از : گاهنامه هنر و مبارزه حمید محوی
عنوان : مفهوم قل و زنجیر
این دو نفری که در عکس می بینیم و می بینیم که به پایشان قل و زنجیر بسته اند، ظاهرا تنها می تواند از جانب فرهنگسرای پویا و فستیوال کن و یا حتی خود جمهوری اسلامی به عنوان سینما گر برجسته قلمداد شوند.
طرفدارن پرولتاریای ایران محافلی نظیر فستیوال کن را با تروریسم فرهنگی و هنری تعریف می کنند و البته محافلی نظیر فرهنگسرای پویا نیز واقعا در سطح بسیار نازلی هستند که با این وجود دایرهی عملشان در خارج از کشور عهده دار شدن نقش یک ویترین فکسنی ست برای آزادی بیان و آزادی فعالیت های فرهنگی ملیت ها در خاک فرانسه. من از حقوق ماهیانه افرادی نظیر عباس بختیاری یا جواد دادستان در فرانسه بی خبرم. البته پرسیدن این گونه موارد در فرانسه حتی در حد بی ادبی تعبیر می شود - نباید پرسید. مسئله کاملا شخصی ست. با این وجود همین سیستم با ادب که به حقوق فردی افراد و حفظ مسائل شخصی احترام می گذارد حقوق حداقل بیکاران RSA را، یعنی همان RMI سابق را همه جا جار می زند.
این قل زنجیر حالا تا چه اندازه قل و زنجیر باشد و تا کی ادامه پیدا کند، در هر صورت قل زنجیری ست که ظاهرا رژیم قرون وسطایی به پای بورژوازی وابسته و معامله گر نزدیک به غرب بسته است.
ولی پرولتاریای ایران کاملا به این موضوع آگاه است که این قل و زنجیر به این مفهوم نیست که جمهوری اسلامی می خواسته با تروریسم فرهنگی و هنری مبارزه کند.
۲۲۶۱۶ - تاریخ انتشار : ۱۹ اسفند ۱٣٨٨
|