تا ایجاد تشکلات صنفی و سیاسی مستقل رابرنمی تابد و به سرکوب خونین آنها میپردازد و سدی است در مقابل هر جنبش اجتماعی مترقی در ایران .
با توجه به سه دهه سرکوب مستمر از اقشار و طبقات مختلف و سازمان های سیاسی ، فرهنگی – اجتماعی تا صنفی و رسانه های گروهی و ایجاد محیط خفقان زا در زندگی مردم ایران ، به راه اندازی قصاص اسلامی و شلاق زدن و سنگسار در معابر عمومی برای ایجاد جو رعب و وحشت از طرف رژیم اسلامی . و نظر به کشتار زندانیان سیاسی در دهه ۱٣۶۰ و قتل عام زندانیان سیاسی در تابستان   ۱٣۶۷ و استمرار شکنجه و اعدام تا اوضاع اعتراضی کنونی در ایران ما خواهان حداقل آن هستیم که:
۱ – آزادی فوری و بدون قید و شرط زندانیان سیاسی و عقیدتی
۲ – لغو فوری اعدام و ممنوعیت شکنجه در ایران و محاکمه تمام عناصر دست اندار کار در این رابطه توسط دادگاههای مردمی
٣ – ایجاد کمیته ای از روشنفکران و صاحب نظران مستقل داخلی با همکاری سازمان های مترقی بین المللی جهت نظارت بر وضعیت زندان و زندانیان سیاسی و نیز بررسی جنایات جمهوری اسلامی در ایران
۴ - لغو قوانین قرون وسطائی قصاص اسلامی از قبیل سنگسار ، مجازات پوشش اجباری و.... از آنجائیکه رژیم جمهوری اسلامی ماهیتا در تضاد مرگ و زندگی با خواست های فوق قرار دارد و در مقابل آن ایستاده است لذا این خواست های اولیه فقط با سرنگونی این رژیم جنایتکار تحقق می یابد.

زنده باد آزادی و عدالت اجتماعی، زنده باد جهانی فارغ از زندان، شکنجه و اعدام، مرگ بر رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی ایران
کمیته برگزاری یادمان کشتار زندانیان سیاسی در ایران – سیدنی ۱۹ سپتامبر ۲۰۰۹