سیزده آبان، چشم ها در انتظار گام تازه جنبش بزرگ مردم!
اعلامیه کمیته مرکزی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)



اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱۲ آبان ۱٣٨٨ -  ٣ نوامبر ۲۰۰۹


جنبش میلیونی مردم ایران که پس از کودتای انتخاباتی به صحنه آمد در این ۴ ـ ۵ ماه چنان نقش آفرینی کرده که بی اغراق میتوان مدعی شد که اشکال نوینی ازجوشش جنبش مردم از پائین و بروز ابتکارات مستقل آنان در برابر دیدگاه ایرانیان و حتی جهانیان به نمایش درآمده و زمینه های مساعدی برای رشد و گسترش پایه ریزی قدرت مستقل مردمی در تقابل با اتوریته مدعیان رهبری بوجود آمده است. یک تاکتیک ابتکاری و هشیارانه که جنبش کنونی در شرایط سرکوب وحشیانه حکومت اسلامی اتخاذ کرده استفاده ازمناسبت هایی است که رژیم اسلامی به طور سنتی در طی سالهای گذشته هواداران خود را به صحنه تظاهرات میآورد. استفاده از پوشش نماز جمعه در روزی که به امامت هاشمی رفسنجانی برگزار شد و حضور در راهپیمایی روز قدس که شعارهای ساختارشکن مردم ارکان حکومت اسلامی را چنان به لرزه در آورد که حتی کروبی و موسوی نیز از فرا رفتن جنبش مردمی از چهارچوب جمهوری اسلامی به هراس افتادند ، دو نمونه برجسته از این پدیده است. و اکنون در آستانه ۱٣ آبان همه عوامل فعال در صحنه سیاسی ایران در حال آماده باش هستند: ولی فقیه و نهادهای سرکوب و جناح های موتلف آن،اپوزیسیون اصلاح طلب رنگارنگ حکومتی،و جنبش رنگارنگ و همبسته انبوه مردم شورشگر!

در چنین شرایطی ۱٣ آبان امسال یک روز معمولی نیست ،همانطور که روز قدس نبود و تا آتشفشان شورش مردم در حال غرش است ، مناسبت هایی از این نوع که به دنبال هم فرا میرسند ،روزهایی معمولی نخواهند بود. در روز قدس طبق فرمان خامنه ای و تهدیدهای مکرر فرماندهان نظامی ، به جز درباره روز قدس و فلسطین شعار دیگری نباید داده میشد و تلاش حکومت این بود که هر چند جام زهر حضور مردم را به ناچار سر میکشد اما شعارها را به هرقیمت کنترل کند. اما در روز قدس مردم با شعار "مرگ بر دیکتاتور" و تاکید بر شعار جمهوری ایرانی و حذف پسوند" اسلامی" آن ، ارکان نظام جمهوری اسلامی را به لرزه درآوردند و به روشنی نشان دادند که فرا رفتن از جمهوری اسلامی را نشانه رفته اند. این عروج تازه جنبش نه تنها خشم دیوانه وارجناح خامنه ای را برانگیخت بلکه موسوی و کروبی را نیز که از یکسو حضور مردم را پایه نفوذ خود میدانند و از سوی دیگر سعی بر مهار جنبش در چهارچوب اصلاح طلبی حکومتی دارند ، دچار هراس کرد و آنها را واداشت که بار دیگر وفاداری خود به اصل نظام جمهوری اسلامی را اعلام کنند. بیشک درادامه حرکت و ازجمله در ۱٣ آبان که در پیش است و در هرگام که جنبش به جلو برمیدارد، تا آنجا که جنبش از سپر اصلاح طلبان برای حضور در صحنه استفاده میکند و اصلاح طلبان نیز ائتلاف با جنبش مردم را برای رسیدن به اهداف خود مفید میدانند ، این شکاف جنبش و رهبری صوری اصلاح طلبان آشکارتر خود را نشان خواهد داد و جنبش با هشیاری باید در عین حال مراقب تاکتیک های اصلاح طلبان برای هدایت شورشگری مردم به باطلاق اصلاح طلبی نیز باشد. منظور همان باطلاقی است که دوره ٨ ساله ریاست جمهوری خاتمی به آن منتهی شد وحکومت لجن احمدی نژاد از آن سر برآورد. برای رسیدن به مقصود و پیشروی در مسیر درست ،ریسمان اصلی که جنبش مردم علیه استبداد و فلاکت باید به آن چنگ زند تقویت پایه های اصلی و تحکیم استخوان بندی خود جنبش است. و شرط این کار پررنگ شدن جنبش های متنوعی است که از همپیوندی آنان این همبستگی عمومی نیرومند بارور شده و میتواند گسترش یابد. زیرا پیکره عظیم جنبش مردم شامل پیکره های کوچکتر : جوانان ،زنان، دانشجویان ، دانش آموزان ، جنبش مزد و حقوق بگیران رشته های مختلف کار شامل کارگران کارخانجات ، معلمان ،پرستاران ،کارمندان بخش های متنوع خدمات ،ملیت ها و .... است. این طیف گسترده مردم همه خواهان آزادی و مداخله درتعیین سرنوشت خویش هستند. جوانان ، دانشجویان ،دانش آموزان ، نه تنها آینده روشنی به لحاظ تامین کار و درآمد کافی در برابر خود نمی بینند بلکه از حق لباس پوشیدن و آراستن خود به شکلی که میخواهند و تفریخات آزادانه نیز محرومند و نیمی از آنان یعنی زنان بطور مضاعف زیر سلطه و فشارند. اکثریت مزد و حقوق بگیران در رشته های مختلف کار هر روز بیشتر زیر بار گرانی و تورم کمر خم میکنند و اکنون با در دستور قرار گرفتن طرح حذف یارانه ها ، باز هم فلاکت اکثریت مردم زحمتکش تشدید خواهد شد. بخش مهمی از زحمتکشان نه تنها به لحاظ میزان مزد یا حقوق زیر خط فقر بسر میبرند بلکه ماه ها همین مزد و حقوق بخور و نمیر را نیز دریافت نمیکنند و.....

شرط قدرت مند شدن و شکست ناپذیر شدن جنبش عمومی علیه استبداد وفلاکت ، تقویت هر کدام از این جنبش های متنوع و تقویت سامان یابی هر کدام از آنان است. بنابراین از فرصت تجمع در حرکت های عمومی بزرگ باید استفاده کرد و به موازات شعارهای نفی، هرچه بیشترشعارهای اثباتی جنبش های متنوع و شعارهای مشترک جنبش عمومی را نیز مطرح کرد.آزادی کلیه زندانیان سیاسی ، حق آزادی تشکل مستفل برای همه گروههای اجتماعی ،دفاع از مطالبات اقتصادی همه مزد و حقوق بگیران ، برابری کامل حقوق زن و مرد ، دفاع ازبرابر حقوقی ملیت ها و مذاهب و ...موجب تقویت اجزای جنبش عمومی است. به دنبال هر خیزش عمومی نیز به طور طبیعی جنبش های متنوع نیرو میگیرد تا درعرصه های متنوع و در جویبارهای گوناگون جاری و متشکل شود و مورد حمایتهای جنبش های دیگرقرار گیرد و به این ترتیب پایه های خیرش و پیشروی بزرگ بعدی جنبش عمومی را قوی تر از قبل فراهم سازد.
اکنون که در آستانه ۱٣آبان قرار داریم ، جدا از معنای متفاوتی که تا کنون این روز برای مردم و حکومت داشته است، دوستداران جنبش آزادیخواهانه و برابری طلبانه مردم با بیم و امید در انتظار نبرد تازه مردم با نهادهای مسلح ویژه سرکوب حکومت هستند. نبردی که در متن آن مردم با دست خالی و با اتکا به صفوف فشرده و همبسته خود میخواهند به هرقیمت شور زندگی آزاد و عاری از فقر را درخیابانها جاری سازند و پیوند جنبش های متنوع اجتماعی رامستحکم کنند. از طرف دیگر، نهادهای سرکوب حکومت برخلاف روز قدس که تجمع را ممنوع نکرده اما درباره شعارهای ضد حکومتی هشدار داده بودند، این بار درمورد ۱٣ آبان هر نوع تجمع را به مجوز مشروط کرده اند و تاکتیک آنها حضور سریع در محل شکل گیری تجمع هسته های اولیه جنبش و سرکوب فوری و ممانعت از فشرده شدن صفوف تجمع کنندگان است. اما متقابلا جنبش نیز که در مسیر تا کنونی مصمم تر و با تجربه تر شده اشکال مناسب حضور خود در صحنه را در میدان عمل کشف میکند و برتری همبستگی انبوه مردم شورشی را بر نهادهای مسلح اقلیت سلطه گر به نمایش میگذارد.

زنده باد اتحاد و پیوند جنبش های متنوع مردمی!
گسترده باد مبارزه مردم برای آزادی و برابری

کمیته مرکزی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
۱۲ آبان ۱٣٨٨ - ٣ نوامبر ۲۰۰۹