از : ب - کشاورز
عنوان : یاللعجب!
جناب جواد مفرد کهلان که "از تمامی رئیس جمهورهای بعد از کودتای شاه و آمریکا علیه مصدق، نفرت داشته اید، جز این یکی":
کاش نوشته بودید آیا بتازگی متوجه شده اید که "آقای اوباما باید در خدمت کلان شرکت های غالباً خلافکار باشد و کمابیش هم هست" یا تازه بعد از انتخابش به این نتیجه رسیده اید؟
علت این پرسش اینست که خیل عظیمی از تحلیلگران باصطلاح اپوزیسیون ایرانی، نمی توانسته اند از این امر بی خبر بوده باشند اما با این وجود برای انتخاب او سینه چاک دادند و حالا که تقّش در آمده آرام آرام به گله و شکایت نشسته اند که پس چرا «در امور داخلی ایران دخالت نمی کند؟». یا للعجب!
۱۹٣۹۱ - تاریخ انتشار : ۹ دی ۱٣٨٨
|
از : جواد مفرد کهلان
عنوان : اوباما هم حرفهایش را زد
این اوباما به نظر من شخص جالبی است. من از تمامی رئیس جمهورهای بعد از کودتای شاه و امریکا علیه مصدق، نفرت داشته ام، جز این یکی که نه تنها نفرت آور نیست بلکه جوانی نجیب و انساندوست محترمی است، گرچه در جایگاه رئیس جمهور کشور کلان شرکتهای غالباً خلافکار قرار گرفته و کمابیش باید در خدمت ایشان باشد که هست.
۱۹٣٣۴ - تاریخ انتشار : ٨ دی ۱٣٨٨
|
از : فرد زوج
عنوان : خامنه ای رفتنی است
جناب کشاورز پاک در اشنباه هستید مسائلی هست که نمی دانید به زودی برملا خواهد شد اما بدانید خامنه ای رفتنی هست چون مردم می خواهند و با خواست مردم هیچ کاری نمی شود کرد خواهید دید
۱۹٣۲۹ - تاریخ انتشار : ٨ دی ۱٣٨٨
|
از : ب - کشاورز
عنوان : وطنپرست
من با جورج بوش لعنتی و نئوکان های آمریکائی بدین سبب مخالف بودم که آنان جمهوری اسلامی را «محور شرارت» لقب داده بودند و طرفدار «رژیم چینج» بودند و بخوبی هم می دانستم که با رفتن جورج بوش و نئوکان ها، حزب دمکرات با مشاورانی مانند برژینسکی و جان کری و سید ولی الله نصرو ....... به قدرت می رسند که برنامه شان مذاکره و صلح و برادری با اسلام و جمهوری اسلامی خواهد بود و خطر حملهء نظامی به تأسیسات اتمی جمهوری اسلامی هم رفع می شود. اکنون هم خوشحالم که آقای اوباما در آمریکا رئیس جمهوری شده و دارد همان کاری را می کند که وعده اش را از پیش می داد و خُلف وعده هم نکرده چون هم خطر جنگ رفع شده هم در امور داخلی ایران دخالتی نمی کند. پس بر خلاف شما بهیچ روی گله ای از آقای اوباما ندارم. می خواستید از مبارزات مردم ایران حمایت کند تا ما ایرانیان وطنپرست و صلحدوست بار دیگر به بهانهء دخالت در امور داخلی ایران و خطر حملهء نظامی هر چه لیچار است نثارش کنیم؟
۱۹٣۰٨ - تاریخ انتشار : ۷ دی ۱٣٨٨
|