طرح تدوین و تکوین کنگره ملی ایران
تشکیل کنگره ملی ایران بر بنای حقوق انسانها



اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۱۶ ارديبهشت ۱٣٨۵ -  ۶ می ۲۰۰۶


آینده ملت و سرزمین ایران در گرو دستیابی به گرانبها ترین و پایه ای ترین اصول حیات اجتماعی است . این اصول چیزی نیست مگر اعلامیه جهانی حقوق بشر.
 هر طرحی که با حقوق ملت ایران تکوین یابد ، وحدت و همبستگی مردم ایران را خواستار باشد. بر حفظ کشور ایران تاکید نماید، میتواند بعنوان چارچوب وپایه ای برای تغییر مسیر تاریخ ایران از دوران طولانی استبداد بسمت دموکراسی و آزادی تعیین شود.
بر همین اساس در مقدمه و در اولین گام بسوی ایرانی دموکراتیک  بر اعلامیه جهانی حقوق بشرتاکید موکد میشود.  
 
اعلامیه جهانی حقوق بشر:
از آنجا که شناسایی حیثیت ذاتی کلیه اعضای خانواده بشری و حقوق یکسان و انتقال ناپذیر آنان ، اساس آزادی و عدالت و صلح را در جهان تشکیل میدهد،
از آنجا که عدم شناسایی و تحقیر حقوق بشر منتهی ره اعمال وحشیانه ای شده است که روح بشریت را به عصیان واداشته و ظهور دنیایی که در آن افراد بشر در بیان و عقیده ، آزاد و از ترس و فقر، فرغ باشند،به عنوان بالاترین آمال بشر اعلام شده است.
از آنجا که اساسا حقوق انسانی را باید با اجرای قانون حمایت کرد تا بشر به عنوان آخرین علاج به قیام بر ضد ظلم و فشار مجبور نشود.
از آنجا که لازم است توسعه روابط دوستانه بین الملل را مورد تشویق قرار داد،
از آنجا که مردم ملل متحد ، ایمان خود را به حقوق اساسی بشر و مقام و ارزش فرد انسان و تساوی حقوق مرد و زن مجددا در منشور اعلام کرده اند و تصمیم راسخ گرفته اند که به پیشرفت اجتماعی کمک کنند و در محیطی ازاد، وضع زندگی بهتر بوجود آورند.
از آنجا که دوول عضو متعهد شده اند که احترام جهانی و رعایت واقعی حقوق بشر و آزادی های اساسی را با همکاری سازمان ملل متحد تامین کنند.
از آنجا که حسن تفاهم مشترک نسبت به این حقوق و آزادی ها  برای اجرای کامل این تعهد کمال اهمیت را دارد،
بنا بر این ، مجمع عمومی ، این اعلامیه جهانی حقوق بشر را آرمان مشترکی برای تمام مردم و کلیه ملل اعلام میکند تا جمع افراد و همه ارکان اجتماع این اعلامیه را هموراه مد نظر داشته باشند و مجاهدت کنند که بوسیله تعلیم و تربیت ، احترام این حقوق و آزادی ها توسعه یابد و با تدابیر تدریجی ملی و بین المللی، شناسایی و اجرای واقعی  و حیاتی آنها ، چه در میان خود ملل  عضو و چه در بین مردم کشور هایی  که در قلمرو آنها هستند ، تامین شود.
 
 
 
 جایگاه و ضرورت کنگره ملی، در جنبش دموکراتیک ایران
 
مفاهیم تحولات سیاسی در دوران گذشته با توجه به مرز شناخت تحولات توسط جریانات سیاسی و کیفیت تغییر در راستای استمرار استبداد،  الزام توجه به دوران ، کیفیت، و شکل تغییر کنونی را ایجاب میکند.
از آنجاییکه تلاشهای گسترده تا کنون نتوانسته است جبهه ای معین که بتواند همه جریانات را بهم مرتبط  نماید، و از آنجاییکه  تجربه های  ناکام تشکیل جبهه ها نشان  داده است که شکل و محتوای نزدیکی تمامی جریانات دموکراسی خواه بطور کلی با شکلی دیگر قابل تامین است . لذا  کنگره ملی بدیل پاسخگوی شراط کنونی ارزیابی شده است.
 بنا بر این ویژگی جنبش نوین ایران در تمایز کامل با حوادث و رویداد های سیاسی گذشته نوید دهنده شکل و ضرورتها ومحتوای جدیدی از تحول در ایران است .
 
کنگره ملی هیچ مرجع محوری حزبی ، سازمانی، جبهه ای و شخصی ندارد، و در حوزه عام حقوق بشر و بلاواسطه قابل تعریف است
 
کنگره ملی، فضایی است که کلیه شخصیتها ، احزاب ، سازمانها ، نهاد های سیاسی و فرهنگی ، گروهها و دستجات را  به همراه بینش ها، نگرشها ، کیفیت ها و آنچه که مطلوبیت فکری و عملی  است  در خود جای میدهد.
کنگره ملی، یک فضای ایجابی است که خارج از هر چار چوب و ساختار سیاسی و تئوریکی خاص و توسط مجموعه ای از اندیشه ها و تفکرات خلق میشود.
کنگره ملی، عرصه زیست مسالمت آمیزسیاسی  و میدان آزاد تبادل اندیشه هایی است که در جهت بثمر رساندن اهداف ملی کشور تلاش میکنند.
کنگره ملی، جایگاه تصمیم سازی مقدماتی ملی است ، جایگاه تعیین نظری و عملی موقعیت آینده سیاسی در پرتو حمایت های ملت ایران است.
کنگره ملی، الگوی اتحاد ملت ایران و باز تاب دهنده عصاره اعتراض ملی در مبارزات ضد استبدادی و نمایانگر خواست استقرار حاکمیت ملی در ایران است.  
حضور تمامی انواع اندیشه هایی که در حوزه ملی به تعامل مینشینند ، جایی برای تفکرات مسبتد ، خود محور و غیر بالنده باقی نمیگذارد.
 
 
اهداف تاکتبکی واستراتژیکی کنگره ملی:
 
 کنگره ملی  اززمان شروع تا زمان موجودیت، اهداف زیر را پیگیری خواهد کرد.
الف-جلوگیری از افتراقات سیاسی وپراکندگی اجتماعی
 ب- ایجاد زمینه  جهت اتحاد عمل ، ائتلاف وهما هنگی در میان نیرو های موجود، و ایجاد یکپارچگی در میان تمامی اقشار و طبقات اجتماعی
 
 علاوه بر این امور مهم ، اهداف استراتژیک کنگره (تا مرحله نهایی) را پیشنهادات جریانات و نیرو های شرکت کننده مشخص میکند. اما در قالب کلی آنچه که محصول اندیشه در کوران مبارزات  کنونی بوده در جمع بندی میتواند در شکل زیر تصریح شود ، تکوین این مراحل در تصمیم گیرهای درونی کنگره ملی صورت خواهد پذیرفت. اهداف استراتژیک همان وظایفی است که کنگره ملی در فرایند آینده به آن عمل خواهد نمود. این وظایف شامل:
الف—وظیفه انتقال مسالمت آمیز قدرت سیاسی با توسل به شیوه ها و تاکتیکهای اتخاذ شده در جنبشهای دموکراسی خواهانه و پیشنهادی، از سوی اعضا و جریانات شرکت کننده
ب—وظیفه طرح و عملی ساختن تشکیل مجلس موسسان موقت
ج—وظیفه تدوین پیش نویس قانون اساسی مبتنی بر قوانین و منشورحقوق بشر
 د—وظیفه طرح رفراندوم ، پیگیری و اجرای آن، برای تعیین شکل و نوع ساختار سیاسی آینده برای هدایت کشور .
برای به ثمررساندن وظایف استراتژِیک،  آنچه که اهمیت ویژه حضور را معنی می کند تعیین مشترکات در بین تمام جریانات مشارکت کننده در کنگره است. این مشترکات از هم اکنون می تواند در ارائه پلاتفرم های تمامی جریانات اعلام گردد.
 
 
(ارزش های ملی و بین المللی):
 
ارزشهایی که برای احیا، کسب و یا حفظ آنها میتوان به تفاهم رسید.
 
۱-اعتقاد به حاکمیت قانون ( مبتنی بر حقوق بشر)، پس از حذف حکومت اسلامی
 
 ۲—علاوه بر حمایت از منافع کل، دفاع از فردیت ، هویت ، ملیت  و شخصیت ایرانی در مقابل امت سازی اجباری و یا هر نوع تفکرکل گرای ایدولوژیک  افراطی دیگر نیز صورت خواهد گرفت.
 
ماده ۶-اعلامیه جهانی حقوق بشر- هرکس حق دارد که شخصیت حقوقی او در همه جا به عنوان یک انسان در مقابل قانون شناخته شود.
٣-اعتقاد به آزادی کامل و جلو گیری ازهرگونه تبعض و آپارتاید ، آزادی اندیشه و مکتب ، آزادی مذهب وعقیده ، آزادی در بیان و گفتار، آزادی اعتراضات فردی و عمومی ،آزادی اعتصابات و آزادی در اعتراض برعلیه دولت های خاطی(ذکر شده در قانون اساسی نوین).
ماده ۲-اعلامیه جهانی حقوق بشر- هر کس حق دارد بدون هیچ گونه تمایز،بخصوص از حیث رنگ،جنس، زبان،           مذهب،عقیده سیاسی یا هرعقیده دیگر، و همچنین ملیت، وضع اجتماعی، ثروت،ولادت یا هر موقعیت دیگر،از تمام    حقوق و کلیه آزادیهایی که در اعلامیه ذکر است بهره مند گردد  
۴-آزادی تمامی زندانیان سیاسی و بستن درب زندانهای سیاسی برای همیشه
۵-آزادی خبررسانی ، خبر نگاران و مطبو عات یکبار برای همیشه 
۶-حمایت از حقوق فرهنگی،اجتماعی، سیاسی، مدنی تمامی اعضا، اقشار و لایه های اجتماعی  
ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر- هرکس حق آزادی عقیده وبیان دارد، این حق متضمن آن است که از داشتن عقاید خود بیم و اضطرابی نداشته و در کسب و انتشار اطلاعات و افکار به تمام وسایل ممکن و بدون ملاحظات مرزی آزاد باشد.
۷-دفاع از جامعه زنان محروم ایران که طی قرون متمادی و در طول ۲۶ سال گذشته سخت ترین فشار ها و ناملایمات روحی و روانی را تحمل کردند. جامعه زنان ایران به دلیل تحمل ستم مضاعف ( تحمل سلطه فرهنگ سنتی و عدم استقلال مالی در شرایط کنونی و تبدیل شدن به  سوژه  جنسی )  باید در الویت حمایت های سیاسی و اجتماعی قرار گیرند.با تشکیل نهاد های مدنی زنان و حمایت از آنان از حقوق آنان دفاع کنیم.
ماده ۲٣- بند۲- همه حق دارند که بدون هیچ تبعیضی(جنسی) در مقابل کار مساوی ، اجرت مساوی دریافت دارند.
ماده ۲٣ اعلامیه جهانی حقوق بشر –بند ۴-هرکس حق دارد که برای دفاع از منافع خود با دیگران اتحادیه تشکیل دهد ویا در اتحادیه شرکت مند.
٨-دفاع از حقوق کارگران در مقابل استثمار بیرحمانه کارفرمایان و جلو گیری از عمیق شدن شکاف طبقاتی در جامعه وتلاش برای انسانی کردن سطح دستمزدها 
 
۹-حمایت از کشاورزانی که با سیاست ضد تولید به نابودی کشانده شده اند.
 
ماده ۲٣-بند ٣- هر کس که کار کند استحقاق مزد منصفانه و رضایت بخشی را دارد که زندگی او و خانوادهاش را موافق شئون انسانی تامین کند، مزدی که در صورت لزوم باید توسط سایر وسایل حمایت اجتماعی تکمیل شود.
 
        ۱۰-از بین بردن شرایط غیرانسانی در مورد کودکان ایران و جلو گیری از استثمار و بهره کشی کاری و
    جنسی
 
۱۱-حذف تمرکز انحصاردولتی و حکومتی و توزیع عادلانه فرصت های اقتصادی
 
۱۲-دفاع ازسیستم دموکراسی در مقابله با تداوم و استقرار مجدد استبداد و حکومت های دیکتاتور.
 
۱٣-ایران کشوری است غنی، دارای نیروهای انسانی قوی و متفکر و جوان. به کار گیری عامل توانمند مدیریت متخصص و متعهد به ملت و سرزمین ایران در عرصه های اقتصادی می تواند اشتغال و رفاه نسبی را جایگزین فقر عمومی و بیکاری مطلق نماید.
 
مده ۲٣- بند ۱- هر کس حق دارد کار کند، کار خود را آزادنه انتخاب نماید، شرایط منصفانه و رضایت بخشی برای کار خواستار باشد و در مقابل بیکاری مورد حمایت قرار گیرد .
 
۱۴-دفاع از حقوق حقه اقوام و طوایف ایرانی در کنگره ایران بزرگ  در پوشش ملت و ملیت ایرانی
 
۱۵-حفاظت از تمامیت ارضی ایران وجلو گیری از دست اندازی دولت های غیر دموکراتیک و تجزیه طلبی های احتمالی، در شرایط حساس کنونی          
۱۶-بر قراری ارتباطات اقتصادی ، سیاسی و فرهنگی با کلیه کشور های جهان 
 
۱۷-اعتقاد به گسترش نهاد های مدنی و اجتماعی و سیاسی که در کلیت، جامعه مدنی را شکل داده و نیروی حائل بین مردم و دولت های انتخابی هستند.
حتی دموکراتیک ترین نظام ها نیز به ضمانت اجرایی برا ی جلوگیری از سو استفاده ازقدرت نیازمندند و مهمترین این ضمانت ها امکان ابراز واکنش خود انگیخته در برابر تصمیمات دولتمردان است، این امر به نوبه خود نیازمند آن است که گروه های اجتماعی مانند حزب های سیاسی یا اتحادیه های کارگری از دولت مستقل باشند و در عین حال از اعضای گروه تاثیر بپذیرند و رای دهندگان(مردم) هر گاه با مسائل خطیر روبروشدند بتوانند خود انگیخته برای حل آن مسائل متشکل شوند .    ( ازفرا نتس نویمان ص-۵۱ کتاب اعلامیه حقوق بشر-ترجمه شهرام کیوانفر)  
 
۱٨-اعتقاد به اعمال اراده کل (اراده ملی) در تعیین سرنوشت،
ماده ۲٨-هرکس حق دارد بر قراری نظمی را بخواهد که از لحاظ اجتماعی و بین المللی، حقوق و آزادی هایی را که در این اعلامیه ذکر گردیده است،تامین کند وآنها را بمورد عمل گذارد.
 
 
 
 
 
ساختار تشکیلاتی- سیاسی کنگره ملی ایران :
ماهیت کنگره ملی، ماهیتی دموکراسی خواهانه است. کنگره یک نهاد ملی سیاسی است و در جهات ملی حرکت میکند.  کنگره ملی برای دموکراتیزه نمودن شرایط سیاسی در ایران تلاش میکند.به همین دلیل باید دارای ترکیب و ساختاری دموکراتیک باشد.
دموکراتیک بودن کنگره به این معنی است که تمامی جریانات سیاسی که برای استقرار دموکراسی مبارزه میکنند میتوانند در این کنگره حضور یابند.  
هر حزب ، سازمان و هر جبهه  دموکراتیکی راسا  دارای مرکزیتی منتخب است. این ساختار در کنگره ملی نیز دارای اهمیت خواهد بود. مرکزیتی شورایی. ار آنجاییکه تمامی شخصیتهای شناخته سیاسی مورد پذیرش و قبول همه جریانات نیستند، و نمیتوان همه افراد و جریانات را وادار به پذیرش اشخاص معینی نمود، بنا بر این معرفی نمایندگان شناخته شده از سوی احزاب ، سازمانها و جریانان و گروهها بطور مجزا انجام میشود.این موضوع از آن جهت مهم است که جنبش ملی ایران  ازیکسو از شخصیتهای مثبت بصورت فراگیر تر استفاده نماید.و از سوی دیگر اسیر شخصیت سازی و شخصیت پروری افراطی نشود.
بنا بر این کنگره ملی در فرایند تشکیل خود در بر دارنده تمامی جریاناتی خواهد بود که معتقد به اسقرار دموکراسی با ارجاع به تعاریف موجود بین المللی باشند.
کتگره ملی دارای یک شورای مرکزی خواهد بود . این شورا میتواند با توافق نظر تمامی جریانات موجود تعیین شود.بدیهی است  برخی از جریانات از قبل دارای اتحاد فکری و عملی هستند ، بعضی دارای نقطه نظرات مشترکی هستند که آنها را به اتحاد عمل میکشاند، و بعضی بر سر مواردی معین به ائتلاف نیز دست میزنند. ائتلاف در مواردی بصورت مرحله ای و برای یک عمل بزرگ بدون در نظر گرفتن نوع نگرش ، تفکر ویا ایئولووی صورت میپذیرد. نمونه این ائتلافات در سطوح جهانی برای حذف فاشیسم انجام گرفته است. علاوه بر اینها در حالت اجماع میتوان شرایط هماهنگی را نیز عنوان نمود.
در هر حال آنچه که شکل هماهنگی را تعیین میکند ، تصمیم جمعی است که توسط نمایندگان معرفی شده از طریق احزاب ، سازمانها و جبهه ها مشخص میشود.
برای تشکیل شورای مرکزی تحت عناوین ، شورای ائتلاف رهبری ،، شورای اتحاد رهبری ، شورای دموکراتیک رهبری ،،شورای هماهنگی رهبری ویا هر نام قابل پیشنهاد و پذیرش توسط نیروهای موجود در کنگره ملی ایران، این کنگره  وارد فاز طرح و برنامه های عملیاتی در سطح ملی و بین المللی خواهد شد.
برای تشکیل شورای مرکزی رهبری ، تعداد نمایندگان هر جریان سیاسی بین سه تا پنج نفر خواهد بود. تصمیم سازی و توافقات هدایت جنبش مسالمت آمیز توسط همین شورای مرکزی با تعاملاتی که با بدنه جریانات خود انجام خواهند داد، صورت خواهد پذیرفت.
شیوه های مقاومت: مقاومت و مبارزات ملت ایران در جبهه اقتصادی و سیاسی و فرهنگی که تمامی فرایند مبارزاتی را در بر میگیرد صورت میپذیرد. این موضوع که تاکتیک مبارزاتی تنها در یک تاکتیک خلاصه میشود امری محال و ناشدنی است. در حقیقت نقش حکومت استبداد در تعیین شکل مقاومت ملی نباید به فراموشی سپرده شود. بنا بر این علاوه بر شیوه ها و اشکال کاملا مسالمت آمیز انتقال قدرت، باید به شقوق دیگر مبارزاتی هم توجه شود. مقاومت های مدنی به شیوه های غیر خشونت آمیز ، زمینه سازی برای اعتصابات و اعتراضات بصورت راهپیمایی های عمومی که طبق برنامه های کنگره اعلام خواهد شد، اتخاذ شیوه های عدم همکاری و تمرد از دستورات حکومتی و بایکوت کردن کلیه برنامه های حکومتی توسط مردم  بصورت عمومی. تحریم عمومی تمامی صحنه پردازی های حکومت و مقاومت یکپارچه در عدم پرداخت هزینه های عمومی،و،،،،،،
 
دوران جدیدی در حال آغاز شدن است ، محورهای موثر در در این آغاز را نیروهای سیاسی در داخل و خارج از کشور ، و نهادها ، سازمانها ی بین المللی و کشور های جهان تشکیل میدهند.
گسست از فرایند استبداد در ایران منوط به اجرای پیش شرطهای مهمی است که در چارچوب کنگره ملی قابل طرح و عمل است. این آغاز بطور منطقی تابع درک صحیح از شرایط کنونی توسط نیرو های سیاسی از مافوق چپ تا ماورای راست است.
حزب دموکرات ایران در این برهه از زمان با تاکید بر تشکیل کنگره ملی، خواستار مشارکت تمامی جریانات سیاسی در این کنگره است و از همه مدعیان سیاسی میخواهد تا نسبت به سرنوشت ایران علاوه بر اندیشه فردی و سازمانی خاص خود بصورت گسترده ترو ملی نیزبیندشند، وخود و درک خود را از زیست مسالمت سیاسی برای حل تعارضات داخلی و بین المللی در معرض آزمون ملی قرار دهند.
حزب دموکرات ایران