• اول ماه مه در راه است و کارگران ترکیه تدارک برگزاری مراسم روزجهانی کارگربسمت میدان تقسیم را آغازکرده اند. پلیس ترکیه نیزاز هم اکنون وارد مرحله ی آماده باش شده است. دولت اردکان که مامور اجرای سیاست اقتصادی نئولیبرال و تشدید خصوصی سازی در ترکیه است واز پروسه ی دمکراتیزه کردن ترکیه مدام سخن می گوید درعمل به کارگران چماق نشان می دهد اما برای سرمایه گزاران فضا را باز می کند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱۷ فروردين ۱٣٨۹ -  ۶ آوريل ۲۰۱۰

اول ماه مه در راه است و کارگران ترکیه تدارک برگزاری مراسم روزجهانی کارگربسمت میدان تقسیم را آغازکرده اند. پلیس ترکیه نیزاز هم اکنون وارد مرحله ی آماده باش شده است. دولت اردکان که مامور اجرای سیاست اقتصادی نئولیبرال و تشدید خصوصی سازی در ترکیه است واز پروسه ی دمکراتیزه کردن ترکیه مدام سخن می گوید درعمل به کارگران چماق نشان می دهد اما برای سرمایه گزاران فضا را باز می کند.

آنکارا اما امسال شاهد حملات وحشیانه تر پلیس به کارگران است. علت اصلی ادامه مقاومت "کارگران تِکل" است که از ماه دسامبر ۲۰۰۹ یک مبارزه ی کم نظیری را آغاز کرده و به همبستگی سراسری کارگران ترکیه وهمچنین همبستگی بین المللی دامن زده اند. روز اول آوریل ۲۰۱۰ کارگران شرکت انحصاری دولتی تولید سیگار و الکل تِکل قصد داشتند تحصن سراسری خود را مقابل دفتر مرکزی سندیکای تورکیس از سر گیرند که پلیس با گاز اشک آور، باتوم و آبپاش های پرفشار کارگران تِکل را مورد هجوم وحشیانه قرار داد.
فرماندار آنکارا قصد کارگران تِکل برای برگزاری آکسیون در روز۵ شنبه اول آوریل را بدلیل امنیتی ممنوع کرد و نخست وزیرترکیه این اعتراضات را غیرقانونی خواند. بدین ترتیب هزاران مامور پلیس با خودروهای زرهی به انحاء مختلف مانع ورود کارگرانی شدند که از سراسر ترکیه قصد ورود به آنکارا داشتند و در تمام روز کارگرانی که بنحوی وارد شهر شده و خودشان را به دفتر سندیکا رسانده بودند هدف هجوم وحشیانه پلیس قرار داشتند. همچنین گروه های همبستگی دیگر منجمله فعالین "سندیکای کسک" که قصد پیوستن به آکسیون کارگران را داشتند مورد هجوم پلیس قرار گرفتند. روز جمعه دوم آوریل ۲۰۱۰ نیز موقع برگزاری کنفرانس مطبوعاتی در مقابل دفتر سندیکای مواد خوراکی با شرکت کارگران، دانشجویان و روزنامه نگاران، مصطفی تورکل رئیس این سندیکا مورد حمله با گاز اشک آور قرار گرفت و تعدادی از حاضرین زخمی و تعدادی نیز دستگیر شدند.

در روز چهارشنبه ٣۱ مارس ۲۰۱۰ دسته های ضد ترور پلیس ۲۰ نفر از فعالین "گروه پلاتفرم مستقل طبقه ی انقلابی" که فعالانه از کارگران تِکل حمایت می کردند را در شهرهای آنکارا، ازمیر، بورسا و زمسون دستگیر نمود.

در ماه مارس نیز تعداد زیادی محصلین یک مدرسه ی عالی در استانبول بخاطرهمبستگی شان با کارگران تِکل اخطار گرفتند و یکی از فعالین سندیکایی بدلیل شرکت او در تحصن همبستگی ازعضویت در شورای علمی دولتی اخراج شد.
کمیته همبستگی با کارگران تِکل در برلین روزشنبه ۴ آوریل در آکسیون اعتراضی خود یکبار دیگر تاکید کرد که سیاست ضد کارگری دولت ترکیه محکوم است و بدون آزادی بی قید و شرط تشکل وآزادی بی قید و شرط بیان و آزادی کلیه زندانیان سیاسی نمی تواند هیچ سخنی مبنی بر روند دمکراتیزه شدن ترکیه در میان باشد. طبیعی است متحدین ترکیه در اروپا ی مشترک نیز از هم اکنون چشم طمع خود را به نیروی کار ارزان در ترکیه دوخته و در سرکوب جنبش کارگری با دولت ترکیه همداستانند.
از همینروست که همبستگی کلیه نیروهای کارگری و انقلابی در سطح جهان می تواند کمکی موثری باشد تا اینکه کارگران ترکیه وبویژه کارگران تِکل تنها نمانند.