• خواهم به دل کز این شبِ غم زا برم تو را:
تا شادی ی شکفته ی فردا برم تو را.

می پژمُرد دلِ تو در این تیره تنگنا:
باید به روشنای ثریا برم تو را. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۲۲ اسفند ۱٣٨٨ -  ۱٣ مارس ۲۰۱۰

  
خواهم به دل کز این شبِ غم زا برم تو را:
تا شادی ی شکفته ی فردا برم تو را.

می پژمُرد دلِ تو در این تیره تنگنا:
باید به روشنای ثریا برم تو را.

بینم در این فرود، در این پست، ناخوشی:
خواهد دل ام به اوج، به بالا، برم تو را.

جان ات رمد ز صحبتِ آلودگانِ دون:
وقت است تا به ناب، به والا، برم تو را.

شایان تیز بالی ات اینجا چکاد نیست:
می شاید ار به قاف، به عنقا، برم تو را.

بر فرشِ خاک پژمُری، ای آفتاب روی!
باید که تا به عرشِ مسیحا برم تو را.

در ماهی ی تنِ تو می یابم دل نهنگ:
خواهد دل ام که تا دلِ دریا برم تو را.

خس نیستی که بر سرِ هر موج بگذری:
شایانی-ای گُهر!-که به ژرفا برم تو را.

زیبایی ی توافسُرد اینجا، دراین مغاک؛
می دانم این که باید از اینجا برم تورا.

جانا! ولی هزار دل اینجا سرای توست:
آخر چگونه زین همه دل ها برم تو را!
                                          

                         دهم شهریور ٨٨،
                                    بیدرکجای لندن