اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۱٨ آبان ۱٣٨٨ -  ۹ نوامبر ۲۰۰۹

ادوارنیوز: سازمان دانش آموختگان ایران(ادوارتحکیم وحدت) به دنبال موج جدید بازداشت اعضای این سازمان با صدور بیانیه ای اعلام کرد «با تمام توان تشکیلاتی خود در برابر زیاده خواهی ها و خودکامگی های کودتاچیان خواهد ایستاد، اگرچه در این راه همچون امروز نزدیک به نیمی از اعضای مرکزیت خود را در بازداشت و تحت تعقیب نیروهای امنیتی ببیند». متن این بیانیه بدین شرح است:

دستگیری دو تن از اعضای شورای مرکزی و چند تن از اعضای شعب و سابق سازمان ادوار تحکیم وحدت در روز ۱۲ آبان ماه سال جاری باز هم برگ سیاهی را به دفتر روسیاهی های دولت کودتا افزود. به راستی چه چیز جز سردرگمی و تشویش باعث می شود در زمانی که بیش از هر چیز به آرامش نیازمندند، بیش از هر کس به رادیکالیزه کردن فضا می پردازند. به راستی دست اندرکاران دولت کودتا به دنبال چه هدفی هستند؟ آیا واقعیت را نمی بینند؟ آیا جز اینست که در این چند ماهه پس از انتخابات هر چه بر حجم سرکوبها، دستگیری ها، خشونت ها و اعمال غیر انسانی افزوده شده، علاوه بر کم نشدن کمیت معترضین و قاطع تر شدن مردم بر راهی که برگزیده اند، کیفیت خواست ها بنیادی تر و رادیکال تر شده است؟

بازداشت حسن اسدی زید آبادی مسوول کمیته حقوق بشر سازمان ادوار تحکیم که دوشادوش دیگر اعضای سازمان تمامی تلاش خود را در جهت پیگیری موارد متعدد نقض سازمان یافته حقوق بشر انجام داده بود و همچنین محمد صادقی مسوول شعب سازمان که در سخت ترین شرایط برای حفظ انسجام تشکیلاتی تلاش می کرد، نشان می دهد که کودتاچیان علیرغم آنکه تمامی راه های ممکن برای سرکوب نهادهای مدنی و جلوگیری از افشای رفتارهای افسارگسیخته و ضد حقوق بشری خود را تجربه کرده اند، عملا امکان توقف تلاش های آزادیخواهان را نداشته و مجبور به بازداشت گسترده و ضربتی نیروها می شوند.

دست اندرکاران بنیادگرای کودتا که از بد حادثه دست برتری را نیز در حاکمیت دارند، انگار به غریقانی مانند شده اند که در هنگام فرو رفتن خویش پنجه به هر چهره ای می کشند و به هر طریقی متشبث می شوند. آنان گمان می کنند این ارعاب ها تأثیری برجنبش اعتراضی سبز مردم ایران دارد!

امروز دیگر اینان باید به خوبی دریافته باشند که جنبش اعتراضی سبز مردم ایران نه سازمان دهی مرکزی دارد و نه گروه و شخص یا اشخاصی آنرا به پیش می برند. اگر حتی هتاکان اجیر شده در روز ۱٣ آبان به هتک حرمت شیخ شجاع اصلاحات (آنکه مناعت طبعش سر بر آستان کروبیان می ساید) بپردازند و اگر گاردهای حکومتی از حضور میر حسین موسوی در بین مردمان جلوگیری کنند و آن مرد بزرگ را عملاً محصور نمایند و فعالان سیاسی را ناجوانمردانه مورد ضرب و شتم قرار دهند، اما تلنبار سالها تجربه ی شکست و پیروزی ها، هر یک از این مردم را رهبرانی پیشرو ساخته است که عنداللزوم تصمیمات جدید می گیرند، شعارهای نو می سازند و در هر لحظه، خویش را با شرایط نامساعد اینروزها منطبق می سازند و برای زهرهای هر روزه اش پادزهرهایی شهد آلود می سازند. این مردم بالغ شده اند و دیگر رفتار کودکانه از آنان خواستن امری بعید به نظر می رسد.

سازمان دانش آموختگان ایران اسلامی اما؛ چنانچه بارها عنوان نموده امروز هم اعلام می دارد که بر مسند نشستگان جمهوری اسلامی و غصب کنندگان انقلاب، باید بدانند راهی جز گردن نهادن به خواست های صد در صد قانونی مردم ندارند و با این حرکات و این اعمال فشارها تنها چیزی که میسر نخواهد شد خاموشی فرزندان صدیق این آب و خاک است چرا که اگر پرچمی از دست سربازی بیفتد قطعا سربازی از بی شمار سربازان سبز خواهد بود که آنرا دوباره بر پا خواهد نمود. پس بهتر است آنان که عقلای قوم حاکم محسوب می شوند در اولین گامها با آزادی همه زندانیان بی گناه سیاسی و از جمله دبیر کل (احمد زید آبادی)، سخنگو(عبدالله مومنی) و اعضای تازه در بند شده و بی گناه سازمان ادوار تحکیم وهمچنین گردن نهادن به خواست مشروع و قانونی مردم مبنی بر حق حاکمیت ملی، بحران حاصل از بی خردی را به طوفانی هولناک برای خویش بدل نسازند.

سازمان دانش آموختگان ایران اسلامی، بازداشت حسن اسدی زید آبادی و محمد صادقی دو عضو شورای مرکزی خود و همچنین بازداشت مهندس حجت شریفی عضو سابق شورای مرکزی سازمان و خانم نفیسه زارع کهن، سید کوهزاد اسماعیلی و موسی ساکت اعضای سازمان ادوارتحکیم و تلاش برای بازداشت دیگر اعضای این سازمان را محکوم ساخته و اعلام می دارد که در کنار رهبران جنبش اعتراضی مردم ایران، گروه های اصلاح طلب و رهبران دینی و ملی ایران عزیز برای باز ستاندن مفاهیم غصب شده ای همچون جمهوریت، اسلامیت و عدالت که در سال های اخیر بازیچه دست مشتی قدرت طلب شده، تلاش خواهد کرد و با تمام توان تشکیلاتی خود در برابر زیاده خواهی ها و خودکامگی های کودتاچیان خواهد ایستاد، اگرچه در این راه همچون امروز نزدیک به نیمی از اعضای مرکزیت خود را در بازداشت و تحت تعقیب نیروهای امنیتی ببیند.