۲۴ ساعت
همراه با برگردان آلمانی شعر به همت حسین منصوری


ساناز زارع ثانی


• ما زمان را به کارخانه های سواچ سپردیم
با سکه هامان گوسفندان را شمردیم
و با گندمهای کهنه
نان بیات پختیم ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ٣ آذر ۱٣٨٨ -  ۲۴ نوامبر ۲۰۰۹


 
پتو را کنارزدیم
و روز آغازشد!

من از پشت پنجره
خیابان را ندیدم
درخت را ندیدم
و سایه های مُثل افلاطون را هم ندیدم

من زندگی را دیدم
که با ریه های سرد نفس نفس میزد
و زانوانش از ناامیدی سست میشد
و خورشید را که سراسیمه میدوید
از کرانه ی باختری به کرانه ی خاوری
تا لحظه را در کهکشان تفسیرکند

ما زمان را به کارخانه های سواچ سپردیم
با سکه هامان گوسفندان را شمردیم
و با گندمهای کهنه
نان بیات پختیم

جهان سیاه شد...

پتو را به روی خود کشیدیم
و شب خودش را ادامه داد.

ساناز-۱٨ نوامبر ۲۰۰۹




Die Decke zogen wir weg
und der Tag begann!

Aus dem Fenster
sah ich keine Straße
und keinen Baum
auch die Schatten des platonischen Höhlengleichnisses
sah ich nicht

Ich sah nur das Leben
das mittels kalten Lungen keuchte
und seine Knie
vor lauter Enttäuschung weich wurden
und ich sah wie die hastige Sonne
von der Westküste Richtung Ostküste raste
um den Augenblick zu erläutern
in der Milchstraße

Die Zeit überließen wir den Swatch-Betrieben
und mittels unseren Münzen
zählten wir unsere Schafe
und backten mit steinalten Weizen
gammeliges Brot

Die Welt wurde schwarz…

Wir krochen unter die Decke
und die Nacht setzte sich fort.



Sanaz Zaresani
Aus dem persischen von Hossein Mansouri