اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۱۴ فروردين ۱٣٨۹ -  ٣ آوريل ۲۰۱۰

 
 
روز ١٢ فروردین ١٣٥٨، جمهوری اسلامی به روشی غیردموکراتیک تاسیس شد. اگر هم به ظاهر از رفراندوم، شیوه مرسوم دموکراتیک مراجعه به آرا، بهره گرفته شد، این چیزی جز تهی ساختن بار آن نبود. رفراندوم ١٢ فروردین ١٣٥٨ نه تنها هیچ جانشینی را در مقابل جمهوری اسلامی قرار نداد، بلکه با تعجیل در این کار سرنوشت ساز، عامدانه مانع مطرح شدن اشکال دیگر حکومتی شد. «جمهوری اسلامی» زمانی که به رفراندوم گذاشته شد، برای بیشتر کسانی که به آن رای دادند، یک مجهول بزرگ بود. برای مخالفان هم که تا حدودی بر خطر دیکتاتوری جدید آگاه بودند، هرگز فرصت و امکانی برای ابراز نظرات داده نشد.
چند ماه بعد در بحبوبه گروگان گیری کارکنان سفارت آمریکا، این جمهوری ساخته و پرداخته اسلام گرایان با تصویب قانون اساسی مبتنی بر ولایت فقیه چهره خود را نمایان تر ساخت.
جمهوری وقتی رنگ اسلامی به خود گرفت، بار دموکراتیک و جمهوریت خود را از دست داد. مجلسی که صلاحیت نمایندگان آن را شورای نگهبان باید تعیین می کرد، مجلسی اسلامی شد تا دگراندیشان و مخالفان جائی در آن نداشته باشند. قوانین قضائی را اسلامی کردند و دادگاه های شرع تشکل دادند تا موازین حقوق بشر را به هیچ انگارند. برای سرکوب اعتراضات مردم ارگانهای نظامی و امنیتی نظیر سپاه پاسداران و نیروی بسیج شکل گرفتند. برای تثیبت پایه های حکومتی و توجیه سرکوب داخلی سیاست جنگ طلبانه را پیش گرفتند که حاصلش جنگ هشت ساله با عراق بود که یک میلیون کشته از خود به جا گذاشت. قوانین زن ستیز وضع گردید و حجاب اجباری بر زنان تحمیل شد. دانشگاه ها به نام انقلاب فرهنگی بسته شدند و دانشجویان دگراندیش اخراج شدند تا سیستم آموزشی را با اسلام درآمیزند. مخالفان را زندانی و شکنجه کردند، هزاران نفر را اعدام کردند، روزنامه های منتقد و معترض را بستند و بر بقیه سانسور را حاکم کردند و کتابها سوزانده شدند تا صدای اعتراض و مخالفت شنیده نشود.

امروز اما، جمهوری اسلامی دیگر یک مجهول نیست. مردم با تجربیات تلخی که این جمهوری مسبب آن بوده، می دانند که این شیوه حکومت دیکتاتوری و مبتنی بر تبعیض جز بلا و مصیبت حاصلی دیگری برای آنها نداشته است.

٢٢ خرداد ١٣٨٨ نقطه عطفی در تاریخ مبارزات بعد از انقلاب بهمن ١٣٥٧ بود. مردم در اعتراض به تقلب بزرگ در آراشان، استبداد جمهوری اسلامی را به چالش فراخواندند و خواهان حقوق شهروندی خویش شدند. اعتراض ادامه یافت و مردم خواستهاشان را گستره تر کردند. آنها بر خواسته هاشان ایستاده اند و نشان دادند که قتل، زندان، شکنجه و تجاوز و محرومیتهای اجتماعی مانع مبارزات شان نیست.

امروز رای مردم نه به جمهوری اسلامی است. اگر هرگونه امکان رسانه ای و حق تجمع برای بیان نظرات و خواسته ها از مردم گرفته شده، آنها اما صدای خود را در اشکال مختلف مبارزه و مقاومتهای روزمره نشان می دهند و آماده پرداخت بهای سنگین آن هم هستند.

امروز صدای اعتراض همگانی شده و دستگاه سرکوب جمهوری اسلامی را دیگر یارای خاموش ساختن آن نیست.

تجمع نه به جمهوری اسلامی
در روز ۱۲ فروردین تجمعی در شهر فرانکفورت برگزار شد. تصاویر مربوط به این تجمع است.