• شورای مرکزی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)، در اجلاس اخیر خود بر شعار "انتخابات آزاد" به عنوان پیوند دهنده مطالبات جنبش سبز و مطالبه اصلی آن تاکید نمود ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۴ بهمن ۱٣٨٨ -  ۲۴ ژانويه ۲۰۱۰

شورای مرکزی سازمان فداییان خلق ایران(اکثریت)، در اجلاس نوبتی خود در روزهای ۲۶ و ۲۷ دیماه (۱۶ و ۱۷ ژانویه) اوضاع سیاسی کشور را مورد بحث و بررسی قرار داد و بر شعار "انتخابات آزاد" به عنوان پیوند دهنده مطالبات جنبش سبز و مطالبه اصلی آن تاکید نمود و تصمیم گرفت که با انتشار این اعلامیه، نظر خود را پیرامون انتخابات آزاد بار دیگر با کوشندگان راه آزادی در میان بگذارد.

انتخابات در طی سه دهه بعد از انقلاب به جزئی از حیات سیاسی کشور تبدیل شده است. اما با تحمیل انواع قیودات در قانون اساسی و در قانون انتخابات توسط جمهوری اسلامی از یک‏سو و از سوی دیگر با رد گسترده صلاحیت کاندیداها توسط شورای نگهبان و وزارت کشور، انتخابات از سازوکار دمکراتیک تهی گشته و از کارکرد واقعی‏اش باز مانده است. از اینرو، انتخابات در جمهوری اسلامی به جای تصمیم گیری دمکراتیک مردم پیرامون سیاست‏های کشور، به محل چالش جناح‏های حکومتی با یکدیگر نزول کرده است.
با این‏همه، انتخابات در مقاطعی به کانون چالش مردم و حکومت تبدیل شده است. مقاطعی همانند دوم خرداد سال ۱۳۷۶ و ۲۲ خرداد سال ۱۳۸۸ که در آن‏ها کاندیدائی با وعده تغییر سیاست‏های حاکم به رقابت با کاندیدای ولی فقیه برخاستند. در چنین مواردی مردم وسیعا در انتخابات شرکت جسته، به کاندیدای ولی‏فقیه "نه" گفتند و به کاندیدای مورد نظر خود رای دادند. مردم در چنین انتخاباتی نسبت به سلامت انتخابات و دست بردن حکومتگران در آرا، بسیار حساس هستند و آمادگی دارند که در صورت تقلب به اعتراض برخیزند.   
در انتخابات ۲۲ خرداد چنین شد. در این انتخابات گروه‏های مختلف اجتماعی پای صندوق‏های رای رفتند تا به شیوه مدنی و با رای خود وضع موجود را تغییر دهند و به کاندیدای جریانی که در طی چهار سال کشور ما را به آستانه سقوط سوق داده است، "نه" بگویند. آنها امید داشتند که با رای خود در حیات سیاسی کشور مشارکت کرده و در تعیین سرنوشت کشور سهیم گردند.
اما بلوک قدرت، کودتا کرد و با دست بردن در آرای مردم، صندوق رای را به نفع کاندیدای خود مصادره نمود. مردم در اعتراض به کودتای انتخاباتی به خیابان‏ها آمدند و با شعار "رای من کو؟" به چالش با حکومت برخاستند.
مردم معترض با تجربه‏اندوزی از سه دهه گذشته و روند اصلاحات، این بار خود را در صندوق رای محصور نکردند. آن‏ها به این دریافت رسیدند که برای دفاع از حق شهروندی و سپردن سرنوشت کشور به صندوق رای، می‏باید به خیابان آمد و در مقابل کودتاگران ایستاد. جنبش سبز بدرستی خیابان را به عنوان میدان اصلی مبارزه با حکومت انتخاب نمود. این تنها راه مبارزه موثر برای عقب نشاندن بلوک قدرت بود.
با تداوم اعتراضات مردم در روزهای قدس، ۱۳ آبان و ۱۶ آذر و خیزش مردم در روز عاشورا از یک‏سو، راه‏اندازی تظاهرات دولتی و تهدید و ارعاب حکومت از سوی دیگر، ابعاد بحران سیاسی آشکارتر شده و راه حل سیاسی برای برون‏رفت کشور از بحران به مسئله روز تبدیل گردیده است.

هم‏وطن!
انتخابات آزاد با جنبش سبز پیوند خورده و در متن آن جا گرفته است. امروز بعد از گذشت ۷ ماه از حیات جنبش اعتراضی، شعار انتخابات آزاد بیش از پیش در صفوف آن رسوخ کرده است. در بیانیه شماه ۱۷ میرحسین موسوی نیز پیش شرط‏های انتخابات آزاد مطرح شده است. در بیانیه‏هائی که در روزهای گذشته منتشر شده‏اند نیز بر انتخابات آزاد تاکید شده است. این امر نشان‏دهنده فراگیر شدن مطالبه انتخابات آزاد است.
به باور ما انتخابات آزاد می‏تواند کشور را از بحران سیاسی برهاند. از نگاه ما انتخابات آزاد می‏تواند از سوق یافتن کشور به ورطه خشونت جلوگیری کند، راه را بر فروپاشی کشور ببندد، به تامین برابر حقوق شهروندان یاری رساند و شرایط گذار جامعه از استبداد دینی به دمکراسی را فراهم آورد. انتخابات آزاد می‏تواند برای تمام نیروهای سیاسی اعم از نیروهای سکولار و غیرسکولار، گرایش های قومی و دینی و غیردینی، برای اقلیت و اکثریت، برای اصلاح‏طلبان و تحول‏طلبان و محافظه کاران، امکان همزیستی و زمینه همبستگی را فراهم سازد.

نیروهای آزادیخواه!
شعار انتخابات آزاد پیوند دهنده مطالبات جنبش سبز است. بکوشیم که انتخابات آزاد مطالبه اصلی و پرچم جنبش سبز باشد، در رسانه‏ها نوشته و گفته شود، در خیابان‏ها به فریاد درآید، روی دیوارها نقش بربندد و در اعلامیه‏ها بیان گردد. باشد که حکومتگران و جهانیان بدانند که مطالبه اصلی جنبش سبز، انتخابات آزاد است و مردم ایران می‏خواهند که سرنوشت کشورشان را در پای صندوق‏های رای رقم زنند.

شورای مرکزی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
۴ بهمن ۱۳۸۸ (۲۴ ژانویه ۲۰۰۹)