اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۱۷ آبان ۱٣٨٨ -  ٨ نوامبر ۲۰۰۹

با اندوه فراوان مطلع شدیم که سحرگاه جمعه ۱۵ آبان ماه ۱٣٨٨ برابر ششم نوامبر ۲۰۰۹ خانم فاطمه ملک (مادر محسنی) در تبعید، دور از میهن، در شهر کلن در گذشت.
مادر محسنی از جمله مادرانی بود که از سال ۱٣۵۰ تا ۱٣۶۷ بخشی از زندگیش را در برابر زندان های دو رژیم شاهنشاهی و اسلامی برای پیگیری وضعیت فرزندان زندانی اش، گذراند. او در دوره شاه، برای آزادی زندانیان سیاسی، فعالیت می کرد. با به قدرت رسیدن جمهوری اسلامی، این فعالیت ها را همراه با سایر خانواده ها ادامه داد. پس از کشتار زندانیان سیاسی در زندانهای ایران، فعالیت مادر محسنی برای افشای این جنایت و زنده نگه داشتن یاد قربانیان این توحش، تشدید شد. در سال های ۶۷ و ۶٨ که حضور در خاوران جرمی نابخشودنی بود، مادر محسنی از جمله مادرانی بود که سبزه ها و نهال های اولیه را بر مزار جانباختگان راه آزادی نشاند تا نگذارد گرد فراموشی بر این جنایت بنشیند. او کوشید با تداوم مبارزه علیه بیداد، جوانه های امید را در دل رهروان استبدادستیز بنشاند. طی سالهای گذشته در خارج از کشور، مادر محسنی یکی از فعالان و دادخواهانی بود که می کوشید صدای مادران خاوران را پر طنین تر کند.
مادر محسنی از فرهنگیان فرهیخته ای بود که در محیطی سیاسی پرورش یافته بود. او با مسئولیت تمام در تربیت و آموزش فرزندان خود از هیچ تلاشی دریغ نورزید. حاصل این تلاش اما، طعمه کینه دیکتاتوری شاهنشاهی و استبداد اسلامی شد و "مادر" پاداش خود را با دستگیری، شکنجه، زندان و اعدام فرزندانش از حاکمان مستبد گرفت. جمهوری اسلامی ایران مجتبی محسنی، کوچکترین فرزند خانواده را به جرم آزاد اندیشی و ایستادگی در برابر استبداد، در ۱٣ آبان ۱٣۶۷ به جوخه مرگ سپرد. سایه سنگین و غمبار این جنایت جمهوری اسلامی، که پس از مرگ فرزند بزرگش دکتر عباس محسنی در سال ۱٣۵۷ رخ داد، تا آخرین لحظات زندگی با او همراه بود. درد این داغ را، حتی گذشت زمان نتوانست التیام بخشد.
کمیته مرکزی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران در گذشت مادر محسنی را به خانواده زندانیان سیاسی، به مادران خاوران، و به همه خویشان و آشنایان او به ویژه یاران عزیزمان فائزه، مرسده، عطا و فواد صمیمانه تسلیت می گوید و خود را در این اندوه شریک می داند.

کمیته مرکزی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران
۱۶ آبان ۱٣٨٨ براب هفتم نوامبر ۲۰۰۹