عنوان : نوشته ای خوب
شادی عزیز بسیاز خوب اشاره کرده اید. موفق باشید
۲۰۱۲۶ - تاریخ انتشار : ۲٣ دی ۱٣٨٨       

عنوان : من که خدا نیستم که ببخشم. من سربازم و باید بکـُشم.
حرف های شما متین است.

ولی روشنفکران دینی مقیم خارج ما و علمای اعلام و ججی که تا هفته پیش به پسران و دختران ما در دانشگاه ها و بازداشتگاه ها تجاوز می کردند و زن ها را سنگسار می کردند و فله ای جوانان و راد مردان کرد را تیرباران می کردند ، و همه جا فقط دار می زدند، و بزرگ شدگان در مکتب حوزه ها که دانشگاه های ایران را در اول انقلاب را برای دو سه سال تعطیل کردند و چه فحاسی های رکیکی که به معترضان کردند، حالا ازادیخواهان دو اتشه و رهبران دموکراسی اینده ما شده اند ( همان ادامه داستان مشروطه است در یکصد سال پیش !) ، و اکنون هدایت گله گمشده بزغاله ها و گوساله ها که ملت شریف باشد، به ان ها محول شده ، و اکنون که سقوط واقعی این نکبت را جدی می بینند و عاجل، با بزرگواری عفو کنندگان می گویند که " به بخش و فراموش نکن" .

حتی حالا هم قرار است حضرات برای جنایاتشان در برابر درگاه خداوندشان توبه کنند و طلب مغفرت کنند که حوریان ان دنیا را هم از دست ندهند. سرو شهم برا یجنایتی در حد مائو که بستن دانشگاه ها بود از خدا طلب مغفرت و برائت کرد، نه از مردم ایران که قربانی جنایت اش بودند.

من توبه طلبیدن این افراد را از درگاه خدایشان تائید می کنم که کار بی نهایت شایسته و خوبیست، و شخص خدا ، یا هر مرد روحانی هم موظف است ان ها را ببخشد، چون روحانیت و ان خدا ئی که وصف می کنند، باید ،‌طبق تعریف، بر ذاتشان بر بخشایش باشد.

ولی من چرا باید ببخشم؟ من که مرد روحانی و یا خدا نیستم. . من سربازم و باید بکـُشم. خدا می تواند ان ها را ببخشد. این در اختیارات خدا ی وصف شده هست. ولی در تعاریف از من به عنوان انسانی که بر او جنایا ت و چپاول و تجاوز و و ستم های وحشتناک رفته ، نیست.

خدا بر حسب وظیفه خود می بخشد ، و من برحسب وظیفه خود می کشم.
۲۰۱۲۱ - تاریخ انتشار : ۲٣ دی ۱٣٨٨       

عنوان : آفرین بر شادی صدر عزیز فوق العاده نوشتی
شادی عزیز روی نکات بسیار دقیق و درستی انگشت گذاشتی
۲۰۰۹۷ - تاریخ انتشار : ۲٣ دی ۱٣٨٨       

عنوان : نکته مهمی را گفتی
ممنون شادی صدر عزیز که بر نکته مهمی انگشت گذاشتی. "خواست گذشت و عفو از مادری که هنوز حتی نمی داند فرزندش کجا دفن شده یا چگونه کشته شده، در واقع سرکوبی دوباره است. سرکوب و خشونت، تنها باتومی نیست که به تن می نشیند؛ این را فراموش نکنیم! ...""
من نمی دانم چطور می شود می شود به کسانی که هم چنان دارند جنایت می کنند گفته شود ما شما را می بخشیم این یک چک سفید برای آنهاست برای ادامه رفتارشان. از سویی بخشیدن و نبخشیدن یک مفهوم حقوقی نیست بلکه به روابط ایلی بر می گردد. در امر حقوقی باید مفهوم رسیدگی به دادخواست را به کار برد.
۲۰۰٨۷ - تاریخ انتشار : ۲٣ دی ۱٣٨٨