• واگشتنش را دوست دارم
بر توبه حرمت می گزارم
هر چند بنیانی دگر را
خود از نخستین بانیان بود! ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲ دی ۱٣٨٨ -  ۲٣ دسامبر ۲۰۰۹

 
مردی که دامان شریفش
پاکیزه تر از آسمان بود
هرقطره اشکش محبت
تابیده چون رنگین کمان بود

با همت وارستگی ها
در منتهای خستگی ها
آیات مهر و حکم عدلش
تا مرز بی مرزی روان بود

بخشید معنا را تکامل
چونان که بخشد غنچه را گل
زیرا وجودش نیم ِ دیگر
از خطه ی نیم ِ جهان بود

واگشتنش را دوست دارم
بر توبه حرمت می گزارم
هر چند بنیانی دگررا
خود از نخستین بانیان بود!

او ماند و آن در های بسته
با آن دل از جور خسته
در هر سخن با هر کلامی
هرخسته را تاب و توان بود

با فقر، صاحب جاه بودن
در کنج عزلت، شاه بودن
آیین انسانی گر این است
این فخر انسان آن چنان بود

مکتب به مسند وانهشتن
از بهره ی دنیا گذشتن
در خورد هر بی دست و پا نیست
آن کس که این شد ، قهرمان بود

اسطوره یی از استواری
اعجوبه ای در مهر و یاری
هرگز نمرده ست و نمیرد
مردی که سرتاپاش جان بود

سیمین بهبهانی
سی ام آذر ۱٣٨٨