درگذشت دو تن از فعالین برجسته ی جنبش کارگری ایران
•
یدالله خسروشاهی و خیرالله درزی (آقا جون) دو تن از فعالین کارگری و سندیکایی برجسته ی دو نسل از مبارزات کارگری ایران به فاصله ی کوتاهی از هم درگذشتند
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
پنجشنبه
۱۵ بهمن ۱٣٨٨ -
۴ فوريه ۲۰۱۰
اخبار روز: دو تن از فعالین پرسابقه و قدیمی کارگری یدالله خسروشاهی و خیرالله درزی (آقاجان) درگذشتند.
اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران خبر داده است: با کمال تاسف رفیق یدالله خسروشاهی امروز پنجشنبه ٤ فوریه ٢٠١٠ از میان ما رفت. یدالله که در تاریخ ٢ فویه سکته مغزی کرده بود دیروز بعد از ظهر وضعیت جسمانی اش در بیمارستان رو به وخامت گذاشت و متخصصان بعد از آزمایش به اعضای خانواده و دوستانی که در بیمارستان حضور داشتند اطلاع دادند که او برای دومین بار دچار سکته مغزی شده است. رفیق یدالله ساعت ٥ صبح امروز درگذشت.
یدالله خسروشاهی یکی از فعالین و رهبران شناخته شده و زحمتکش جنبش کارگری ایران بود که بخاطر فعالیتهای کارگری خود سالهای زیادی را در زندان های رژیم سلطنتی و جمهوری اسلامی گذرانید. وی از جمله نمایندگان کارگران صنعت نفت ایران و شوراهای کارکنان صنایع نفت بود که بدنبال سرکوب شوراها و تشکلات مستقل کارگران نفت توسط جمهوری اسلامی و سپری کردن سالهای دیگری در زندان مجبور به ترک ایران گردید اما لحظه ای از تلاش در جهت حمایت از جنبش کارگری ایران دست برنداشت.
رفیق یدالله در طی ده سال گذشته همکار نزدیک و بسیار فعال کارزار اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران ایران بود و تا آخرین لحظات زندگی خود مشغول فعالیت کارگری و جلب همبستگی کارگری برای طبقه کارگر ایران بود.
یاد عزیز یدالله خسروشاهی گرامی باد! جایش در میان ما و کلیه فعالان جنبش کارگری بشدت خالی خواهد بود!
درگذشت خیرالله درزی
گروه کار کارگری سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) نیز از درگذشت خیرالله درزی خبر داده است. رفیق خیراله درزی (اقا جان) از فعالین باسابقه و برجسته جنبش سندیکایی و کارگری ایران بوده است.
بنابر این گزارش خیراله درزی که در میان کارگران (اقا جان) خوانده میشد، در روز یکشنبه، ۱۱، بهمن، ۱٣٨٨، در سن ۹۲، سالگی در تهران جهان را بدرود گفته و یاران و همرزمانش را تنها گذاشته است.
خیراله درزی ۹۲ سال پیش در فیروز کوه در یک خانواده زحمتکش پا به جهان نهاد. وی در دوران جوانی به تهران مهاجرت کرد و در آنجا در یک کارگاه خیاطی مشغول کار شد. او پس از مدتی، در فضای نسبتا باز سیاسی آن روز ایران، تحت تاثیر فعالین سندیکایی و توده‌ای در همان سالهای اول دهه ۲۰، نخست وارد فعالیتهای سندیکایی شد و سپس به فعالیت سیاسی در حزب توده ایران روی آورد. بقول خودش با شماره کارت عضویت ۲ رقمی در زمره ۹۹، نفر اولی بود که به حزب پیوست. با این وجود او تمام اوقات فراغت خود را با شور و شوق در خدمت سازماندهی سندیکاهای کارگری و در شورای متحده مرکزی، کارگران ایران قرار داده بود. در اثر همین فعالیت ها بود که وی پس از مدتی به عضویت هییت اجرایی شورای متحده مرکزی انتخاب شد و تا موقع مرگ، او آخرین بازمانده و یادگار هییت اجرایی شورای متحده مرکزی کارگران ایران بود.
رفیق خیراله درزی در شرایطێ فعالیت سندیکایی را شروع کرده بود که کارگران ایران از کوچکترین حقوق محروم بودند و در فقر و فلاکت زندگی دشواری را میگذراندند. او هر وقت میخواست کارنامه‌ای از فعالیت های شورای متحده مرکزی را برای نسل های بعد از خودش بازگو کند، حرفش را با اولین تجربه اش که سازماندهی یک اعتصاب کارگری در کارگاه های خیاطی تهران بود شروع می کرد و می گفت، خواست های ما در آن اعتصاب این بود که آب قابل آشامیدن به ما بدهند و کارفرماها فحش های رکیک و ناموسی بما ندهند. اما ۵ سال بعد ما با سازماندهی کارگران در شورای متحده مرکزی توانستیم ٨ ساعت کار، مرخصی هفتگی، بیمه بیماری و خواست های مهم دیگری را در اولین قانون کار ایران، که آن قانون نیز خود نتیجه مبارزات جانانه کارگران متحد شده در شورای متحده کارگران ایران بود، بگنجانیم.
وی نقل میکرد که در این مملکت همیشه سرکوب و پلیس بوده و همیشه آنها را به هنگام اعتصابات کارگری برای سرکوب کارگران اعزام کرده‌اند و نقل میکرد که چگونه در اولین اعتصاب آن ها برای آب آشامیدنی، یک افسر و ٣ پاسبان را برای تنبیه آنها فرستاده بودند. می گفت در اعتصابات بزرگ تر و مهم تر گاهی اوقات ارتش را هم بسراغ کارگران می فرستادند. می گفت ما در هر حال و شرایط نباید از سازمان دهی اتحادیه ها دست بکشیم یا خسته شویم زیرا کارگران بدون تشکل و بدون آگاهی طبقاتی و اجتماعی هیچ هستند. می گفت ما در آن دوران که تقریبا تمام کارگران بی سواد بودند توانستیم نزدیک به نیم ملیون نفر را جذب شورای متحده مرکزی کنیم، امروز که اکثریت کارگران دیپلم یا بالای دیپلم سواد دارند شما باید بتوانید بهتر از ما این کار را انجام دهید. نقل میکرد که چگونه در دهه ۲۰، روشنفکران حزبی موظف میشدند برای رهبران محلی اتحادیه های عضو شورای متحده شب ها کلاس خواندن و نوشتن بگذارند.
پس از کودتای ۲٨ مرداد ٣۲، رفیق درزی جز نخستین افرادی بود که دستگیر شد و مدت ۲٨ ماه را در زندان زرهی بسر برد.
(اقا جون) اما مرعوب نشد، پس از آزادی بتدریج فعالیت های اجتماعی خود را از سر گرفت، و در گردآوری کسانی که اعتقاد خود به مبارزه و حقوق زحمتکشان را همجنان حفظ کرده بودند، و در سازماندهی محافل و مجالس کارگری و ایجاد پوشش مناسب شرایط برای فعالیت های که انجام می گرفت و ایجاد پیوند میان نسل قدیم با نسل های جدید مبارزان نقش زیادی داشت. او تقریبا در بسیاری از فعالیت های اجتماعی و سیاسی، از فعالیت های صنفی گرفته تا فعالیت های اجتماعی گوناگون شرکت می کرد. برغم کهولت سن اما او که دو فرزندش منیژه و محسن نیز هرکدام ۱۵ سال را در زندان گذرانده بودند در اکثر تجمعات مادران خاوران شرکت می کرد.
برپایه ی این گزارش در مراسم بزرگداشت سوم رفیق درزی که در روز ۱۴ بهمن در تهران برگذار شد، مادران خاوران از جمله جمعیت کثیری بودند که در این مراسم حضور داشتند. انتظار می رود که در مراسم شب هفت آن زنده یاد که قرار است در ساعت ۲ بعد از ظهر روز جمعه ۱۶ بهمن ماه در مسجد فخر آباد تهران برگذار گردد نیز عده‌ی زیادی شرکت کنند.
|