شادباش نوروزی
هیات سیاسی - اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)



اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۲٨ اسفند ۱٣٨٨ -  ۱۹ مارس ۲۰۱۰


شادباش نوروزی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
جشن نوروز را به جشن امید
و سال نو را به سال پیوند مبارزه برای آزادی و دمکراسی
با مبارزه برای حقوق کارگران و مزدبگیران ایران تبدیل کنیم!

هم‏میهنان!
جشن نوروز و فرا رسیدن سال ۱۳۸۹ را به شما هم‏میهنان شادباش می‏گوییم. آرزوی ما این است که شادی این نوروز، پیروزی ایرانیان در دستیابی به همه خواست‏های نیکی را در پی داشته باشد که قلب‏های همه ما از دیرباز برای آن می‏تپد. امیدواریم این نوروز، نویدبخش رهایی ایران از چنگال خودکامگی باشد. در خجسته روزهای آغاز بهار، به روزی می اندیشیم که سرنوشتمان را خود تعیین کنیم. این آروز گرمی‏بخش دل‏های ماست که روز تحقق حقوق انسانی همه ما نزدیک باشد. نوروز پیروز را با این امید گرامی می‏داریم که در آینده، میلیون‏ها ایرانی بر فقر و محرومیت و تبعیض غلبه کنند.

در سالی که اینک به پایان می‏رسد، شما برای این آرمان‏ها برخاستید و فریاد سر دادید. فریاد شما را جهانی شنید. چهره شما را جهانی دید. نام ایران در این سال با نام آزادی گره خورد. بشریت دید که چگونه سی سال تلاش خودکامگان برای کشتن آزادمنشی و آزاداندیشی در ایران را به ورشکستگی کشاندید. همه شاهد بودند که چگونه در برابر دستگاه سرکوبی تا دندان مسلح، ایستادید. نشان دلاوری بر سینه های تک تک شما زنان و مردان ایران زمین جای گرفت. قاتلان و کودتاچیان و تاریک اندیشان در برابر این شکوه قیام شما چه حقیر شدند و چه ذلیل. هر چه در چنته داشتند علیه جنبش شما به کار بستند و جز رسوایی و فضاحت برای خود نخریدند. پیروز این میدان، شما بودید. حکومت سرکوبگر، غرق در بحران است. حکام ستمگر، ماه هاست که خواب آسوده ندارند. از سنن باستانی شما نیز می‏ترسند. از آتش چهارشنبه سوری می‏ترسند. از سبزی نوروز می‏ترسند. از سیزده به در می‏ترسند. از همه این نمادهای فرهنگ ما، آوای ناقوس پایان قدرقدرتی خود را می‏شنوند.
این پیروزی به بهائی بس گران به دست آمد. ده‏ها تن جان باختند تا سالی که گذشت، به نام این آرمان‏های بلند ثبت شود. هزاران ایرانی به زندان‏ها رفتند تا بهای این پیروزی را بپردازند. چه سرهای سبزی که بر سر دار نرفت و چه سینه های پرمهری که پذیرای تیرهای کین استبداد نشد. در این سال، حکومت جمهوری اسلامی صفحات سیاه دیگری بر کارنامه بیش از سی سال اعدام و شکنجه افزود. زندانیانی را در تهران زیر شکنجه کشتند یا دار زدند که تنها گناهشان، مطالبه حقوق مسلم مردم بود. هم میهنان کرد را تنها بدان جهت در زندانها، در کوچه و خیابان و شهر و ده، کشتند که مردم کردستان ایران می خواهند شهروند درجه دو نباشند. زنان آگاه ایرانی را تنها از آن روز زندانی کرده‏اند که برابری با مردان را می‏خواهند. خشونتی که علیه زنان اعمال می‏کنند نشان می‏دهد تا چه اندازه از حضورفعال و مبارزه پیگیر آنان برای تامین مطالباتشان به خشم آمده‏اند. کارگران مبارز را فقط و فقط به علت مطالبه ابتدائی ترین خواست‏های خود در زندانها نگه داشته اند. دانشجویان را اخراج و زندانی می کنند چرا که حکومتگران می خواهند صدای آزادیخواهی را در محیط دانشگاهی خفه کنند.

ما نوروز را به یاد همه جان باختگان راه آزادی و با گرامیداشت همه هم میهنانی برگزار می‏کنیم که به زندان رفته‏اند تا ما روزهای بهتری ببینیم. ما عید باستانی ایرانیان را جشن می‏گیریم و این جشن را به آغازی برای سالی دیگر در پیکار برای آزادی و برابری تبدیل می‏کنیم. ما نوروز ۱۳۸۹ را نوروز امید می‏دانیم، آغازگر سالی می‏دانیم که در آن گام‏های استوار شما برای رهایی از ستم و تبعیض ادامه خواهد یافت، سالی که ما را به تعیین سرنوشت خود نزدیکتر خواهد کرد.

سالی که گذشت سال شگفتن امید بود. بیایید جشن نوروز خود را به جشن امید تبدیل کنیم. امید حتی برای آنان که در سالی که گذشت عزیزترین‏های خود را از دست دادند. امید را به خانه‏هائی نیز ببریم که سیاست‏های اقتصادی ویرانگر حکومت، حذف یارانه ها و گسترش بیکاری و تورم لجام گسیخته، سایه فقر را بر آنها افکنده یا از آن هم که بود تیره‏تر کرده است. به مردمی که حکومت، نان را از سفره آنها ربوده است بگوییم راه غلبه بر این فلاکت، مبارزه برای خلع ید از دولت بی‏لیاقت و فاسدی است که منابع و ثروت ملی ما را بر باد می‏دهد و مشتی غارتگر را فربه کرده است. سال ۱۳۸۹ را به سال پیوند مبارزه برای آزادی و دمکراسی با مبارزه برای حقوق کارگران و زحمتکشان ایران تبدیل کنیم.

نوروزتان پیروز!

هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
۲۷ اسفند ۱۳۸۸(۱۸ مارس ۲۰۱۰)