اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ٨ ارديبهشت ۱٣٨۵ -  ۲٨ آوريل ۲۰۰۶

اول ماه مه امسال با سالهای پیش تفاوتهای بسیاری دارد و نسبت   به گذشته وظیفه سنگین تری به عهده فعالین و مدافعین کارگری گذاشته است .
امسال در حالی به استقبال برگزاری مراسم روز جهانی کارگر می رویم که جامعه ایران در معرض تهدیدات ابرقدرت و جنگ افروز بزرگ امریکا   از یک طرف و از طرف دیگر رژیم اسلامی قرار گرفته و هیچ کدام از مواضع ارتجاعی خود کوتاه نمی آیند. در این میان تنها قشر ضعیف و آسیب پذیر جامعه مورد ظلم قرار میگیرد و سران رژیم   در هر موقعیتی همچنان به زندگی راحت و شاد خود   ادامه خواهند داد .
در این میان که مردم و سرنوشت انسانها هیچ ارزشی برای سران رژیم ندارد، کارگران و فعالین کارگری باید نقش فعال خود را ایفا نموده و مردم را علیه این همه نابرابری و ظلم و استثمار بسیج نمایند .
باید مردم را آگاه کرد که دولت و نظام ضد بشری اسلامی دارد شما را مضحکه دست خود و سیاستهایش   قرار میدهد. باید جلوشان ایستاد . در شرایطی که ٣۵%   جوانان بیکار و فاقد هر گونه در آمدی میباشند، رشد سر سام   آور اعتیاد و ناهنجاری اجتماعی در جامعه بی داد میکند . به غیر از طبقه کارگر هیچ کس به فکر این موقعیتی که جمهوری اسلامی به وجود آورده است   نیست. دولت و نظام تنها در فکر بدست آوردن بمب هسته ای برای کشتار ، چپاول و جنایتهای   دیگری در سطح جهان هستند. ما   کارگران   و تمام مردم آزادیخواه باید اعلام کنیم که   امنیت ، شغل، آسا یش، و زندگی شاد میخواهیم نه جنگ و کشتار و نسل کشی .   اول ماه مه   امسال   بهترین فرصت است تا اعلام کنیم که به بهانه جنگ و انرژی هسته ای نمی توانید مردم و کارگران را بازداشت، تهدید   و وادار به سکوت کنید . طبقه کار گر طالب صلح و آسایش است و تحت هیچ شرایطی موافق جنگ و خشونت نبوده و نیست. طبقه کارگر فقط خواستار بدست آوردن یک زندگی بهتر و شاد برای تمام انسانها در جهان میباشد. تحت هیچ شرایطی   به هیچ دولت و نظامی اجازه نمی دهد که با سرنوشت انسانها   بازی کنند . ما باید در این روز با اعلام جرم بر علیه نظام سر مایه داری خواستار تغییر وضع موجود و برپا داشتن یک دنیای بهتر برای تمام انسانها باشیم .
  کارگران و فعالین آن در این روز وظیفه بسیار سنگینی بر دوش دارند، باید با اتحاد و یک دلی در سنگری واحد بر علیه ظلم و استثمار حاکم بر جامعه ، نابرابری بین زن و مرد،   کودکان، فاصله شدید طبقاتی که هر روزه بیشتر میشود   با یستند .   در اول مه امسال باید با طرح شعار و خواست اصلی آزادی منصور اسانلو و دیگر دستگیر شدگان، لغو احکام صادره بر علیه فعالین کارگری، آزادی تمامی زندانیان سیاسی، افزایش دستمزدها مطابق با   یک زندگی   شایسته انسان امروز ، برابری کامل زن و مرد   ،ممنوعیت کار کودکان ،   دارا بودن حق اعتصاب و اعتراض بدون داشتن اجازه نامه مخصوص از مقامات دولتی، نه به جنگ افروزی ایران و امریکا   به میدان بیایم. اول مه امسال را به حرکتی بزرگ برای تغیر حکومت اسلامی ایران تبدیل کنیم و قدرت طبقاتی خویش را به نمایش بگذاریم. تا طبقه کارگر و مردم آزادیخواه بتوانند در یک دنیای بهتر پر از شادی و آسایش و رفاه و امنیت زندگی کنند .