• در خبرگزاری های داخلی ایران، در طی این چند روز چند خبر تکان دهنده آمد که نخست با گفتار روزنامه کیهان شروع شد و آنگاه خبرگزاری های بازتاب و فارس و... هر کدام به طریقی سخنان مسئولین حکومتی را بازتاب می دادند تا امروز که خبرگزاری فارس خبری را منتشر کرد که به گمانم عین بی انصافی است اگر سکوت کرد! ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۱٨ ارديبهشت ۱٣٨۵ -  ٨ می ۲۰۰۶

وبلاگ سفرها و یادها  
www.erphaneqaneeifard.blogfa.com

در خبرگذاری های داخلی ایران، در طی این چند روز چند خبر تکان دهنده در پی آمد که نخست با گفتار روزنامه کیهان شروع شد و آنگاه خبرگذاری های بازتاب و فارس و... هر کدام به طریقی سخنان مسئولین حکومتی را بازتاب می دادند تا امروز که خبرگذاری فارس خبری را منتشر کرد که به گمانم عین بی انصافی است اگر سکوت کرد!...
هرچند سخن وزیر محترم اطلاعات و امنیت کشور هم تلخ بود که "اتهام جهان‌بگلو ارتباط با بیگانه است"! (و چه در زبان فارسی ساده و چه در معنای طنز یا حتی کنایه به مفهوم جاسوسی است! ... که کاریکاتوریست هنرمند نیک آهنگ کوثر به درستی آن را نشان داده است!) و چند ساعت از آن نگذشته بود که مترجمان خبرگذاری فارس خبری تلخ تر و عجولانه را به روی آنتن بردند!.. مبنی بر این که "رامین جهانبگلو در استخدام دولت آمریکا بوده و عکسی هم کراواتی از رامین گذاشته است"!
"به نقل از پایگاه اینترنتی سرویس اخبار فدرال آمریکا، رامین در ۶ نوامبر ۲۰۰۱، به عنوان نماینده رسمی سازمان صندوق ملی برای دمکراسی در نشستی در مرکز وودر ویلسون در واشنگتن شرکت داشته است... اطلاعات موجود در سایت اینترنتی صندوق ملی برای دمکراسی حاکی است، بودجه این سازمان مانند سایر سازمان های دولتی آمریکا را کنگره این کشور تعیین می کند."....
در این خبر که مبنای کار تصمیمی است ذهنی و پیش داورانه و کاملا برداشتی جانبدارانه و غیر منصفانه، یعنی هر آن طور که میل و هوس باشد و دل بخواهد باید ترجمه و تفسیر یا حذف و اضافه کرد، این جمله پایان آن خبر است که: "این نهاد در زمان ریاست جمهوری رونالد ریگان و توسط شخص وی تاسیس شد".  
حال عدم شناخت از وجود مراکز فکری بیشمار - موسوم و مشهور تینک تنک - در آمریکا، مایه این اتهام شده است، در حالی که در داخل ایران هم مراکز بیشماری هستند که بودجه آنها را از اعتبارات دولت ایران تامین می کنند و در اکثر مراسم و برنامه ها هم شخصیت های مختلف از ایران و دیگر کشورهای جهان هر از چند گاهی دعوت می شوند و شرکت کردن در هر کدام از این برنامه ها به معنای ارایه سخنرانی و نوشتن مقاله و کارگاه چند روزه آموزشی است که لاجرم مبلغی هم به عنوان حق الزحمه آن شخص پرداخت می شود و این عرفی بین المللی است و بس!...و معنای استخدام شدن را نمی دهد، چون استخدام مرکزی دولتی شدن؛ خود مراحل قانونی ویژه ای دارد که علی الخصوص برای خارجیان در داخل خود ایران هم بسیار مشکل است و به سادگی در یک مراسم ۱-۲ روزه امکان پذیر نمی باشد.
این مرکز مربوطه اسم واقعی آن Woodrow Wilson می باشد که در انتهای این نوشتار در ضمیمه (۱) آدرس و کروکی آن هم آمده است و توسط کنگره آمریکا در سال ۱۹۶٨ به یاد ودرو ویلسون رییس جمهور سابق این کشور تاسیس شده است. مانند آنکه در ایران هم بنیادی به اسم یکی از روسای جمهوری ایران نام گذاری شود و حال بودجه این مرکز - که یک مدرسه عالی علوم سیاسی و اندیشه است - هم توسط دولت تامین می شود و در هر جای دنیا هم بدون بودجه دولتی نمی توان مراکز فرهنگی و علمی راه اندازی و مدیریت کرد. در این موسسه برنامه های ویژه ای درباره مسایل مختلف وجود دارند از جمله برنامه خاورمیانه که از سال ۱۹۹٨ در پی تغییرات خاورمیانه تاسیس شد و در ان درباره ایران مسایلی در رابطه با تحقیق علوم سیاسی و اجتماعی - مانند تحلیل مسایل مردم سالاری، توسعه اجتماعی، مطالعه نسل شناسی، مذهب شناسی، روابط بین الملل و سیاست های خارجی، درامد سالیانه و.... - مورد بررسی قرار می گیرد و از کارشناسان زبده ایرانی هم - بدون توجه به گرایش سیاسی و حتی مقام دولتی - به این مرکز دعوت می شوند و در این سایت علاوه بر نام جهانبگلو تعداد زیادی از اسامی فعالین و استادان و کارشناسان از طیف های گوناگون وجود دارند - احمدی؛ عماد باقی؛ حسین بشیریه، عباس میلانی، شادی صدر، گلی ترقی، نیره توحیدی، مراد ثقفی، سیامک نمازی، بیژن خواجه پور، سوسن طهماسبی و... که حتی چند نفر از ایشان - مانند هادی سمتی - هم از کارشناسان و مدیران برجسته داخل حکومت ایران به شمار می رود.
و در زندگی حرفه ای هر کدام از این افراد مدعو، شرکت جستن در چنین مراکزی به توسعه و رشد کار عملی و تیوریک ایشان کمک وافری میکند. مسئول برنامه خاورمیانه هم یکی از محققان دانشگاهی ایرانی است به نام سرکار خانم دکتر هاله اسفندیاری که امیدوارم در همین آغاز هفته، گفت و گوی شفاف ایشان و برنامه رسمی   مرکز را بتوانم ارایه دهم.    
در یادداشت های قبلی ام (در وبلاگ این جانب) اشاره کردم "امروز که یک فیلسوف مدرس و محققی جهانی، چنین با دام سیاست بازی افتاده است؛ باید با اهل خرد و عقلی همچون او؛ با تدبیر برخورد کرد؛ چون معنای اول سیاست تدبیر است وگرنه سیاست بدون فکر و تدبیر بی معنا است. آیا رامین جهانبگلوی خردورز را باید طعمه تسویه سیاسی درون گروهی کرد؟... وانگهی چرا تسویه سیاسی را با اهل سیاست و کنش گر سیاسی نباید انجام داد؟...باز هم سریالی و ماجراهایی تلخ به نام آقای پورزند در راه است؟... باز هم مدیر محترم روزنامه کیهان یا تصمیم گیران کنترل امور فرهنگی، هوس ماجراجویی و بگیر و بنند سینمایی کرده اند که از هر چند گاهی، چنین آرامش فکری اهل خرد و فرهنگ جامعه ایرانی را بهم بزند و اعتبار خویش را چنین به زیر ذره بین نقد ببرد؟...آیا در روز معلم و آغاز نمایشگاه بین المللی کتاب؛ باید معلمی اهل قلم را به بند کشانید و آنگاه نظامی کاری سیاست پیشه؛ او را مخل امنیت بنامد؟"...
و این توضیح خیرخواهانه و صادقانه را امروز بدین خاطر نوشتم که جایگاه امثال جهانبگلو و ایده های جهانی او را - که بیگانگان هم در ارتباط علمی با او، مسلما آفکارش را می خوانند - درست در نظر بگیریم و بشناسیم. امید است که مشکل او بزودی حل و فصل شود.
----- 
ضمیمه اول:
Woodrow Wilson International Center for Scholars , Ronald Reagan Building and International Trade Center , One Woodrow Wilson Plaza , ۱٣۰۰ Pennsylvania Ave., NW , Washington , DC ۲۰۰۰۴-٣۰۲۷ ,        http://www.wilsoncenter.org  
 
 ضمیمه دوم:
 مراجبه بفرمایید به: نوشتار اول - رامین جهانبگلو کیست و چه کرد؟
www.erphaneqaneeifard.blogfa.com
 
نوشتار دوم - نگاهی به جایگاه طیف سکولارها در ایران (جهانبگلو روشنفکر است مه سیاستمدار!)
www.erphaneqaneeifard.blogfa.com