از : حافظه تاریخ
عنوان : راه برون رفت از بحران را کوتاه نمایم
پشتیبانی از بیانیه ها و اطلاعیه ها در جهت رسیدن بآزادی و ارزشهای واقعی در جامعه استبدادزده، امریست بسی پسندیده و قابل احترام.در دوران موج اخیر جنبش ضد رژیم حاکم مردم ایران اعلامیه ها، بیانیه ها و فراخوانهای متعدد و مملو از امضاء، از تک نفری گرفته تا چندصد نفری منتشر و مورد توجه مثبت و یا منفی قرارگرفته است.عدم تآثیر پذیری و کارآرای آنها نه بخاطر فرمولبندی غامض و پیچیده و ناکامل و غیرواقعی و.. بود، بلکه این اوراق در حد امضاء ماند و نویسندگان با ردیف نمودن خواستها (واقعی ویا ذهنی گرایی) کار خود را بعنوان وظیفه خاتمه یافته تلقی نمودند. اضافه براین خصوصیات چشم هم چشمی عناصر پشتیبان این نوع اسناد، میتواند عامل دیگری در رکود فعالیت متناوب و پیگیر باشد.من هیچگاه یک لحظه هم در جدی بودن مطالب انشاء شده توسط امضاء کنندگان تردید ندارم. ولی زمانی که به راندمان کارامد این فعالیتها نظر میاندازم، چیز ملموسی دستگیرم نمیشود. جنبش خودجوشی مردم در داخل جامعه بعنوان موتور اصلی، شدت و ضعف حرکت خودرا همسان با پشتیبانان داخل و خارج تنظیم مینماید.پشتیبانی زنان از امر مبارزات اجتماعی احتیاج باثبات و توضیح ندارد. من حتی احتیاج بتکرار این رویداد تاریخی نمیبینم که بیان نمایم، اگر مبارزات آرام زنان در پیش از هزارسال نبود، ما شاید هنوز مجبور بودیم عربی سخن بگویم و ادبیات ما بغیراز زبان پارسی نوشته میشد. و یا جنبش تنباکو که زنان پیش قدم بودند. همه مشکلات جامعه ایران برروی دوش زن و مرد قراردارد.آزادی اجتماعی مردان بتنهای نه ممکن است و نه قابل دوام. بنظرم اگر همه مواد و فهرست خواستهای اساسی مردم ایران که در شعارهای بیشمارشان ثبت گردیده، در قیف صافی خلوص نیت ریخته شود و چکیده آن که مخرج مشترک خواستهای اکثریت قریب باتفاق مردم ایران (زن و مرد) خواهدبود و آنرابعنوان پایه اولیه همبستگی و اتحاد برای نجات جامعه ستمدیده ایران و برقراری حاکمیت مردم در نظامی که نه ظل الله و نه آیت الله بالا تر از قانون اساسی مورد قبول همه اهالی و اقوام ایرانی باشد، قرارگیرد.میتوان سریع تر بنتیجه مطلوب رسید وجنبش را از گزند سازشهای پنهانی وعوامل ارتجاع خارجی در امان داشت.توافق من با بیانیه شما،سعی در نشر آنهاست.
۲۰۵٨۰ - تاریخ انتشار : ۲ بهمن ۱٣٨٨
|