اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ٣۱ فروردين ۱٣٨۹ -  ۲۰ آوريل ۲۰۱۰

اخبار روز: خبرگزاری نووستی تفسیری را به قلم «دمیتری بابیچ» تحلیل گر این خبرگزاری در مورد روابط ایران و روسیه و انتظارات آمریکا را منتشر کرده است:


"دمیتری بابیچ" تحلیل گر خبرگزاری «ریا نووستی» می نویسد: اظهارات اخیر "دمیتری مدودف" رئیس جمهور فدراسیون روسیه خطاب به ایران، سبب شادی و شگفتی رسانه های کشورهای غربی و اسرائیل شدند. مدودف اعتراف کرد که "ایران مشکلاتی معین ایجاد می کند" و از این رو "مهمتر از همه این است که متقاعد شویم ماهیت برنامه هسته ای آن چگونه است". رئیس جمهور روسیه خاطر نشان نمود که "ایران سوالاتی که از آن می پرسند را نادیده می گیرد". حال منتقدینی که ادعا می کنند روسیه به بلندپروازی های هسته ای ایران کمک می کند، چه پاسخ دیگری لازم دارند؟
وی در ادامه می نویسد: مشکل در این است که برخی شرکای غربی روسیه از نفوذ روسیه در ایران توقعات بیش از حدی دارند. پس از آنکه روز ۱۷ سپتامبر ۲۰۰۹ "باراک اوباما" رئیس جمهور آمریکا اعلام کرد که سیستم دفاع ضد موشکی آمریکایی در لهستان و چک مستقر نخواهد شد، در آمریکا و اروپای غربی، شایعه شد که گویا روسیه باید در عوض آن، ایران را متقاعد به خلع سلاح سازد. اما زمانی که بعد از ۱۷ سپتامبر هیچ پیشرفت خاصی دیده نشد، بسیاری از رسانه های غربی شروع کردند با ناراحتی از روسیه انتقاد کنند که چرا مسکو پاسخ متقابلی به تخفیف واشنگتن نمی دهد؟
بابیچ ادامه می دهد: اما همه این امیدها و دلخوری ها بر مبنای واقعیت ها نیستند. ایران هیچگاه "مال ما" نبود که ما بتوانیم آن را به کسی "بدهیم". روابط روسیه و ایران در حقیقت خوب بنظر می رسند، اما در مقایسه با روابط ایران با آمریکا که در آنجا سفارت ایران کار نمی کند و دارایی های بیش از سی سال است که ایران در بانک های آمریکایی توقیف شده اند و یا با برخی از کشورهای اروپای غربی که بین ایران و آنها هر از چندگاهی مشکلات دیپلماتیک بوجود می آیند. اما "متفق دانستن" ایران با روسیه کاملاً غلط است. تنها افرادی می توانند به این باور داشته باشند که تحت تاثیر ضدروسی ترین مطبوعات هستند و ریشه همه بدی های بشریت، از جمله برنامه هسته ای ایران را در روسیه می بینند.
وی می نویسد: روسیه همانند همه کشورهای جهان، در این که ایران سلاح هسته ای بسازد، ذینفع نیست. اما روسیه در "جنگ پیشگیرانه" علیه ایران همانند لشکرکشی جرج بوش به عراق در سال ۲۰۰٣ نیز ذینفع نیست. هر مناقشه ای در ایران برای روسیه می تواند پیامدهایی بسیار بدتر از حمله به عراق داشته باشد. اولاً که ایران بر خلاق عراق، با اتحاد شوروی سابق هم مرز است و ثانیاً در ایران اقلیت پرجمعیت آذربایجانی وجود دارد. توضیح اینکه تبدیل آذربایجان به کشوری در مرز جبهه جنگ و بی ثباتی آن چه پیامدهایی برای روسیه خواهد داشت، لازم نیست.
مولف ادامه می دهد: اما روسیه در یک چیز دیگر ذینفع است و آن این که برای دولت باراک اوباما که در مدت اخیر نسبت به روسیه رویکردی سلیم و عملگرا نشان می دهد و از دشمن دیدن روسیه امتناع می کند، این امکان را فراهم کند که آبروی خود را حفظ کند. راستای روسیه، یکی از کمترین راستاهایی است که اوباما می تواند به پیشرفت در آن ببالد. در سایر عرصه های مهم، اوضاع بسیار بدتر است. تلاش های رئیس جمهور آمریکا برای کمک به آشتی بین اسرائیل و فلسطین اوباما را به مناقشه با "بنیامین نتانیاهو" نخست وزیر اسرائیل سوق داد. نیروهای جدید آمریکا در افغانستان نیز نتوانستند از قهر آشکار با "حامد کرزی" رئیس جمهور افغانستان جلوگیری کنند.
وی می نویسد: برخلاف اعتقاد بسیاری از "شاهین" های آمریکایی و اروپایی، روسیه در شکست تلاش های اوباما برای برقراری ثبات و عدم تجاوز در روابط بین المللی ذینفع نیست. و سخنان مدودف در رابطه با مسئله ایران را نیز باید به همین شکل تعبیر کرد که گفته بود: "من مسلماً دلم نمی خواست که تحریمات تصویب شوند، هرچند که در زمانی معین ممکن است اینگونه شود که اینها (تحریمات) به امری ناگزیر تبدیل شوند".
مولف در پایان خاطر نشان می کند: و روسیه هیچکس را نمی فروشد و هیچ چیز جدیدی اختراع نمی کند. روسیه تنها سعی دارد که بطور مشترک با جامعه جهانی عمل کند.