زیر این پتو!


میرزاآقا عسگری (مانی)


• پتوی پائیز را از روی نیمروز برمیدارم
                      در شعرهایم میتکانم
                تا برگافشانی دلم را ببینی. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۱٣ آبان ۱٣٨٨ -  ۴ نوامبر ۲۰۰۹


 
پتوی پائیز را از روی نیمروز برمیدارم
                       در شعرهایم میتکانم
                تا برگافشانی دلم را ببینی .
 
پادشاهِ زمان
بالای قله ایستاده
درهها را مینگرد:  سرخ ، بنفش، زرد .
خَماپیچ میرود دلم با شالِ جنبانش .
واژگان شعرم زرد، بنفش، شنگرفی،
در پیراهنِ بادبانو جابجا میشوند .
 
از شعرافشانیِ برگهای خزانی میآموزم :
پائیز، برهنهتر میشود
تا دلم در لفاف دلات سبزتر شود .
 
دوستت میدارم !
دوستم بدار !
زیرِ این پتوی رنگارنگ
چه خماپیچها که میتوان رفت !
حتا اگر پادشاه پاییز
پرپرشدنِ ما را در درهها ببیند !
 
دلم را همچون یک شعر
روی نیمروز میتکانم
تو رنگ میگیری :
زرد، شنگرفی، سرخ .
 
دلت را روی شعرهایم بِکِش
سبز، سبزتر، سبزترین،
                            درختِ همزادم !
 
پائیز ۲۰۰۹