جنبش سبز را به نامش بخوانیم - شادی صدر

نظرات دیگران
  
    از : پ پیمان

عنوان : جنبش سبز یا " نهضت سبز"
خانم شادی صدر
مبارزات دمکراتیک بخش بزرگی از مردم ایران در هرکجای دنیا قابل تایید و ستایش است. تعویض نام " نهضت سبز" به جنبش سبز متاسفانه کار بخشی از دمکرات های خارج از حکومت پشتیبان جریان و یا جریانات داخل حکومت بوده است. آقای میرحسین موسوی با حمایت و پشتیبانی آقایان هاشمی رفسنجانی و خاتمی و شرکا نهضت سبز را به راه انداختند و تعریف و برداشت خود را نیز اعلام داشتند. گفتند که این نهضت اسلامی است، یادگار امام حسین است، علامت شیهع امام علی است و اسلامی است و حکومت اسلامی را قبول دارند و جمهوری اسلامی را با انجام برخی از مواد منسی شده آن قبول دارند و یا بعبارت دیگر نظام شکن و فتنه حو و محارب و کافر نیستند. حال این جنبش سبز همان نهضت سبز آقایان بنیان گذار جمهوری اسلامی و خدمت گذار و فرزندان راستین امام هستند و یا دارای خواست های دیگری هستند؟ اگر جنبش سبز مورد دفاع و یا خواست شما همان چیزهائی است که این آقایان اصلاح طلب بیرون رانده شده از حکومت ( فعلا" ) می باشد که فکر می کنم نیست پس چرا باید تعصب نشان داد و زیر پرچم شیعه رفت و دوباره مبارزان آزادیخواهانه مردم را دوباره قربانی کرد؟ نام و رنگ مبارزات را خواست های رنگارنگ اقشار و طبقات مردم تعیین میکنند که نهضت سبز هم در این مقطع جزءی از این رنگ ها است و نه تمام آن. شما بیاد آورید که مبارزات آزادیخواهانه مردم ایران از حاکمیت اعراب مسلمان شده تا به امروز زیر پرچم دینی و بطور مشخص با عنوان شیعه بخصوص در زمان صفویه برعلیه حکومت اسلامی سنی ( اسلام راستین) عثمانی انجام گرفته و همیشه نیز شکست خورده است. چرا مبارزان دمکرات و طرفدار حقوق بشر از تاریخ مردمشان درس نمی گیرند و مستقلا" خود را جدا از این فرهنگ دینی / سیاسی ( اسلام سیاسی ) آزاد نمی کنند؟
خانم شادی صدر شما حق دارید زیر هر نام و رنگی که دوست دارید مبارزه کنید و با روسری سبز در میدان مبارزه برای احقاق حقوق ابتدائی مردم حضور داشته باشید و لی برای دیگران نیز این حق را قائل یاشید که تجربه تلخ و فاجعه برگشت خمینی و استقرار حکومت جمهوری اسلامی یک بار دیگر تکرار نشود. سی ویک سال حکومت شیعه در ایران برای مردم ایران کافی است.
۲۲۵۷٣ - تاریخ انتشار : ۱٨ اسفند ۱٣٨٨       

    از : صدا

عنوان : ترس از نامیده شدن بنامی که نام شما نیست
خانم شادی صدر
کلا با داده هایی که در مقاله شما داده شده اند موافقم. نام دادن به حرکت، هر حرکتی، بسیار مهم است. اما نمیدانم چگونی میشود گفت که شما یا شمایانی که بقول خودتان در خیابان بودید و باتوم و گاز فلفل خوردید و دستگیر و شکنجه و شاید آواره هم شدید خودتان را از جنبش کنار کشیدید. اینطور به نظر میرسد که تنها دلیلی که برای اینکه فکر کنید از جنبش کنار کشیده اید اینست که ازسبز نامیدن خود امتناع کرده اید. به نظر من اما بودن شما در آنجاهایی که بودید و هستید و خواهید بود است که شما را داخل یا خارج جنبش قرار خواهد داد. یک نکته کلی دیگر هم برای آخر. نامیدن خود به این یا عنوان قبل از روشن شدن تکلیف نامی ، که البته میپذیرم میتواند و شاید هم باید بعنوان پدیده ای در حال تحول و تکامل تلقی شود ، شاید کار کمی خظرناک باشد. تجربه تاریخی ما به تعویل چنین میگوید
۲۲۵۰۲ - تاریخ انتشار : ۱۶ اسفند ۱٣٨٨