• وقتی رفیق چاوز، با آن قامت متفاوتش، دستان برادر محمود را به نشانه اتحاد می‌فشرد، هیچ مقام دولتی نگران تبلیغ گرایشات کمونیستی نبود. نمی دانم چرا وقتی نوبت به جوانان این سرزمین می‌رسد، متفاوت اندیشیدن، مصداقی برای مجرمیت می‌شود ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۲۴ اسفند ۱٣٨٨ -  ۱۵ مارس ۲۰۱۰

وقتی رفیق چاوز، با آن قامت متفاوتش، دستان برادر محمود را به نشانه اتحاد می‌فشرد، هیچ مقام دولتی نگران تبلیغ گرایشات کمونیستی نبود. نمی دانم چرا وقتی نوبت به جوانان این سرزمین می‌رسد، متفاوت اندیشیدن، مصداقی برای مجرمیت می‌شود. متن کیفرخواست یکی از متهمان دادگاه حوادث روز عاشورا، به نام الف.م. از زبان نماینده دادستان تهران چنین است: «این متهم برخوردار از گرایش چپ کمونیسم از نوع جدید چپ نواندیش است که متهم به 1) اجتماع و تبانی با هدف اقدام علیه امنیت کشور، و 2) فعالیت تبلیغی علیه نظام با حضور در اغتشاشات روز عاشورا و مصاحبه با رادیو و رسانه‌های بیگانه است»*.

جناب آقای دادستان، سوال اینجاست: آیا داشتن «گرایش فکری چپ»، مصداق عملی مجرمانه است؟ بر اساس کدام ماده قانونی، می توان فردی را با برچسب «عقیدتی» به عنوان متهم به دادگاه معرفی کرد؟ نکند شما به جای رفتار و عملکرد افراد، می‌خواهید عقاید و افکار آنها را محاکمه کنید؟ نکند دستگاه قضایی به دوران تفتیش عقاید رجعت کرده است؟ یا اینکه به جای اجرای قانون، ایجاد جنجال رسانه‌ای به وظیفه دادسرا تبدیل شده است؟

محض یادآوری عرض می‌کنم، طبق اصل بیست و سوم قانون اساسی: «تفتیش عقاید ممنوع است و هیچکس را نمی‌توان به صرف داشتن عقیده‌ای مورد تعرض و مواخذه قرار داد». همچنین، بر اساس ماده نوزده میثاق جهانی حقوق بشر: «هرکس حق آزادی عقیده و بیان دارد، این حق دربرگیرنده آزادی داشتن عقیده بدون مداخله، و آزادی در جستجو، دریافت و انتقال اطلاعات و عقاید از طریق هر نوع رسانه‌ای بدون در نظر گرفتن مرزها می‌شود». و نیز، طبق بند یازده قانون احترام به آزادی‌های مشروع و حفظ حقوق شهروندی، طی دوره بازپرسی: «پرسش ها باید مفید و روشن و مرتبط با اتهام یا اتهامات انتسابی باشد و از کنجکاوی در اسرار شخصی و خانوادگی و سوال از گناهان گذشته افراد و پرداختن به موضوعات غیر موثر در پرونده مورد بررسی احتراز گردد».

متاسفانه، رویه‌ای که در محاکمه متهمان حوادث عاشورا از سوی دادستانی و دادگاه انقلاب اتخاذ شد، همخوانی با حقوق اولیه انسانی ندارد. علاوه بر اینکه چنین رویه‌ای نقض آشکار قانون اساسی و میثاق بین‌المللی حقوق بشر به شمار می‌آید، در تضاد با آموزه‌های دینی نیز قرار دارد. وقتی مناظره پیامبر و ائمه حتی با کفار آنهم در مساجد تبلیغ می‌شود، وقتی طبق آیات قرآن در دین هیچ اکراهی نیست؛ چگونه است که به بهانه دیگرگونه اندیشیدن، افراد محاکمه می‌شوند؟

گویی اتهام دگراندیشی، صرفاً برای ستمدیدگان این سرزمین اندیشه‌ای مجرمانه است. چه اینکه صاحبان قدرت اگر به چنین نمادهایی خود را ملبس کنند نه تنها محاکمه نمی‌شوند که با مدال «دشمن امپریالیسم» مفتخر می‌شوند. همانطور که احمدی‌نژاد رنگ سرخ را که نمادی «چپ» است به رنگ انتخاباتی خود تبدیل می‌کند و با سردادن شعارهای مردم‌فریب، ژست سوسیالیست به خود می‌گیرد، و در نهایت تلاش می‌کند تا با همراهی چاوز، خود را دشمن سرمایه‌داری معرفی کند. حال اینکه در پشت پرده طرح تحول اقتصادی، به مالداران داخلی و سرمایه‌داران خارجی علامت می‌دهد که برای چپاول آماده شوند. صنعت کشور را برای نظامیان به حراج می‌گذارد و نیروی کار را از حداقل‌هایش محروم می‌سازد.

گویی این منافع هستند که تعیین می‌کنند چه کسی حق دارد چه گرایشی داشته باشد: چراکه دولتمردان مجازند خود را در عرصه بین‌المللی به عنوان کمونیست جا بزنند و در پشت پرده بر منافع مالداران بافزایند؛ اما الف.م. و امثال او نباید اندیشه‌ای جز آنچه برایشان دیکته می‌شود داشته باشند، مبادا که منافع صاحبان قدرت به مخاطره بیافتد.

—

* منبع: دادگاه ‌‌١٦ متهم حوادث روز عاشورا / متن کامل دفاعیات متهم پرونده سوم / سرویس فقه و حقوق خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) / 10 بهمن 88 / کد خبر: 8811-05557

www.isna.ir