اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۱۹ آذر ۱٣٨٨ -  ۱۰ دسامبر ۲۰۰۹

ملت ایران در سومین رودرویی مستقیم خود با حکومت کودتا بعد از روز قدس و روز ۱٣ آبان، در ۱۶ آذر روز دانشجو نیز نشان داد، قدرت سرکوب حکومت قادر به خانه نشین کردن مردم نیست و اراده ی مردمی را که برای تغییر برخواسته اند به ضرب اسلحه و زور و زندان و تجاوز حکومتی و عده ای اجیر شده نمی توان نابود کرد.
تاریخ در مقاطع گوناگون و در اقصا نقاط گیتی نشان داده است وقتی اراده ی ملی و برحق مردم به عملی متحدانه و شعوری ملی فرارویید دیگر هیچ قدرتی را یارای همآوردی با آن نیست. حکومت از نفس افتاده است. سران برجسته ی آن محلی از اعراب نه تنها در میان مردم که در صفوف خودشان نیز ندارند. آنان بی آن که درسی از تاریخ یا همین اتفاقات رخ داده در چند ماهه ی اخیر ایران گرفته باشند با بی رحمی و قساوتی مبهوت کننده مردم را تحقیر و سرکوب و دربند می کنند. مردم اما با شور و شعوری ستودنی در برابر این سرکوب لگام گسیخته و بی ترحم حکومتی کوتاه نمی آیند سهل است به دامنه ی رادیکال کردن خواسته های خود هر دم گسترش بیشتری می بخشند.
در شانزدهم آذر ماه به حکومت جمهوری اسلامی ایران و به همه ی عالم ثابت شد ایرانیان این حاکمیت آزادی ستیز، سرکوبگر، متقلب و ریاکار را نمی خواهند، اصل و اساس شوربختی ی سی ساله ی میهن خویش را دریافته اند، عاملان و مسببین این شوربختی را می شناسند و اراده کرده اند میهنشان را از شر تمامیت این حاکمیت دیکتاتور و آزادی ستیز برهانند. هرچه چهره ی کریه و خشن و سرکوبگر حکومت عریان تر می شود بیزاری مردم نیز فزونی می گیرد و خواسته های آنان رادیکال تر می شود.
دیروز همه ی جهانیان در حضور پر شور مردم ایران در کنار دانشجویان جوانشان به عینه دیدند دیگر صحبت از طرح تقلب در انتخابات اخیر و ریاکاری های دولت کودتا فقط نیست. مردم ریشه ی فاجعه را دریافته اند و پیکان تیز حملات خود را به گونه ای امروزین، دمکراتیک، مسالمت جویانه و مدنی متوجه سر این اژدها کرده اند که دارد آینده و آبرو و تاریخ و تام و تمام میهنشان را به باد فنا می دهد   
علیرغم فشارهای بی وقفه ای که نزدیک به یک ماه به دانشجویان وارد آمد و علیرغم آن که از شب شانزدهم آذر این فشارها به اوج خود رسید و در روز شانزده آذر در تهران و شهرستان ها حکومت نظامی اعلام نشده بر قرار کردند، اما نتوانستند فریاد «مرگ بر دیکتاتور» و «زنده باد آزادی» دانشجویان ایران را خاموش کنند. جنبش دانشجویی با پیوستن مردم کمر راست کرد و توانست صدای آزادی خواهانه ی خود را از صدای استبداد و دیکتاتوری با همه ی امکانات وسیع آن رساتر کند. دیروز نه تنها این صدا را مردم در تمامی ی ایران شنیدند بلکه اینک جهان صدای حق طلبی ی مردم ایران را به بانگ بلند شنیده است.
نگاهی به رسانه های ارتباط جمعی ی جهانی و موضع گیری های سیاسی مختلف در سراسر جهان به روشنی نشان می دهد که یک بار دیگر ایران و خواست مردم آن برای تغییرات دموکراتیک در کشور به تیتر اول رسانه های بین المللی تبدیل شده و سران دولت ها را به حمایت از این مردم واداشته است. دیروز برای چندمین بار جهانیان به حرمت ستودنی مردم ایران و مبارزات با شکوهش کلاه از سر برداشت و به اراده ی مستحکم و آزادی خواه این ملت بزرگ تمام قد تعظیم کرد.

شانزده آذر امسال نشان داد که خوش بینی ناظران هوشیار سیاسی نسبت به سرنوشت مبارزه ی مرگ و زندگی که در ایران در جریان است، یک واقع بینی ی مسلم است. مردم ایران راه خود را یافته اند و فریادهای مرگ بر دیکتاتور و هدف قرار دادن رهبر حکومت به عنوان اصلی ترین عامل استبداد و اختناق در ایران، روز به روز به جنبش مردم ایران، چهره ای صریح تر، روشن تر و دموکراتیک تر می بخشد.
این جنبش در هر گام خود را بیشتر پالایش می کند و به خواسته و هدف اصلی خود که پایان دادن به دیکتاتوری و خفقان ولایت فقیه و استقرار دموکراسی در ایران است نزدیک تر می شود. شانزده آذر ٨٨ یک روز تاریخی بود، اما شک نکنیم که روزهای تاریخی ی بیشتری در راه است.
ما نیز به مثابه عضوی از پیکره ی آزادی خواهی در ایران به سهم خود قدردان همه ی دختران و پسران دانشجو و زنان و مردان آزادی خواهی که به یاری آن ها شتافتند و صدای آزادی خواهی مردم ایران را بالاتر از سکوت و اختناقی که حکومت می خواست، به گوش جهانیان رساندند، هستیم. ما نیز این شهامت و استواری را به عنوان ضربه ی گیج کننده ی دیگری بر چهره ی حکومت کودتا ارزپابی می کنیم، ضربه ای که هر چند حکومتیان می کوشند به روی خود نیاورند و از خیابان روشن مردم به کوچه ی تاریک علی چپ برانند، ضربه ای که آن ها را بیشتر از گذشته متزلزل و رسوا کرده است. آینده ی آزادی خواهی و نیک بختی ی مردم ایران روشن و نزدیک است، شک نکنیم.