اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۱٣ مهر ۱٣٨٨ -  ۵ اکتبر ۲۰۰۹

این روزها با آغاز سال تحصیلی جدید، سرکوب جنبش دانشجویی با شدت بیشتری دنبال می شود و عوامل رژیم جمهوری اسلامی در نهادهای مختلف در اقدامی دیکنه شده کمر به قتل این جنبش گرفته اند. اما آیا این اقدامات به سرکوب این جنبش منجر می شود؟ آنها تصور کرده اند با پخش اعترافات عبداله مومنی، حمله به جمع دوستانه فعالان برجسته دانشجویی از جمله مهدی عربشاهی، میلاد اسدی، فرید هاشمی، احمد احمدیان، عزت تربتی و نسیم سرابندی، محکومیت تعدادی از دانشجویان فعال از جمله مهدی اللهیاری، مهدی گرایلو و کیوان امیری الیاسی به زندان، تصفیه استادان و بازنشستگی اجباری آنان، احضارهای گسنرده دانشجویان به حراست و کمیته های انطباظی در دانشگاههایی چون شهید بهشتی، شیراز، اصفهان، رازی کرمانشاه، و دیگر تلاش های سرکوبگرانه می توانند این جنبش را سرکوب کند.
در همین راستاست که اظهارات نابخردانه و نشات گرفته از روحیه ضد انسانی سردار محمد علی جعفری فرمانده کل سپاه پاسداران مبنی بر تشبیه صحن دانشگاه به میدان جنگ و صدور فرمان جهاد به بسیج دانشجویی در مقابله با دانشجویان معترض، هماهنگی عوامل جمهوری اسلامی برای سرکوب های بیشتر را نشان می دهد. وی در جمع مسئولان بسیج دانشجویی در روز جمعه با گفتن: "بسیج دانشجویی در میدان جنگ نرم، استقلال عمل دارد و فرماندهی این میدان مبارزه متمرکز نیست" چراغ سبزی سپاه را به روی نیروهای دست نشانده و لباس شخصی ها برای سرکوب دانشجویان آشکار کرد. اگرچه آنها پیشتر به افزایش قدرت نهادهای حراست در دانشگاه ها و کمیته های انظباطی مبادرت ورزیده بودند، اینک با تقویت بیش از پیش نیروهای بسیجی داخل و خارج از دانشگاه در صدد مبارزه و سرکوب تمام عیار با دانشجویان بی سلاحی هستند که تنها به دنبال حقوق انسانی خود مبارزه می کنند. از همه مهمتر باید گفت، سردار جعفری با اظهارات خود به نوعی از هراس حاکمیت از نفش پیشتازی دانشجویان پرده برداشت.
البته پیش از نیز برخی دیگر از چهره های حکومتی نگرانی های خود را از بروز اعتراضات دانشجویی همزمان با آغاز سال تحصیلی جدید ابراز کرده بودند. حسین طائب فرمانده بسیج با اشاره به پروژه تقابل در آستانه باگشایی دانشگاهها و تشدید اعتراضات دانشجویی، به نوعی هم به نهادهای امنیتی گوشزد کرده بود که باید آماده برخورد باشند و هم پیامی داده بود به دانشجویان که دست از اعتراش بردارند. اما دانشجویان با نادیده گرفتن این تهدید ها، فرصت را مغتنم شمرده و با شجاعت تمام در قلب تپنده چنبش دانشجویی در تهران فریاد زدند مرگ بر دیکتاتور، تا نشان دهند که این جنبش سرکوب شدنی نیست. جنبش دانشجویی ایران همواره پیشتاز مبارزات آزادیخوانه بوده و در طول سال های گذشته و بویژه پس از قیام ۱٨ تیرماه ۱٣۷٨ روند رو به رشدی را طی کرده است. این جنبش توانسته نقش پیشرویی خود را حفظ کند و در جریانات سیاسی جاری در کشور نیز نفش تعیین کننده ای را ایفا کند. جنبش دانشجویی در ایران به مدافع حقوق مردم تبدیل شده و در به چالش کشیدن مشروعیت حاکمیت نفش مهمی را ایفا کرده است. هر چه این جنبش مورد سرکوب قرار بگیرد تند تر و تیزتر خواهد شد. اعتراضات دانشجویی همزمان با آغاز سال تحصیلی جدید نشان داد که تهدید و سرکوب دیگر اثر ندارد و حاکمیت راهی جز توجه به خواسته های دانشجویان ندارد.

حسن زارع زاده اردشیر
سخنگوی سابق جبهه متحد دانشجویی
zarezade@gmail.com