تخته سیاه


اکبر کرمی


• در دستان گشوده ام پرنده ای گل کرد
تو اما
از دستان خویش دریغ کردی ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۶ آذر ۱٣٨٨ -  ۲۷ نوامبر ۲۰۰۹


 


آرزو می کنم زندگی همه ی کودکان لبریز از شکلات و لبخند باشد..



در دستان گشوده ام پرنده ای گل کرد
تو اما
از دستان خویش دریغ کردی
وقتی که شب شده بود
باد می آمد
و خواب چون پیچک در چشم منتظر کلاس می رویید
سایه وار
از حیاط مدرسه گذشتی
و از کنار نقاشی ها
که فهم ساده ی آب را جستجو می کردند
و نوشتی
حق با ماست
آتش همیشه نمی سوزاند
تخته با چهره ی سیاهش خندید
و ما بر معصومیت سفیدمان تکرار کردیم
حق با ماست
آتش همیشه نمی سوزاند
کی؟
نمی دانم
در خاطرات کودکیم ماه گم شده است
تنها می دانم آتش تمام هستی ما به خود تنید
و تو از حیاط مدرسه گذشتی
سایه وار
در دستان گشوده ام اما دیگر پرنده ای نبود.


اراک ۱۱/۲/۷۰
دکتر اکبر کرمی/ قم