از : ایرانی دوست
عنوان : چادر و روسری ننگ ماست چون اینها نه پوشش اسلامی بلکه پوشش سیاسی هستند
خانم عبادی، شما حقوق دانی هستید که هنوز فرق پوشش اسلامی و پوشش اسلامی سیاسی را درک نکرده اید. شما که از این پوشش دفاع می کنید خودتان آنها را به سر و تن کنید و به آنها افتخار کنید. شما که در مصاحبه تان با واشنگتن پست دو سه ماه پیش گفتید مردم ایران آمادگی جدایی دین از سیاست را ندارند، به ما بگویید در کشوری که در آن آزادی بیان وجود ندارد و شرکت های آمارگیری در کار خود با محدودیت های فراوانی روبرو هستند که مبادا با پرسش های خود از مردم گند کار رژیم در بیاید، بر طبق کدام سند علمی و حقوقی شما به این نتیجه رسیده اید که ما مردم آمادگی جدایی دین از سیاست را نداریم؟ شاید منظورتان از مردم رفقایتان خاتمی و موسوی هستند؟ شما که وقتی جایزه نوبل را می گرفتید نگفتید من اولین زن ایرانی هستم که این جایزه را می گیرم بلکه گفتید من اولین زن مسلمان هستم که این جایزه را می گیرم. دنیا روز قدس سابق صدای مردم ایران را شنید که فریاد می زدند «آزادی، استقلال، جمهوری ایرانی»، آیا شما هم شنیدید؟ شمایید که درد دین اسلام و حکومت دینی و حجاب سیاسی و فلسطین و لبنان و زندان گوانتانامو را دارید نه ما. امیدوارم که انقدر سنگ غزه را هم دیگر به سینه نزنید چون مردم روز قدس سابق چنان فریاد ی زدند که همه دنیا شنید، «نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران». خانم عبادی شمایید که درد دین اسلام و حکومت دینی و حجاب سیاسی و فلسطین و لبنان و زندان گوانتانامو را دارید نه ما. شما حق ندارید از طرف کسانی که جمهوری ایرانی می خواهند صحبت کنید چون شما نه سکولار هستید، و نه اول ایرانی بعد مسلمان و نه مسائل ایران برایتان حق تقدم بر مسایل غزه و و و . بنا براین، شما فقط حق دارید سخنگوی هواداران «دولت سبز ملی» که همان ملی مذهبی های خودی شما هستند باشید و بس.
چادر و روسری ننگ ماست چون در ایران این پوشش ها سیاسی و بیمارگونه هستند و به هیچ عنوان مایه افتخار نیستند.
حرکت متقابل هم برای خنثی کردن شرمی بود که رژیم می خواست برای توکلی ایجاد کنند و بد جوری بر علیه خودش تمام شد.
خانم عبادی، من در دامان یک زن آزاده ایرانی بزرگ شدم و من پسر او هستم نه شما.
۱٨۹۲۷ - تاریخ انتشار : ۲۵ آذر ۱٣٨٨
|