• خورشیدِ شعله‌ور تو وُ عاشق‌ترین تویی

آبی ترین ترانه یِ دَهر آسمانِ تو



آتش به حرمت نِگه ات باغ می شود

خون سیاوشانِ جوان در رگان تو ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۱۶ آبان ۱٣٨٨ -  ۷ نوامبر ۲۰۰۹

 
 
● به جان‌شیفته و بی‌قرار «مادر‌محسنی»، که طلوع خورشید از مشرق عشق بود و گرمی‌بخش محفل یاران.
این غزل را در مجلسی که به حضور مادر روشن بود، پانزده سال پیش بالبداهه سرودم و با بوسه های فراوان تقدیمش کردم.







 شد دیدگانِ مجمع یاران مکانِ تو

 بر متن پرچمش نگهِ مهربانِ تو



 سبز وُ سفید وُ سرخ وُ بَر آن مِهرِ چهره‌ات

 مِهری چو داغِ‌ شعله فروزان به جانِ تو



 خورشیدِ شعله‌ور تو وُ عاشق‌ترین تویی

 آبی ترین ترانه یِ دَهر آسمانِ تو



آتش به حرمتِ نِگه ات باغ می شود

 خونِ سیاوشانِ جوان در رگانِ تو



 تا گرگِ دینِ کین بجهید از کمینِ مَکر،

 جلادِ جور وُ جهل چو سر زد جوانِ تو:



 در پایِ کوهِ تاب و توانِ تو جان سپرد

 شد سُفله‌ ای ‌حقیر به پیشِ توانِ تو



 زانو بزد به دَرگَهِ والایِ هِمَتَت

 صد لعن وُ مُرده باد شنید از دهانِ تو



 تو شیر شَرزه‌ای وُ خروشت همیشگی
شادان منم  که می‌زییَم اندر زمانِ تو