اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۱٨ ارديبهشت ۱٣٨۵ -  ٨ می ۲۰۰۶

مدیر مسوول روزنامه توسعه در یک قدمی حکم جلب
حکم جلب قلی شیخی، به دنبال عدم اجرای حکم دادگاه مبنی بر پرداخت حقوق ۱۵ روزنامه نگار صادر شد
 
حکم جلب قلی شیخی، مدیر مسوول رونامه توسعه، به دنبال عدم اجرای حکم دادگاه مبنی بر پرداخت حقوق ۱۵ روزنامه نگار صادر شد .
خبر محکومیت قلی شیخی امروز در روزنامه همشهری منتشر شده، در این خبر آمده است :
«درپی اخراج ۱۵ روزنامه نگار از روزنامه توسعه مدیرمسئول این نشریه مقصر شناخته شد .
رئیس کمیته حل اختلاف انجمن صنفی روزنامه نگاران گفت: اصرار چندباره کمیته حل اختلاف برای میانجی گری میان ۱۵ روزنامه نگار اخراجی و قلی شیخی مدیرمسئول روزنامه توسعه به دلیل عدم حضور مدیرمسئول به جایی نرسید و شاکیان به دادگاه طرح شکایت کردند که درنهایت دادگاه رأی به نفع روزنامه نگاران داد.وی افزود: پس از تجدیدنظرخواهی مدیرمسئول رأی نهایی ۲۳ فروردین سال جاری تأیید و به طرفین ابلاغ شد .
گفتنی است، درصورتی که مدیرمسئول توسعه رأی را اجرا نکند براساس ماده ۱۸۰ قانون کار باید ۲۰ تا ۲۰۰ برابر مزد روزنامه نگاران را به عنوان جریمه بپردازد .››
این نخستین باری است که در طول دوران انتشار روزنامه توسعه، روزنامه نگاران شرایط توهین آمیز کار را برنتابیدند و با مشاوره و همکاری انجمن صنفی رونامه نگاران برای مطالبه حقوق صنفی پایمال شده خود به دادگاه کار شکایت کردند .
قلی شیخی که در دوره سید محمد خاتمی، هشت سال مشاور وزیر کار بود به پشتگرمی این جایگاه و ناامیدی روزنامه نگاران از شکایت به دادگاه کار، بنا به عادت پیشین خود در این مورد نیز با رفتارهای قلدرمآبانه و توهین آمیز قصد داشت تا از پرداخت حق و حقوق هیأت تحریریه این روزنامه سرباز زند .
وی می دانست پیمودن مسیر شکایت، مستلزم صرف وقت و دوندگی های بسیاری است و براین اساس همواره بنا را بر این می گذاشت که روزنامه نگاران عطای حقوق ناچیز خود را به لقای آن خواهند بخشید؛ این معادلات وی را به این نتیجه رسانده بود که ابایی از توهین یا پایمال حقوق اعضای هیأت تحریریه و دیگر بخش های روزنامه نداشته باشد .
شکایت ۱۵ روزنامه نگار یاد شده و در نتیجه محکومیت قلی شیخی از چند منظر قابل تعمق است :
نخست آن که مستی قدرت از سر عده‌ای از روزنامه داران و نه روزنامه نگاران که براساس پایگاه و جایگاه دولتی و حکومتی خود دلیل چندانی برای رعایت بدوی ترین حقوق و مناسبات کاری نیروهای تحت امر خود نمی بینند خواهد پرید و از رفتارهای معمول این افراد نظیر کلفت کردن صدا، چوب کشیدن و عربده کشیدن که   در شأن مدیران جمهوری اسلامی نیست کاسته خواهد شد .
دوم آن که خبرنگاران و اصحاب مطبوعات در مقابل صدا کلفت کردن، چوب کشیدن و بدمستی ارباب جراید به گزینه هایی جز فروخوردن اعتراض خود خواهند اندیشید و حقوق صنفی خود را چندان دور از دسترس نخواهند دید که به تحمل شرایط تحقیرآمیز و توهین آمیز روزنامه ها و رسانه های فعلی تن دهند .
سومین خاصیت این اتفاق که از همه مهم تر است ایجاد انگیزه تلاش برای ارتقای جایگاه انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران است. انجمنی که در پرونده این شکایت از هیچ گونه همکاری و حمایتی دریغ نکرد و بی آن که یک طرفه به قاضی رود و حتی با لحاظ کردن برخی از حقوق مدیرمسوول روزنامه توسعه   رأی خود را در هیأت حل اختلاف صادر کرد .
در چنین شرایطی است که روزنامه نگاران با اهمیت سندیکای خود روبه رو می شوند. قدرت و ضعف   انجمن صنفی روزنامه نگاران مساوی است با قدرت و ضعف روزنامه نگاران کشور. روزنامه نگاران و خبرنگاران تنها عاملی هستند که با دخیل کردن انجمن در نظارت بر قراردادهای همکاری خود می توانند از سویی به سندیکای خود قدرت ببخشند و مانع از رفتارهای قلدرمآبانه ارباب جراید شوند .
در حال حاضر آن چه انجمن صنفی روزنامه نگاران را به حاشیه رانده و باعث شده تا در این میدان خالی روزنامه داران به استثمار روزنامه نگاران بپردازند عدم حضور و نظارت انجمن بر عقد قراردادهای همکاری روزنامه نگاران با روزنامه داران است
۱۵ نفر یاد شده مراتب سپاس و قدردانی خود را از حمایت های بی دریغ آقای ماشاءالله شمس الواعظین –رئیس کمیته حل اختلاف-، آقای مسعود هوشمند رضوی –دبیر سابق انجمن صنفی روزنامه نگاران-   سرکار خانم بدرالسادات مفیدی –دبیر کنونی انجمن- و بیش از همه آقای سیدابوالحسن مختاباد –عضو هیأت مدیره و هیأت حل اختلاف- که جدی و پیگیرانه در تمام مراحل دادگاه حضور یافت و از هیچ کوششی فروگذار نکرد اعلام می کند .
  این ۱۵ نفر   عبارتند از: بی تا صالحی بختیار، بهنام قلی پور، کامران محمدی، رضا ولی زاده، داوود پنهانی، محمد مطلق، رضا خدادادی، امیر صدری، محسن فرجی، محمدرضا هادیلو، بهمن یوسف آبادی، فریدون رضوی، علیرضا کیوانی نژاد، مجید مهرابی دلجو و زاهدالدین سلگی .