عنوان : لطفاً نگاهی دیگر
ممنون از تذکر شما. لطفاً نگاهی دیگر به یاداشت های خشمگین میترا شکیب، ویا کاوه ن، بیندازید و ببینید ما مردم هنوز چه اندازه متخصص و همه دان داریم و چقدر بی داده و با دادهء ناقص حکم میرانیم و پیشداوری میکنیم ....باید عفو کرد ولی نباید گذاشت جرم و یا جنایت ثابت شده فراموش شوند − فقط به جهت جلو گیری از تکرارشان در جامعه، نه به منظور زنده نگاهداشتن حس انتقام. جامعه پیشرو یک جامعه کاهش دهنده ظلم، و تحلیلگر علمی آن، همراه با بخشندگی است. پیروز و سر
‫بلند باشی
۱۷۴٨۹ - تاریخ انتشار : ۲ آبان ۱٣٨٨       

عنوان : من دوباره نظرات آقای بهکیش را خواندم
آقای سالاری محترم،
من دوباره نظرات آقای بهکیش را خواندم در تمام نوشتهای ایشان چیزی در رابطه با آنچه شما اینجا نوشتید پیدا نکردم.
نوشته شما:
"... مگربنده و شما متخصص حوقوقدان همه دان و یا به اصطلاح قاضی القضات کشور هستیم که در مورد همه مظنونین از جمله مهاجرانی و نبوی همینطور آشکارا و آخوندوار حکمی قصاص گونه و غیر مدرن صادر می کنیم؟"

من از کس دیگری هم حکم قصاص گونه و آخوندوار در این نوشتجات اینجا ندیدم.
از پاسخ شما هم از قبل ممنون هستم.
۱۷۴٨۴ - تاریخ انتشار : ۱ آبان ۱٣٨٨       

عنوان : ولی باید، هم بخشش هزینه برگشت باز نگرندگان کرد،
‫نیاز محترم ، از دقت و بی شائبه اندیشیدن شما بسیار مسرور و ممنونم. آقای نیک بخش از شما هم ممنونم که به نظرات توجه دارید. ولی باید، هم بخشش هزینه برگشت باز نگرندگان کرد، و هم هیچگاه جنایات را بباد فراموشی نسپرد، و مهمتر اینکه اول اصل ماجرا را جستجو و تحقیق کرد بعد کارشناسانه قضاوت نمود. بهیچوجه نباید با پیشداوری های سهل، بی مطالعه و غیر علمی به جنگ این افراد با داده های فزضی رفث. باید به آنها فرصت و وقت و بستر ایراد وابراز سخن بیشتر داد تا شاید خود به موشکافی های بیشتری تشویق شوند. نباید احساساتی برخورد کرد و همواره به دنبال رفع مسئولیت از خود ویافتن مقصرانی دیگر بود. نپرسیدیم اگر مهاجرانی همین را هم نمی گفت چه میشد؟ مگربنده و شما متخصص حوقوقدان همه دان و یا به اصطلاح قاضی القضات کشور هستیم که در مورد همه مظنونین از جمله مهاجرانی و نبوی همینطور آشکارا و آخوندوار حکمی قصاص گونه و غیر مدرن صادر می کنیم؟
۱۷۴۷۴ - تاریخ انتشار : ۱ آبان ۱٣٨٨       

عنوان : بحثی که شما ایجاد کردید بحث جالب و ارزنده ایست
نیاز محترم،
بحثی که شما ایجاد کردید بحث جالب و ارزنده ایست. بخصوص آنجا که وظیفه انسانها در رابطه با حفظ و حقوق انسانی مخالفان و رقیبان سیاسی مطرح میشود یک انسان با وجدان صدایش بمخالفت در میاید یا خیر.

خوشبختانه جعفر بهکیش با شرکت در بحث نشان داد که نظر خوانندکان مقاله اش برایش مهم است.

اما نیاز گرامی نتیجه گیری شما در آخر نوشتهتان کلی گویی است آنجا که میگویید :
".. ما همه تا گریبان خودمان، خودی هایمان را نگرفتند همه سکوت کردیم تا نوبت ما هم رسید. اینها حالا نوبتشان رسیده و حالا سکوت را میشکنند. پس ما همه ماهیتا چندان تفاوتی با هم نداریم."

من این را قبول ندارم که ما همه ماهیتا چندان تفاوتی با هم نداریم:

در قبل از ۵۷ هم همه سکوت نکردند کنفدراسیون دانشجو یان در آن سالها برای آزادی مذهبیون از جمله آیت الله غفاری و امسال ایشان مبارزه میکرد اگر چه ر هبری این کنفدراسیون "از جمله مهدی خانباباتهرانی" مذهبی نبودند.
جمیعت دفاع از حقوق بشر که آقای لاهیجی چه در قبل و چه در بعد از انقلاب در آن بود از حقوق همه زندانیان دفاع میکرد.
بله هر کسی که از خود و گذشته اش انتقاد میکند قا بل تقدیر است منتها باز گوییی همه چیزهایی که میداند برای کشف بیشتر حقیقت کشتارها لازم میباشد. این که آقایان مهاجرانی و سایر دوستانشان در این بحثها شرکت نمیکند جا ی بسی تاسف است. بله پایبندی به حقوق بشر از خود گذشتگی میطلبد. اینکه بعضی میترسند این آقایان نباید مورد انتقاد قرار گیرند چرا که دلخرده میشوند نشان از رو در بایستی است. کسی که با نییت انسانی از
خود انتقاد میکند از انتقاد دیگران از مبارزه برای آزادی همه دلسرد نیمشود. ...

پیوستن هیچ کس به جرگه هواداران حقوق بشر دیر نیست و قا بل ستایش میباشد.
۱۷۴۵٣ - تاریخ انتشار : ٣۰ مهر ۱٣٨٨       

عنوان : دقت درانتخاب کلمات
از نوشته شما میتوان استنباط دیگری نمود:
«... و آنانی که به خارج کشور آمده اند تنها در پی آن بوده اند که گریبان خود را از اتهام همراهی با آن جنایت خلاص کنند.»
«... در برخی از موارد انکار اصلاح طلبان از اطلاع و یا "مشارکت آنان" در این جنایت مشمئز کننده می شود.»

که خوشبختانه آن را در این نظرات تکمیلی تصحیح کردید.
۱۷۴۴۷ - تاریخ انتشار : ٣۰ مهر ۱٣٨٨       

عنوان : مسئولیت
اولا من در نوشته ام نیز نگفته ام که آقای مهاجرانی مستقیما در این جنایتها دست داشته. من نمی دانم؟ آیا کسی می دادند؟
من خیلی ساده گفته ام که اگر می خواهیم این جنایتها تکرار نشوند یکی از ملوزمات آن روشن شدن حقیقت است، و به همین دلیل آقای مهاجرانی و دیگر اصلاح طلبان وظیفه دارند که آنچه می دانند را افشاء کنند.
همچنین من گفته ام که آنان حداقل با سکوت خودبه انجام این جنایت کمک کرده اند.
اما در مورد اینکه آیا ما در قبال آنچه انجام داده و یا نداده ایم مسئول هستیم، با خانم نیاز هم عقیده هستم. پیشنهاد می کنم که مباحثات من با سازمان اکثریت که شرح کامل آن در وبلاگم آمده است
http://jafar-behkish.blogspot.com/۲۰۰۹/۰۳/blog-post.html
در اینجا آخرین مطلبم در اینمورد را آورده ام، مراجعه کنید. میتوانید به مطالب قبل از آن نیز مراجعه کنید.
و همچنین به مقاله "بررسی نقض حقوق بشر در روابط درون سازمانی" مراجعه کنند.
http://www.bidaran.net/spip.php?article۷۵
۱۷۴۴۰ - تاریخ انتشار : ٣۰ مهر ۱٣٨٨       

عنوان : "آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا؟"
آقای بهکیش، ممنونم از پاسخ شما که نشانه موضع روشنبینانه شما است . اگر اشتباه نکنم منظور شما در انتقاد از مهاجرانی اگر با زبانی خیلی دوستانه تر بخواهیم بگوییم این بود که "آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا؟" یعنی حالا خیلی دیر شده میخواستی همانموقع بگی، بعلاوه که دامن شما نیز در این ماجرا حتما آلوده نیز هست. درست فهمیدم؟ حال سوال این است که آیا واقعا دیر شده و شما معتقدید اگر کسی بعد از مدتی به اشتباهش رسید یا جرات ابراز آن را بعدا پیدا کرد، باید زد تو دهنش و رویش را کم کرد؟ اگر اینطور است آیا نمیتوان با همین استدلال به من وشما که کشتارهای سالهای ۵۷ و ۵۸ و ۶۰ را با سکوت عملا تایید کردیم و یا برخی حتی با آن همدلی کردیم و برخی- چنانکه در برخی نظر ها میبینید- حتی هنوز همدلی میکنیم، با همین استدلال کوبید و با همین استدلال "ولی حالا چرا؟" منکوب کرد؟ واقعیت این است که بیشتر افراد و گروههای شرکت کننده در انقلاب اسلامی تازه زمانی شروع به اعتراض به جنایات این رژیم کردند که رژیم سراغ خودشان آمد، تا قبل از آن چون مخالفان آنان یا خلاصه غیر خودی ها را میکشتند نفسی نیز از آنان بر نمی آمد. ضمن اینکه شخصا هیچگونه علاقه ای یا همدلی یا همفکری با مهاجرانی، کروبی، موسوی، نبوی و ... ندارم، اعتراف هرکدام از اینان به اشتباهات خود را بخصوص آنهایی را که زیر تیغ رژیم جنایتکار اسلامی زندگی میکنند و جان خود را مایه میگذارند مانند کروبی به فال نیک میگیرم. شخص منتظری با اختلاف فکری صدو هشتاد درجه برای من یک قهرمان تاریخی است. حمله تخریبی "ولی حالا چرا؟" به این افراد چه دردی را دوا میکند؟ اگر روزی که شما فهمیدید که کشتارهای ۵۷ و ۵۸ و ۶۰ بد بوده و به آن اعتراف کردید، کسی همین حرف را در مورد شما مینوشت چه احساسی داشتید؟ اتفاقا شما بعنوان مدافع راستین حقوق بشر باید از این حرکات حمایت کنید تا بقیه امثال مهاجرانی ها، ترسو تر ها هم جرات کنند از سوراخ های خود بیایند بیرون و جبهه مدافعان مبارزه با خشونت طلبی قوریتر شود. در این جبهه همه مانند شما فکر نخواهند کرد و جرات و پوست کلفتی شما را نخواهند داشت. آری همه پوست کلفت و با جرات نیستند که به اشتباهاتشان زود اعتراف کنند. غالب انسانها میکوشند اشتباهات خود را توجیه کنند. ببینید الان در همین نظرات چند نفر مانند شما با شهامت اعتراف میکنند که "..لازم بود که به آن اعتراض شود (که متاسفانه ما چنین نکردیم...". هی سعی میکنند بگویند رژیم گذشته اشکال داشت وشاه بد بود، اینهم پانصد تا مثال براش. همش برای اینکه بنوعی بگویند این کشتار با آن کشتار فرق دارد. این قربانیان اوایل انقلاب جانشان بی ارزش تر از خودی های ماست. مال ما خونشان رنگین ترست. غیر از این است؟

شاید بگویید که برخلاف شما مهاجرانی در قدرت بوده و مسعولیت او بیشتر است که کاملا با شما همنظرم. اما متهم کردن او به اینکه در کشتارها همدستی کرده است تنها چون در قدرت بوده است درست نیست چون باید ثابت کنید که او مستقیما کشتار کرده یا شکنجه کرده یا دستور اینکار را داده است. ببینید برای مثال رژیم مخوف آلمان شرقی را با آن "اشتازی" (سازمان امنیت) عظیمش در نظر بگیرید. حتی با وجود دشمنی بسیار غربیها با این رژیم بعد از سقوط آن هیچیک از دولتمردان رژیم بجز خود هونکر و میلکه و یکی دو نفر دیگر مورد محکومیت قانونی قرار نگرفتند. (به ارتشی ها که ابدا کاری نداشتند مگر سربازانی که شلیک کرده بودند). در صورتیکه که اگر این کار شدنی بود به دلیل کینه و دشمنی تاریخی حتما اینکار را میکردند اما از منظر قانون مدنی نمیشد. قانونشان به میزان زیادی جلوی پایمال کردن حقوق بشر را حال با هر عقیده ای که باشد گرفته است. ما نیز باید در همین مسیر حرکت کنیم . همه آن دولتمردان که از وجود "اشتازی" و تبهکاری های آن اما مطلع بودند. اما الزاما در جریان جزییات کثافتکاریها نبودند که "روایتهای خود را از جنایات" مطرح کنند.
اما اگر از نظر اخلاقی مورد انتقاد شماست و جرم او را سکوت او میدانید صد در صد با شما موافقم. اما دوست عزیز همانطور که گفتم و شما خود تایید کردید ما نیز به موقعش صدایمان در نیامد. ما همه تا گریبان خودمان، خودی هایمان را نگرفتند همه سکوت کردیم تا نوبت ما هم رسید. اینها حالا نوبتشان رسیده و حالا سکوت را میشکنند. پس ما همه ماهیتا چندان تفاوتی با هم نداریم.
۱۷۴٣٣ - تاریخ انتشار : ۲۹ مهر ۱٣٨٨       

عنوان : آموزش برای پیشگیری
دوستان ارجمند !
جریان های سازمان یافته وابسته ، با امکانات فراوان مالی و لابی های کارکشته سعی می کنند، تمام بلاهائی که بر سر مردم آمده و هنوز ادامه دارد را به نحوی سر هم بندی کنندتا بتوانند از پنجره باز گردند یا به حکومت ننگین ادامه دهند.
سپاس بر زنان ومردانی که در حد توان خود تجربیات خویش را از زندانها و زندگی به زیور تحریر در آوردند که در دسترس مردم باشد.
ـ باید ثبت کرد تا فراموش نشود
ـ باید تحریف ها را اصلاح و ویرایش کرد
ـ باید پرده ها را کنار زد تا مردم هرچه بیشتر از وقایع اتفاقیه مطلع شوند
ـ باید برای جلوگیری از تکرار مجدد فجایع به بررسی علل و انگیزه های آن پرداخت
ـ باید موازین حقوقی را تقویت کرد

در کیهان لندن هفته ی پیش مطلبی از شادروان پرویز خطیبی چاپ شد ـ در باره ی آن هیچ نمی دانم که مرحوم خطیبی کی و کجا نوشته و منتشر کرده ست.

بخوانید و خودتان قضاوت کنید که ۳۰ سال بعداز سقوط شاه و ۵۶ سال بعداز کودتای ۲۸ مرداد هنوز بحث بر سر اینست که شادروان کریمپور شیرازی در زندان کشته یا اعدام نشده ست بلکه بنده خدا میخواسته خودش تو زندان آتش بزند یا فرار کند که بنا به «تصدیق» پزشک زندان شدت سوختگی او از میزانی معینی تجاوز کزده و ناعلاج دارفانی را وداع گفته ست.

ببینید بحث بر سر دروغ و درست قصیه نیست بحث بر سر این ست که در تمام دوران پهلوی امکان رسیدگی به این جنایات یا «اتفاقات» نبوده ست وقتی هم مرحوم پرویز خطیبی «خاطرات »خود را نوشته بدلیلی امکان بحث و گفتگو نبوده حالا تو این روزگار چشمای آدم ۴ تا میشه ! اما تحریفات زا می توان خنثی کرد مهم انست که محمد مسعود و احمد کسروی و جزنی ـ گلسرخی و هزاران نفر دیگر در جریده تاریخ ثبت شوند


در مورد رمان «زنان بدون مردان » نویسنده ی ارجمند خانم شهرنوش پارسی پور هم در زمان شاه امکان چاپ نداشت . بعداز انقلاب هم «آقایان » طلبکار شدند و ایشان را دستگیر کردند. خود حکایت از «آزادی» بیان و قلم در دو رژیم دارد
آیا آزادی قلم در هیچ کجای دنیا به اندازه ی ایران نبوده و نیست؟
آری درست ست فقط یک شرط کوچک دارشته !
بشرطی که به «مقام ملوکانه » و «اسلام عزیز » لطمه نزند.

همه میدانند که به این دو بهانه چه جانهای آزادی فدا نشدند بدون اینکه به «اعلیحضرت» و »امام امت» و «اسلام ناب محمدی» ذره ای بی حرمتی کرده باشند.

تلاش کنیم تا آنجا که در توان داریم مسائل را ثبت کنیم تا در روزگار مساعدتر برای آموزش نسل های آینده بکار اندازیم همان کاری که دولت ها در باره نازیسم در حال آموزش در اروپا هستند.
باید با اگاهی، ریشه های جنایات را شناخت تا بتوان انها را خشکاند تا از رشد مجدد آن جلوگیری نمود
۱۷۴٣۱ - تاریخ انتشار : ۲۹ مهر ۱٣٨٨       

عنوان : این بخشی از حقیقت است
آقای جعفر بهکیش
سپاسگزارم از مقاله شما. برای فراموش نکردن جنایت های حکومت اسلامی در ایران و فراموش نکردن نقش کارگزاران فرهنگی، سیاسی، احتماعی، حقوقی و اقتصادی آن که تعدادی از آن ها امروز خوشبختانه اصلاح طلب شده اند، ضروری است که مقاله های بسیاری نوشته و منتشر شود. متأسفانه تعدادی از آگاهان و قلم به دستان، امروز جسارت نوشتن چنین مقاله های افشاگرانه نمی کنند. برای همین آقای ابراهیم نبوی که امروز با جوک و مسخرگی می خواهد همه فجایع پنهان کند، به خودش جرئت می دهد که بگوید نمی دانسته. دست کم نگفته نادان بوده. آخر باید به او گفت تو که سانسورچی تلویزیون بودی، در حوزه تبلیغات اسلامی فعال بودی، در روزنامه های دولتی پادو بودی و در دانشگاه پهلوی شیراز عضو انجمن اسلامی و لودهنده ی چپی ها با نام داود، تا کی می توانی خودت را پنهان کنی. وجدانت کجاست دلقک؟
۱۷۴۲٨ - تاریخ انتشار : ۲۹ مهر ۱٣٨٨       

عنوان : زبان سبز
دوستان باور کنید که شناخت واقعی و تعریف دقیق واژه ها و اصطلاحاتی مانند حقوق بشر، جامعه ی مدتی، قانون، رای، انتخابات آزاد و مفاهیمی که محصول دنیای مدرن است برای ما خیلی تازه است. ما هنوز در میهن مان یک حزب به معنی واقعی آن نداریم.
فرهنگ دیکتاتوری با مسخ واژه ها و تهی کردن آنها از تعریفِ درستشان کاریکاتوری از انها در ذهن ساده ی ما ریخته بود.
امروز برایمان تلخ است که در برابر اعدامهای سالهلی ۵۷ ببعد واکنش نشان نداده ایم ، اما واقعیت ناگوار این ست که نظامهای حاکم مفهوم عدالت و انتقام را برایمان مخدوش کرده بودند ( آن بساط در میهن ما هنوز گسترده است). دوستان بگذارید من صمیمانه و با پوزش اعتراف کنم . من آن روز از اعدام نصیری و اشغال سفارت آمریکا که سالگرد آن نزدیک است شادمان شدم. نمی دانستم که اگر نصیری و نصیر ی هابجای اعدام در دادگاه های علنی مدرن محاکمه شوند، استبداد و نظامی که نصیری در آن "خدمت" می کرد و کاستی های آن نظام محاکمه خواهند شد و نظام جانشین ( جمهوری اسلامی) به آسانی قادر به تکرار آن فجایع و جنایتها نخواهد بود. سیمای امروز سیمای سی سال پیش نیست!
من نمی دانستم که دادگاه صالحه ی مدنی و مستقل چیست . تجربه ی من از دادگاه علنی، دادگاه علنی گلسرخی، از روزگار نوجوانی بود.
من هنوزهم گاهی با نادانی بالا پوش دادستان، قاضی یا وکیل مدافع برتن می کنم، وبی آنکه تحصیلاتی در حقوق قضایی و سررشته ی تجربی در این زمینه ها داشته باشم رای صادر می کنم!
ما با اصول جامعه ی مدنی تازه دایم آشما می شویم. حالا دوستانی برویم شمشیر می گشند که داری توجیه می کنی، نه دوسنان عطر آگاهی در فضا پراکنده نیست.
ما در مفهوم جهانی سیاست و مبارزات سیاسی رسوبات جنگ سردیم، نه تراوشهای عصر توئیتر! من خودرا این چنین ارزیابی می کنم و باور دارم هرچه زود تر ناهنجاری ها و کاستی ها بشناسم و چاره کنم، زودتر فاصله خو را تا دینای امروز می پیمایم. آقای بهکیش درود بر شما این بخث را گشوده اید.
ما حتی امروز هم درباره مساله ی حقوق بشر که همه به آن باور داریم با هم با زبان سرخ و سیاه خشونت صحبت می گوییم.
مبارزه ی سبز زبان سبز می خواهد. زبان جوانان میهن ما سبز است، بیایید از آنان بیاموزیم.
۱۷۴۲۷ - تاریخ انتشار : ۲۹ مهر ۱٣٨٨       

عنوان : درود بر همه آنهایی که از همان اول و نه فقط از سال ۵۷ با اعدام مخالف بودند
درود بر همه آنهایی که از همان اول و نه فقط از سال ۵۷ با اعدام مخالف بودند

هر انسان با وجدان مخالف حکم اعدام و بد رفتاری با زندانی یا اسیر است. حال این اسیر هر کسی که میخواهد باشد یک جانی به تمام معنا مثل "لاجوردی ،خلخالی" و یا سراران و کارگذاران رژیم پهلوی.

نبود اندکی مدنییت، انصاف و حقوق بشر درد دیرینه ما است.

دوست کمونیست لطف کنید و انحصار طلبی را کنار بگذارید تنها آقای حکمت شما نبودند که مخالف حکم اعدام بودند. کم لطفی نفرمائید. سری بزنید به روزنامه های آن زمان مثل ندای آزادی و آیندگان ....میبینید دلیل بستن انها بدستور لاجوردی به چه علت بود. دوست کمونیست شما بد نیست از نقش آقای حکمت "بعنوان رهبری بالای کومله" در درگیریهای مسلحانه بین کومله و حزب دمکرات بگو یید که آیا حکم اعدامی از سوی کومله به اجرا در نیامد.

انصاف شرط اول برای حفظ حقوق بشر است.
۱۷۴۲٣ - تاریخ انتشار : ۲۹ مهر ۱٣٨٨       

عنوان : درود بر کمونیستهایی که از همان سال ۵۷ با اعدام مخالف بودند
اولا در اینجا میخواهم یاد منصور حکمت، کمونیست معروف ایران را گرامی بدارم که با آزادگی تمام با احکام اعدام مخالفت کرد و بیدادگاههای رژیم حتی در مورد سلطنت طلبان را محکوم کرد. وی با دفا ع از آزادیهای بی مرز، به حمایت از روزنامه آیندگان پرداخت در زمانی که بسیاری از این "ولتر " شده های امروز مشغول مرگ بر فلان بودند. اما جنایات رژیم تنها به ۲۱ سال پیش محدود نمی شود. آقای مهاجرانی مانند همه شرکای دیگر در جمهوری اسلامی تا آنجایی به گفتن حقیقت تن خواهند داد که جنبش مردم به آنها فشار آورد. این هنوز آغاز کار است. ما به همه اینها توصیه می کنیم تا با افشای حقایق از میزان جرم خود بکاهند. روز محاکمات علنی اینها و افشای حقایق بیشتر هر روز نزدیکتر می شود
۱۷۴۲۲ - تاریخ انتشار : ۲۹ مهر ۱٣٨٨       

عنوان : کشتار زندانیان سیاسی بصورت دسته جمعی با اعدام وابستگان رژیم پهلوی در کوران انقلاب قابل مقایسه نیست.
نیاز برای ابراز مطلب خود نیازی ندارد که به شعار متوسل شود. من بیشتر از ایشان از اعدام انسان ها متنفرم و آنرا مجازات ضد انسانی میدانم اما باز هم میگویم کشتار زندانیان سیاسی بصورت دسته جمعی با اعدام وابستگان رژیم پهلوی در کوران انقلاب قابل مقایسه نیست. مثل اینکه اعدام جنایتکاران هیتلری و موسولینی را در آلمان و ایتالیای پس از جنگ با کشتار مردم عادی، یهودیان و کمونیستها در کوره های آدم سوزی به دلایل نژادپرستانه و ایدئولوژیکی مقایسه کنید. با تکرار نام خلخالی جلاد و یا آوردن نام فرخ رو پارسا اگر قصد اینست که جرم جانیانی مثل نصیری ها را تطهیر کنید آب در هاون میکوبید. درست است که جمهوری اسلامی با وحشیگری و قتل عام های خود رکورد های جدیدی به جا گذاشته اما جرم و جنایات رژیم پهلوی با این چیز ها پاک شدنی نیست.
۱۷۴۲۰ - تاریخ انتشار : ۲۹ مهر ۱٣٨٨       

عنوان : توضیحی لازم
من با نیاز موافق هستم که محاکماتی که برای صاحب منصبان و ماموران رژیم پیشین تشکیل شد، با هیچ یک از موازین حقوقی منطبق نبوده است و نقض حقوق متهمان بوده و لازم بود که به آن اعتراض شود (که متاسفانه ما چنین نکردیم). همچنین آن دادگاه ها را اولین سنگ بنای سیستمی می دانم که بعدها گریبان بسیاری از آنانی که از شدت عمل این دادگاهها حمایت می کردند گرفت.

اما آقای مهاجرانی تنها در مورد قتل عام تابستان ۶۷ صحبت کرده اند و من نیز تنها در همان محدوده با ایشان سخن گفته ام. اینکه اعدامهای سالهای ۵۷و ۵۸، نقض سیستماتیک و جدی حقوق بهائیان (از جمله اعدام آنان) که تا امروز هم ادامه دارد، کشتار سالهای ۶۰ و ۶۱، نقض سیستماتیک و گسترده حقوق دگر اندیشان (از جمله اعدام گسترده آنان در سالهای دهه ۶۰ و یا ترورهای خارج از کشور) که تا امروز ادامه دارد، قتلهای زنجیره ای و سرکوب مردم در اعتراضات اخیر و موارد بسیاری دیگر از جمله اعدام نوجوانان و اعدام به شکل کلی در ایران همه از جمله موارد جدی و سیستماتیک نقض حقوق بشر در ایران هستند، و لازم است در مورد آنها صحبت شود، اما به نظر من ذکر آنها در این مطلب ضرورتی نداشته است.

همچنین آیا دوستان گمان می کنند مسئولیت کسی که پتانسیل انجام جرمی را دارد (با فرض اینکه وجود چنین پتانسیلی قابل اثبات باشد) با کسی که آن جرم را انجام داده است برابر است؟ گمان می کنم که مسئولیت حقوقی با مشکل فرهنگی و اجتماعی در اینجا مخلوط شده است.
۱۷۴۱٨ - تاریخ انتشار : ۲۹ مهر ۱٣٨٨       

عنوان : مجازات جنایتکاران رژیم پهلوی مباح است، من تو دهن این دولت میزنم ...
آقای کریم ن یعنی درست فهمیدم که تنها همپالگی های شما لایق حق داشتن وکیل و دادگاه عادلانه هستند؟ خون دیگرانی که از نظر شما جنایتکارند بریزند مثلا بگیم فرخ روپارسا که شما الان دوباره حکم او را صادر کردید ( در دادگاهی که شما حتما بازجو، دادستان و قاضی آن هستیدو در جنایتکار بودن متهم کوچکترین شکی ندارید) از نظر شما اشکالی ندارد. یعنی دست خلخالی درد نکند بدهیم مجسمه طلا ازش بسازند که جنایتکاران مورد نظر شما را کشت. قربان میخواهید چاقو و آدرسم را بدهم و منتظر بشوم بیاید حکم را اجرا کنید، اخر جتما منهم از همان نوع جنایتکارانی هستم که باب دل شما نیست. آرزو میکنم شما هرچه زودتر سرکار بیایید و بشکنید قلم ها را ببرید زبانها را.... حتما انقدر مدافع حقوق بشر هستید که لغو حکم اعدام را در اکثر کشورهای متمدن نیز نشنیده یا لابد از آن ابراز انزجار میکنید. براستی که ۳۶۰ درجه با رژیم اسلامی فرق دارید.
۱۷۴۱۵ - تاریخ انتشار : ۲٨ مهر ۱٣٨٨       

عنوان : نیاز و بی طرف خلط مبحث میکنند.
کامنت گذارانی مثل نیاز و بی طرف خلط مبحث میکنند. برداشت من از مطلب جناب بهکیش این است که امثال مهاجرانی برای اثبات صداقت خود در ادعای حقوق بشری امروز خود بیایند کارنامه ضد بشری خود و همکاران و مراد خود خمینی را در کشتار انقلابیون باز کنند، آنرا تحلیل کنند و ناگفته های آنرا بگویند تا حرفشان مسموع بیفتد.
مجازات جنایتکاران رژیم پهلوی پس از انقلاب خونین بهمن با قتل عام زندانیان سیاسی قابل مقایسه نیست.
۱۷۴۱۰ - تاریخ انتشار : ۲٨ مهر ۱٣٨٨       

عنوان : بشر بشر است
بی طرف عزیز، متوجه انتقاد شما نشدم. اگر منظورتان این است که در زمان رضا شاه هم حقوق بشر پایمال میشده است با شما کاملا موافقم. باور کنید دفاع از حقوق بشر به معنی دفاع از شاه و شیخ و مجاهد و فدایی و بهاییت و اسلام و کافر نیست. اینها گروهبندی های سیاسی است، که گاهی با هم سر سازگاری ندارند. اما افراد این گروهها همه بشرند و بشر بشر است با هر نظر سیاسی. انتقاد من به گروههای اپوزیسیون رژیم اسلامی این است که نه تنها در گذشته بلکه اکنون که تقریبا همه خود را مدافع منشور حقوق بشر میدانند نیز تنها از همفکران خودشان دفاع میکنند و سرنوشت بقیه برایشان مهم نیستند.
۱۷۴۰۹ - تاریخ انتشار : ۲٨ مهر ۱٣٨٨       

عنوان : عجبا
کمنت های پر مدعا و عجیب و غریب . آقای بهکیش شما چرا از قتل میر زاده عشقی بدستور رضا شاه شروع نکردید.و یا چرا از زمان قاجار شروع نکردید؟خودتون بهتر بلدید بنویسید.
۱۷۴۰٨ - تاریخ انتشار : ۲٨ مهر ۱٣٨٨       

عنوان : درود
نیاز عزیز بازهم درود برتو ، آری همه ی ما سهیمیم. من هم در حد خود سهیمم که نوشتن همین نظرات پراکنده را زودتر آغاز نکردم. آنوقتها سایت ها به این صورت نبودند. شاید توجیه باشد، ولی از بس سازمانهای سیاسی پیشینه ی شان پر از اشتباه بود از نزدیک شدن به آنها پرهیز می کردم. این احساس را هنوز هم دارم. ما با یک رای مستقا عضو یا طرفئار ستزمان نمی شویم بلکه به کسی برنخورد رای خود را به آنها می فروشیم. عضویت درپایین سر سپردگی است و در بالا.... نمیدانم چه!
۱۷۴۰۵ - تاریخ انتشار : ۲٨ مهر ۱٣٨٨       

عنوان : گر رسم شود که مست گیرند در شهر هر آنچه هست گیرند
جناب بهکیش از اینکه وجدان بیداری دارید و دیگران را به آن ترقیب میکنید از شما سپاسگذارم. اما دوست عزیز آیا شما خود هرگز واژه ای در محکومیت کشتارهای آغاز انقلاب دولتمردان و نظامیان رژیم گذشته بکار برده اید؟ تاریخ کشتارهای رژیم اسلامی از همان ابتدای انقلاب آغاز شد نه از زمانی که سراغ همکیشان ما آمدند. بیدادگاهایی که در سال ۶۷ دستور کشتارها را میداد، بعضا در سال ۵۷ و ۵۸ اصلا وجود نداشت. یک بیمار روانی به نام خلخالی هم بازجو بود هم دادستان، هم قاضی. گاهی در حین رفتن یا سرپا دستورهای قتل خود را صادر میکرد. آیا اگر من شمای نوعی در مورد این جنایات سکوت نکرده بودیم کشتار ۶۷ جلوگیری نمیشد؟ جواب این سوال را مانند سوال شما هرگز با قاطعیت نمیتوان داد،چون این رژیم در زمینه جنایت روی کمتر رژیمی را در تاریخ سیاه گذاشته. چیزی که با قاطعیت اما میتوان گفت این است که کارنامه همه ما در مورد حمایت از بشر وبخصوص حقوق دگراندیشان سیاه است. از این نظر کارنامه اکثر گروهای سیاسی اپوزیسیون هم بهتر از اصلاح طلبان نیست. حال که به نعل میزنیم، به میخ هم بزنیم و قبل از اینکه طلب صداقت از دیگران داشته باشیم اول با بدهیهای خودمان شروع کنیم.
شما حتی در همین نوشته امروزتان اشاره ای به اعدامهای اول انقلاب که حداقل دوهزار نفر تخمین زده میشود نکرده اید چه برسد به سی سال پیش.
حال کشتن بهایی ها اقلیت های دینی و قومی و بقیه را تازه درز گرفتیم. بیاید از اوج غرور و طلبکاری پاین آمده و در یک سطح به چشم هم نگاه کنیم. همه ما ایرانی و هموطن و در اشتباهتمان، برخلاف آنچه میاندیشیم، شبیه همیم.
۱۷٣۹۹ - تاریخ انتشار : ۲٨ مهر ۱٣٨٨       

عنوان : آقای بهکیش انتظار بیجا نداشته باشید
آقای بهکیش گرامی من درد شما را با از دست دادن ۵ جان زلال از خانواده ارجمندتان را کاملا احساس میکنم چرا که جان های زلالی از اطرافم پر کشیدند به دیار نیستی که مسلمین ناب محمدی ۱۴۰۰ سال هست که شیفته آن دیارند ولی نمیدانم چرا هر چه زودتر به آن دیار نمیروند که هم خویش شاد باشند و هم جامعه بشری.
میدانم که کاملا آکاهید و به تذکر من احتیاجی نیست ولی محض گفتن میگویم که انتظار بیجا از این "افراد" نداشته باشید. اینان هیچگاه حاضر به افشای جنایتشان نیستند چرا که مسله امام شان، ایدیولوژی شان و مرجع تقلیدشان در میان هست. حال میخواهد موسوی باشد یا حجاریان یا کوتوله های مغزی همچون نبوی و حقیقت جو م مخملباف. اگر اینان حرفی میزنند برای انباشت سرمایه در فردای سرنگونی رژیم هست و بس.
شاد و پایدار باشی
۱۷٣٨۹ - تاریخ انتشار : ۲٨ مهر ۱٣٨٨