عنوان : به آقای کریم ن گرامی، بازنگری افکار همیشه، همیشه.
آقای کریم ن گرامی،

نظر شما محرکی بود برای من که گوشه ای از افکارم را با همه نظر دهندگان در میان بگذارم، بنابراین این نظرم را حمل بر توهین به خود نکنید چون من چنین قصدی ندارم و برای شما احترام قائلم.

آنچه مرا به خشم می آورد دعواهایی است که میان بازیگران سیاسی در می گیرد و بهای آنرا مردم بیگناه می پردازند. آنچه مرا به خشم می آورد همکاری ها و توافق هایی است که میان این بازیگران بدون اطلاع و رجوع به توده مردم صورت می گیرد، اختلافاتشان را معوق می کنند به پس از میان بردن دشمن مشترکشان، و بعد بر سر تقسیم غنائم جنگ راه انداخته، مردم را گوشت جلوی توپ یکدیگر می کنند و فاجعه می آفرینند. آنچه مرا به خشم می آورد بازیگرانی هستند که برای پیشبرد اهدافشان مردم را وسیله قرار می دهند و از قزبانیان که مردم متحمل شده اند سوء استفاده دومی بعنوان شهدای راه خود می کنند تا به اهداف خود حقانیت بخشند. آنچه مرا به خشم می آورد توهینی است که این بازیگران به شعور من و شما می کنند که ما هرگز از حقایق آگاه نخواهیم شد و اگر بشویم با توهین و فحاشی و تهمت زدن سعی در خفه کردن ما می کنند. آنچه مرا به خشم می آورد حس قیمومیتی است که این بازیگران نسبت به توده مردم دارند و معتقدند توده مردم صغیر و ابله هستند و صلاح خود را تشخیص نمی دهند و فقط بدرد لشکر سیاه ما می خورند. آنچه مرا به خشم می آورد واکنش و خشم این بازیگران به مردمی است که می گویند قیم نمی خواهند و خواهان اجرای منشور جهانی حقوق بشر در کشورشان هستند.........آنچه مرا به خشم می آورد پراکندن تخم نفاقی است که این بازیگران میان مردم کشوری می پراکنند تا مردمی که صدها سال در کنار هم مسالمت جویانه زندگی کرده اند به دشمنان خونی یکدیگر تبدیل شوند و کشورشان را نابود کنند. آنچه مرا به خشم می آورد عکس العمل این بازیگران به تفکر مستقل توده هاست، توده هایی که از آنها انتظار می رود همگون و مثل آنها فکر کنند وگرنه ناخودی و مستحق حذف شدن و طرد شدن هستند.

این بازیگران در قرنی زندگی می کنند که فاصله زیادی با قرنی دارد که توده های چند میلیونی مسالمت جو به خیابانها روان می شوند و با شعار رای من کو خواستار حاکمیت ملی خود در کشورشان می شوند و چنان بلند شعارشان را می دهند تا به گوش کرترین گوش ها هم برسد. بازیگرانی که حاضر نیستند داوطلبانه خود را با قرن بیست و یکم و با توده های مردم قرن بیست و یکمی تطابق بدهند و ترجیح می دهند به جنگ آنها بروند. بازیگرانی که همواره فراموش می کنند که ده ها میلیون ایرانی به یمن اینترنت به آگاهی هایی دست می یابند که آنها را به لحاظ فکری مستقل و کنجکاو می کند، از آنها محقق و تحلیل گرانی انعطاف پذیر می سازد که مشکلی با بازنگری در افکار خود در هر موردی که به خودشان مربوط می شود را ندارند، حتی اگر خوشایند این و آن بازیگر سیاسی نباشد.

اگر دیروز آنگونه می اندیشیدیم دلیلی ندارد که تا آخر عمر همانگونه بیاندیشیم، شاید با بازنگری به این نتیجه رسیده ایم که تا دیروز غلط می اندیشیدیم و نیاز به تحول داریم. سلامت روح و روان وابسته به آزاد و مستقل اندیشی است، افراد ناسالم هستند که همچنان در افکار غلط خود تا پایان عمر پایدار می مانند و از بازنگری در افکار خود هراس دارند.

موفق باشید.

بازنگری افکار همیشه، همیشه.
۲۴۶۲۹ - تاریخ انتشار : ۱۲ ارديبهشت ۱٣٨۹       

عنوان : چرا ما بایستی همیشه بالاخره از یک ور بام بیفتیم؟
به نظر من این نوشته صمیمی و شفافی است. خاطرات و احساسات نوجوانی که همراه مردمش در مقابل حمله حکومت مرکزی ارتجاعی مقاومت کرده است.
من در این مقاله تفسیر و موضع گیری سیاسی نمیبینم که این همه کامنت گذاران قبلی را به خشم آورده است. منطق همه وقایع را بایستی نسبت به زمان خود سنجید. چرا ما بایستی همیشه بالاخره از یک ور بام بیفتیم؟
۲۴۵۹۶ - تاریخ انتشار : ۱۱ ارديبهشت ۱٣٨۹       

عنوان : دوره و زمانه تغییر کرده
خانم همیلی محترم،

تمایلی ندارم که درباره ارزش هنری این اثر نظری بدهم و ترجیح می دهم به شما خاطر نشان کنم که دوره و زمانه تغییر کرده است و همه ما هم که آن دوران را تجربه کرده ایم یا باید خود را با طرز تفکر جوانان ایران تطبیق بدهیم و یا منزوی می شویم. ایکاش آنزمان ما مثل جوانان امروزی می اندیشیدیم و ....

با احترام
۲۴۵۷۲ - تاریخ انتشار : ۱۱ ارديبهشت ۱٣٨۹       

عنوان : به خانم نویسنده
امیدوارم خانم مینو به این کامنتها که واکنش به نوشته ایشان توجه داشته باشند خانم عزیز دوران قهرمان بازی و قهرمان سازی سالهاست که سپری شده.
موفق باشید
۲۴۵٣٨ - تاریخ انتشار : ۱۰ ارديبهشت ۱٣٨۹       

عنوان : این در جا زنی باور کردنی نیست
آنروز ما تجربه ای نداشتیم. پس می توان یک جوری توضیح اش داد. اما امروز بعد از ۳۱ سال آمدن و آن خود کشی و اشتباهات مرگ آور را ماست مالی کردن باور کردنی نیست. آن کار ها بجز محکم ساختن رژیم نبود. نوشتن این مطلب، جان عزیز عزیزانی که به راحتی از دست رفت را پشیز شمردن است. این باور کردنی نیست. این بیشتر شبیه یک شوخی تلخ است تا یک گفتار جدی.............
۲۴۴۷۹ - تاریخ انتشار : ۹ ارديبهشت ۱٣٨۹       

عنوان : به نفع همه ماست که حقایق تاریخی بیان شوند چون انقدر منابع امروزه زیاد و قابل دسترسی هستند که امکان محدود کردن آگاهی های مردم را از همه می گیرد.
ما چاره ای جز روبرو شدن با واقعیات نداریم وگرنه پیشرفت ناممکن می شود. در اینجا بحث درباره واقعیت های تاریخی است که حساسیت های ناسالمی را بر می انگیزد که هیچ کمکی به ما نمی کند. من بدنبال حقایق می روم و با تعصب و تحریف تاریخ میانه خوبی ندارم و حرفم را یکبار می زنم. من بعنوان یک کرد اول خود را ایرانی می دانم و خود را یک شهروند ایرانی تحت ستم می دانم.

به نظر دهندگان قبلی،

چندی پیش کیهان آنلاین گفتگوهایی با شخصیت هایی که در انقلاب شرکت داشتند انجام داده است که من مطالعه همه آنها را به همه پیشنهاد می کنم. شما گفتگوی آقای مهتدی را با محمد محمدی بخوانید، من خواندم و باید بگویم که با من همفکر ایشان نیستم.

«۳۱ سال، ۳۱ پرسش» مجموعه گفتگوهای محمد محمدی است درباره انقلاب اسلامی در ایران که با هدف انتشار در یک کتاب گردآوری شد. این گفتگوها نخست برای انتشار در اختیار کیهان لندن قرار گرفت.
صلاح الدین مهتدی در گفتگو با محمد محمدی (کیهان آنلاین)»

به نفع همه ماست که حقایق تاریخی بیان شوند چون انقدر منابع امروزه زیاد و قابل دسترسی هستند که امکان محدود کردن آگاهی های مردم را از همه می گیرد.
۲۴۴۶۴ - تاریخ انتشار : ۹ ارديبهشت ۱٣٨۹       

عنوان : نظر
آقای کیهان نترس از بیان اینکه اگر ندانم کاری این گروه ها نبود میشد از خیلی خونریزیها جلو گیری کرد و نترس از بیان اینکه این جریانات بعد از گذشت سی سال هنوز همانطور خشک مغز باقی ماندند .
بعد از گذشت سی سال هنوز این رفقای افراطی خودشان را از طریق جمهوری اسلامی تعریف میکنند به این معنی که جمهوری اسهالی را که به واقع مظهر همه بدیهاست میگذارند جلو و میگن ما دشمن این نظام هستیم یعنی اینکه ما مظهر همه خوبیها و پاکیها هستیم .
۲۴۴۵۷ - تاریخ انتشار : ۹ ارديبهشت ۱٣٨۹       

عنوان : منصفانه خاطره نگاری کنیم
این نگارش خاطره غم انگیز زمانی میتواند کامل باشد که علت حمله وجنایت نظامی رژیم در رابطه با رل گروه های مسلح (سازمان چریک های فدایی خلق، کومله، حزب دموکرات، پیکار، وحدت کمونیستی، اتحادیه کمونیستها، راه کارگر، رزمندگان، چریک های فدایی و حزب توده و پیشمرگه، و چریکهای غیرایرانی !!...) هم قید میشد.مسئولین جنایات سنندج بایستی شناسایی و مورد محاکمه قرار گیرند. ساده اندیشی خواهد بود که فقط رژیم ضد ملی اسلامی حاکم را نشانه بگیریم. بسیاری از «رفقای» غیر کورد بعلت ناآشنایی محلی و ارتباطات لازمه «لو» رفتند وجان خود را از دست دادند. بستگان آنها طالب شفافیت در ماجرای کشتار سنندج هستند.
۲۴۴٣۹ - تاریخ انتشار : ۹ ارديبهشت ۱٣٨۹       

عنوان : ممنون
دوست گرامی مینو عزیز.

شاید بتوان برای گرامی داشت خاطره جنگ بهار ۵۹ سنندج که در نقاط مختلف دنیا امسال دلایل متعددی بر شمرد، اما بیاد داشتن جنایتکاریهای رژیم جمهوری اسلامی و سبعیت تفنگداران آن مهمترین آنان باشد. دست شما و سایر دوستان از این بابت درد نکند. اما، و این امای بزرگیست، چرا در نوشته های شما از جریان این سرکوب وحشیانه خبری از اشتباهات بزرگ گروه های سیاسی مسلح و بی مسئولیتی آنان در قبال جان مردم شهر سنندج خبری نیست؟ چرا از ماجراجوئیهای گروه های سیاسی و با آتش بازی کردن آنان انتقادی نیست؟ براستی اگر این اتفاق دوباره پیش بیاید، از گروههای سیاسی همین انتظار میرود؟
برایتان بهروزی آرزو دارم.
۲۴۴۱۲ - تاریخ انتشار : ٨ ارديبهشت ۱٣٨۹