تو


فرهاد منش


• تو با منی
در راه ها و در بیداری
در نان ِ گرم و گرد ِ بزرگی که پخته ای
در بوی ِ تازه ای که هوا می پراکند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۱ فروردين ۱٣٨۹ -  ۲۱ مارس ۲۰۱۰


 
 


با یاد و نام ِ جانسپاران ِ سبز




تو



تو با منی

در راه ها و در بیداری

در نان ِ گرم و گرد ِ بزرگی که پخته ای

در بوی ِ تازه ای که هوا می پراکند

اکنون میان ِ آب

در استخوان ِ خاک

در آفتاب و در تاریکی

در ژرفنای ِ سخت و گدازان ِ سنگ و ابر

همواره در زمان

پیوسته تابناک و فروزان

درهر چه هست و هر چه پر از رنگ ِ زندگی ست

تو با منی



همراه ِ آشنای ِ نگون بختان

همخانه ی ِ گریختگی های ِ در بدر

در شهر های ِ ساخته ی ِ باشکوه ِ نو

در بی زبانی ِ آزادی

در بار ِ رنجه ی ِ سنگینی که می کشیم

آگاه وتَرزبان و درخشان

تو با منی



در آسمان ِ آبی ِ ناب ِ همیشگی

توفان ِ آب های ِ فروخورده

وتخم ِ زادمایه ی ِ کابوس های ِ ما

که در درون ِ کالبد ِ ما می پوسد

در زخم های ِ مرگ

در بی پناهی ِ فریاد

در رنج وِ تلخ کامی و دردی که می بریم

تو با منی



شیران ِ آزموده

باران ِ ابرهای ِ فشرده

با تازیانه های ِ تباه آور

و بیخ ِ خشگسالی ِ دیرین

و لاشه های ِ جانوران ِ گرسنگی

در ما که نیک می نگرند

ما

فرزند ِ آفتاب و نسیم و درخت و گل

هنگام ِ کارزار که می ایستیم سخت

آن جا که زنده می مانیم

درسبزی ِ بهار و در آوای ِ تازگی

تو با منی



برلین/ ۱ فروردین ماه ِ ۱۳۸۹