اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۲۶ دی ۱٣٨٨ -  ۱۶ ژانويه ۲۰۱۰

فعالین حقوق بشر و دموکراسی در ایران: پیام زیر از زینب صارمی دختری است که ۲٣ سال پدر را پشت میله های زندان دیده است:

باتعظیم به سردار آزادگی علی صارمی
نمی توانم پدر خطابت کنم که بالاتر از نامی. نمی توانم پدر خودم خطابت کنم که در حصار غرورم قرار گیری و در عین حال حصار را نمی پذیری.
پدر جان در بردگی ظلم بودن و چون ماهی بر ساحل افتادن چه بسا خود طناب داری است برگردن هر آن که دارد به سختی زندگی میکند و ما, هزاران هزار آنان را در سالن انتظار زندان ها هفته به هفته رودررو می بینیم.
حکم اعدام دادن به کلمه آزادی.
اگر آقای نلسون ماندلا با ۲۰ سال سابقه زندان برای آزادی وطنش را باید گیوتین می زدند پس امروز کشورش چه می شد؟
پدر من را چرا؟
پدر من را ۲٣ سال است به بهانه های مختلف به زندان می برند که مخفی باشد. چرا پدر من باید مخفی بماند و حالا هم اعدامش کنند! مگر پدر من چه کرده که نباید دیده شود و نباید باشد؟
هرکس جوابش را میداند به من بگوید.
در ضمن مگر تنها پدر من است!

گیرم که می زنید!
گیرم که می برید!
گیرم که می کشید!
با رویش ناگزیر جوانه چه می کنید؟

زینب صارمی
۲۴ دی ماه ۱٣٨٨