اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ٣ ارديبهشت ۱٣٨۵ -  ۲٣ آوريل ۲۰۰۶

در فازهای ۶، ۷ و ٨ منطقه ويژه اقتصادی (عسلويه) کارگران و کارمندان دهها شرکت روزانه حدود ٣ کيلومتر را از درب ورودی فازها تا محل کار پياده طی می کنيم و اينکار ۴ بار در روز تکرار می گردد   ( ۲ بار برای رفت و برگشت از درب فاز تا محل کار و ۲ بار برای صرف ناهار و برگشت). با آغاز فصول گرم در منطقه اين کار برای ما بسيار عذاب آور و و خسته کننده است. با وجود اعتراضات و مراجعه به مسئولين هيچ ترتيب اثری داده نشد. تنها خواسته ما اجازه دادن به سرويسها برای ورود به محل کار بود اما مديريت و حراست که خود از همه جور امکاناتی بر خوردارند، به مطالبه ما اهميتی ندادند .
بنا بر اين ما تصميم گرفتيم با اتحاد و همت خودمان اقدام کنيم. در تاريخ ۱٨/۱/٨۵ پرسنل شاغل در دهها شرکت در فاز های ۶ و ۷و ٨ دست از کار کشيديم. حراست که می خواست اتحاد و اعتصاب ما را بشکند عليه ما وارد اقدام شد که با مقاومت کارگران به ضد خودش تبديل شد. کارگران با پرتاب سنگ از حق خود دفاع کردند و دوربينهای حراست را نيز شکستند تا بدين وسيله از شناسايی شدن جلو گيری کنند. رانندگان سرويسها در بيرون با به صدا در آوردن بوقهای ممتد از کارگران حمايت کردند و بما دلگرمی دادند.
در اين روز ما هزاران کارگر و کارمند فرياد زديم و دست از کار کشيديم، تا همه بدانند که در ميان دريايی از ثروت و صنعتی که آفريديم با ما چگونه رفتار می کنند .
در نهايت اعتصاب و مبارزه ما نتيجه داد و مديريت و حراست ناچار به عقب نشينی شدند و از اين پس سرويسها به داخل محوطه می آيند و ديگر مجبور نيستيم پياده روی کنيم. اين حرکت بار ديگر به ما کارگران نشان داد که با مبارزه جمعی است که می توان به نتيجه رسيد و نبايد نيروی خودمان را دست کم بگيريم .
 
زنده باد اتحاد و همبستگی کارگران
۲۲/۱/٨۵
اتحاد کميته های کارگری (عسلويه)