اعدام ۵ تن از زندانیان سیاسی


• فرزاد کمانگر، علی حیدریان، فرهاد وکیلی، شیرین علم هولی و مهدی اسلامیان پنج تن از زندانیان سیاسی صبح روز یکشنبه در زندان اوین اعدام شدند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۱۹ ارديبهشت ۱٣٨۹ -  ۹ می ۲۰۱۰


اخبار روز: فرزاد کمانگر، علی حیدریان، فرهاد وکیلی، شیرین علم هولی و مهدی اسلامیان پنج تن از زندانیان سیاسی صبح امروز در زندان اوین اعدام شدند.
خبرگزاری دولتی جمهوری اسلامی صبح امروز به نقل از دادسرای عمومی و انقلاب تهران خبر اعدام زندانیان سیاسی را اعلام کرد و نوشت: پنج تن از عوامل گروهک ضد انقلاب سحرگاه امروز - یکشنبه- در زندان اوین به دار مجازات آویخته شدند.
بر اساس گزارش دادسرای عمومی و انقلاب تهران فرزاد کمانگر فرزند باقی، علی حیدریان فرزند احد، فرهاد وکیلی فرزند محمد سعید، شیرین علم هولی فرزند خدر و مهدی اسلامیان فرزند محمد، اعدام شده اند.
دادسرای تهران مدعی شده است اعدام شدگان در عملیات تروریستی از جمله بمب گذاری در مراکز دولتی و مردمی شهرهای مختلف ایران دست داشتند.
کمیته گزارشگران حقوق بشر - فرزاد کمانگر، علی حیدریان، فرهاد وکیلی، شیرین علم‌هولی و مهدی اسلامیان، صبح امروز، یکشنبه ۱۹ اردیبهشت اعدام شدند.

خلیل بهرامیان، وکیل فرزاد کمانگر، دقایقی پس از انتشار خبر اعدام وی گفت که «هیچ‌گونه اطلاعی از اعدام این افراد ندارد.» وی اضافه کرد که برای اطلاع از صحت خبر به دادستانی تهران مراجعه خواهد کرد.
فرزاد کمانگر معلم کرد، در مرداد ماه سال ۱۳۸۵ بازداشت شد. وی در طول ماه‌ها بازداشت تحت شکنجه‌های شدید جسمی و روحی قرار گرفت که آن را در رنج‌نامه‌ای منتشر ساخت.
وی در اسفند ماه ۱۳۸۶ به اعدام محکوم شد. در تاریخ ۱۵ بهمن ۱۳۸۸، این معلم کرد، در نامه‌ای به رئیس قوه قضاییه خواستار برگزاری مجدد دادگاه خود شد.
مهدی اسلامیان در تاریخ ۱۴ اردیبهشت ماه ۱۳۸۸ بازداشت شده بود و شش ماه را در سلول انفرادی گذرانده بود. گفتنی است پیش از این محسن اسلامیان، برادر این زندانی سیاسی نیز اعدام شده بود.
شیرین علم هولی در اردیبهشت ۱۳۸۷ در تهران بازداشت شده و به اعدام محکوم شده بود.
علی حیدریان، به همراه فرهاد وکیلی و فرزاد کمانگر، دو زندانی سیاسی دیگر اعدام‌شده در سحرگاه امروز، از سال ۸۵ در بازداشت به سر می‌بردند. بسیاری روند برگزاری دادگاه این افراد را «ناعادلانه» خوانده بودند.


«خلاصه ی گردش کار پرونده معدومین»
بر اساس گزارش روابط عمومی دادسرای عمومی و انقلاب تهران، "خلاصه گردش کار پرونده زندانیان سیاسی اعدام شده به شرح زیر است:

فرزاد کمانگر، علی حیدریان و فرهاد وکیلی
در تاریخ ۵/۱٣٨۵/۲٨ عوامل تجسس کلانتری ۱۱۶ مولوی حین گشت زنی به دو نفر که در کنار یک دستگاه خودرو پیکان ایستاده بوده‌اند، مظنون می‌شوند. آنان به محض رویت ماموران متواری می‌گردند که نهایتا یک نفر به نام پیمان، که بعدا مشخص می‌شود نام اصلی وی کاوه است، دستگیر و فرد دیگر به نام کمال متواری می‌گردد.
نتیجه بازرسی از خودروی مذکور، کشف پنج کیلوگرم مواد منفجره از زیر صندلی راننده است. متعاقبا با مراجعه ماموران به محل سکونت آنان، فرد دیگری به نام فرزاد کمانگر نیز دستگیر می‌گردد. در بازرسی از اتاق وی، یک عدد باطری و دستگاه ساعت زمان‌بندی انفجار بمب کشف می‌شود.
فرزاد کمانگر در بازجویی اولیه، خود را از وجود مواد منفجره بی اطلاع نشان می‌دهد. حسب بررسی‌های به عمل آمده یکی از برادران فرزاد کمانگر به نام شیرزاد، در سلیمانیه عراق فعالیت حزبی می‌کند و سابقه محکومیت به علت همکاری با گروهک پ.ک.ک را دارد.
متهم دستگیر شده دیگر به نام کاوه، که بررسی‌های بعدی نشان می‌دهد شناسنامه، کارت ملی و کار شناسایی وی با نام‌های پیمان کرم ویسی، جعلی است، ضمن اظهار بی اطلاعی از وجود مواد منفجره، اقرار نموده که اسناد هویت جعلی را با وساطت یک نفر افغانی، در قبال مبلغ دویست و سی هزار تومان به دست آورده و پانزده روز قبل از دستگیری، در خیابان آزادی به طور اتفاقی با کمال آشنا شده است.
متعاقبا حسب تحقیقات به عمل آمده توسط وزارت اطلاعات، مشخص می‌شود که گروهک پژاک از نیمه دوم سال ۱٣٨۴ اقدام به تشکیل کمیته ویژه اقدامات تروریستی و بمب‌گذاری در شاخه خود نموده و بر این اساس افرادی را از مناطق کردنشین برای انجام عملیات بمب‌گذاری جذب کرده و آموزش می‌دهد.
در اوایل سال ۱٣٨۵ نیز دو تن از عاملین انفجار مورخ ۲/۱٣٨۵/۱٨ در شهرستان کرمانشاه دستگیر شده بودند و در این راستا متهم فرهاد وکیلی و علی حیدریان با تهیه خانه تیمی برای فرزاد کمانگر و همدست دیگر وی تهیه کارت‌های جعلی، مقدمات اعمال تروریستی را فراهم می‌کرده‌اند. بر این اساس، فرهاد وکیلی در تاریخ ۶/۱٣٨۵/۲۲ از طریق اعطای نیابت قضایی به شهرستان سنندج دستگیر می‌شود. از منزل وی ماهواره و یک برگه که محتویات آن به صورت رمز بوده، کشف می‌شود.
علی حیدریان نیز ارتباط با گروهک پژاک، اعزام برای دیدن دوره آموزش نظامی، تهیه خانه تیمی برای فرهاد وکیلی در تهران، ارتباط با فرزاد کمانگر در تهران و اقامت در محلی که آن ها نیز ساکن بوده‌اند، را پذیرفته است.
وی علت ارتباط خود با فرزاد کمانگر را انجام اقدام انفجاری در تهران اعلام می‌کند که قرار بوده به همراه فرزاد مواد منفجره را به صورت بمب ساعتی با کنترل از راه دور به تهران منتقل و منفجر کنند.
فرهاد وکیلی نیز ارتباط با فرزاد کمانگر را می‌پذیرد و اقرار می‌نماید که جدول رمز کشف شده از منزل خود را به همراه یک جلد کتاب، از طریق فردی به نام کمال و از طرف گروهک پژاک دریافت کرده است و به ارتباط با عوامل گروهک پژاک و جذب کمک‌های مالی به عنوان واسطه برای این گروهک اقرار می‌کند.
با توجه به محتویات پرونده، متهمین همگی اعضای گروهک پژاک می‌باشند و از سال ۱٣۷۷ با جذب نیرو و تبلیغات، به سازماندهی تشکیلات گروهک مذکور در ایران پرداخته‌اند و در سال ۱٣٨۲ با تاسیس گروهک پژاک، در جهت براندازی جمهوری اسلامی ایران، فعالیت‌های مسلحانه خود را آغاز کرده‌اند و از جمله اقدامات آنها انفجار دو بمب در ساختمان‌های فرمانداری و اداره بازرگانی کرمانشاه در تاریخ ۲/۱٣٨۵/۱۹ و انفجار خط لوله صادراتی ایران به ترکیه است.
متهمان پرونده تحت فرماندهی فردی با نام مستعار کمال (اهل ترکیه) اقدامات بمب‌گذاری در ایران را برعهده داشته‌اند و براین اساس، اعضای گروهک به نام‌های محمد (با نام‌های مستعار زرتشت و بهمن) و علی حیدریان (با نام‌های مستعار سوران و پیمان) به ایران وارد شده و از طریق فرزاد کمانگر برای آنها اوراق جعلی تهیه شده تا در تهران اقدام به بمب‌گذاری در اماکن نمایند.
مواد منفجره مکشوفه از متهمان شامل ده کیلوگرم حین دستگیری و دوازده کیلوگرم به همراه پانزده عدد چاشنی انفجاری و دو قبضه نارنجک جنگی از منزل فرهاد وکیلی بوده است. همچنین از منزل متهمان ۵۷ گلوله آرپی‌جی و ۶۰۰ فشنگ سلاح سبک، ۷۰۰ جلد ترجمه فارسی کتاب عبدا... اوجالان رهبرپ.ک.ک، ٣۰۰ نسخه پوستر رهبران گروهک و ٣۰۰ جلد نشریه و کتب تبلیغاتی آنها کشف شده است.
در تاریخ ۴/۱٣٨۶/۱ پس از اخذ آخرین دفاع، نسبت به هر سه متهم به اتهام محاربه از طریق فعالیت موثر برای گروهک‌های ضد نظام (مستندا به مواد ۱٨۶، ۱٨۷ و ۵٣۵ قانون مجازات اسلامی) و همچنین نگهداری و قاچاق اسلحه و مهمات (به استناد ماده ۲ قانون تشدید مجازات مرتکبین قاچاق اسلحه و مهمات) کیفرخواست صادر می‌شود.
با ارجاع پرونده به شعبه ٣۰ دادگاه انقلاب اسلامی تهران، متهمین وکیل معرفی می‌کنند. جلسه دادگاه در تاریخ ۱۱/۱٣٨۶/۱۰ با حضور متهمان، وکلای آنها و نماینده دادستان تشکیل می‌شود و پس از تفهیم اتهامات براساس مدارک موجود به متهمین و ارایه دفاعیات آنها و وکلایشان و همچنین تقدیم لوایح دفاعیه از سوی وکلا ، دادگاه طی داد نامه صادره مورخ
۱۲/۱/۱٣٨۶متهمان فرزاد کمانگر، فرهاد وکیلی و علی حیدریان را محارب تشخیص داده و به اعدام محکوم می‌نماید.
همچنین از فرهاد وکیلی و علی حیدریان را به لحاظ نگهداری مواد منفجره به ۱۰ سال حبس محکوم می‌کند. رای فوق در تاریخ ۱۲/۱٣٨۶/۶ به وکلای محکومان و خود آنان ابلاغ گردیده است که اعتراض می‌نمایند.
با ارایه لوایح تجدید نظرخواهی توسط وکلای محکومان، پرونده به یکی از شعب دیوان عالی کشور ارجاع می‌شود و این شعبه طی دادنامه صادره مورخ ۱۲/۱٣٨۷/۱۰ رای صادره را ابرام می‌نماید.

شیرین علم هولی آتشگاه
در تاریخ ٣/۱٣٨۷/۶ نامبرده پس از کارگذاشتن یک بمب زیر خودرویی در پارکینگ قرارگاه سپاه در غرب تهران و انفجار آن، دستگیر شده است.
وی در بازجویی اولیه ضمن معرفی خود به نام جعلی فرشته امیری، اظهار می‌دارد برای انجام این کار فردی به نام فاروق مبلغ پانصد هزار تومان پول به وی داده است و او نیز به علت نیاز مالی آن را پذیرفته است. وی همچنین مدعی شده که چون پدر و مادرش فوت کرده‌اند، ۱۰ روز پیش از روستای محل زادگاهش به تهران آمده و از مردم در میدان آزادی تقاضای پول می‌کرده که با فاروق، آشنا شده است.
از کیف متهمه حین دستگیری چند متر سیم برق، چهار عدد باطری بزرگ، یک اهم متر، چسب شیشه‌ای پهن، ریموت کنترل انفجاری و وسایل دیگری کشف شده که حاکی از تهیه مقدمات برای بمب‌گذاری دیگری بود. او مدعی است که لوازم یاد شده را فاروق به وی داده و از دلیل آن ابراز بی اطلاعی می‌کند.
متعاقبا متهمه علیرغم انکارهای اولیه، نهایتا هویت واقعی خود را با نام شیرین علم هولی آتشگاه افشا و اقرار می‌کند که عضو گروهک پژاک است.
متهمه همچنین اقرار می‌کند که از طرف گروهک یاد شده برای انجام دو ماموریت بمب گذاری به تهران اعزام شده است و او نهایتا با مقادیری وجه، با همکاری یکی دیگر از اعضای گروهک یاد شده، یکی از مقرهای نیروی هوایی سپاه را برای انجام عملیات تروریستی انتخاب کرده و بمبی را زیر خودرویی در پارکینگ محل مذکور کار گذاشته است.
متعاقبا گروهک پژاک نیز پس از وقوع انفجار یاد شده مسوولیت آن را برعهده گرفته و در سایت اینترنتی خود، متهمه را عضو این گروهک معرفی کرده است.
در تاریخ ۶/۱٣٨۷/۷ از متهمه آخرین دفاع اخذ شده و نامبرده بار دیگر اعلام می‌کند اقدامات خود را براساس به دستور گروهک پژاک انجام داده است.
متعاقبا در پی تکمیل تحقیقات، برای متهمه طبق ماده ۱٨۶ قانون مجازات اسلامی (ارتباط و همکاری با گروهک پژاک و عضویت در آن) و مواد ٣۴ و ٣۵ قانون گذرنامه (ورود و خروج غیرقانونی از مرز) کیفرخواست صادر و پرونده برای رسیدگی به شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی تهران ارجاع می‌شود.
جلسه رسیدگی به اتهامات نامبرده با حضور وکیل و نماینده مدعی العموم در شعبه مذکور برگزار و پس از اخذ آخرین دفاع، دادگاه با اعلام ختم رسیدگی طی دادنامه صادره مورخ ۱۰/۱٣٨٨/۷ متهمه را از باب محاربه به اعدام محکوم می‌نماید. محکوم علیه با ابلاغ رای به آن اعتراض می‌کند. رای صادره طی دادنامه مورخ ۱۱/۱٣٨٨/۲۵ از سوی دادگاه تجدیدنظر استان تهران تایید گردیده است.

مهدی اسلامیان
محکوم یاد شده یکی از عوامل انفجار بمب در حسینیه سیدالشهدای شیراز است که پرونده نامبرده با درخواست دادستان محترم کل کشور بر احاله پرونده به تهران و پذیرش این درخواست، طی دادنامه شماره ۹۹-٣/۱٣٨۷/۴ شعبه اول دیوان عالی کشور به دادسرای عمومی و انقلاب تهران احاله شده است.
متهمان اصلی این حادثه شامل محسن اسلامیان، روزبه یحیی زاده و علی اصغر پشته می‌باشند که نامبردگان قبلا محاکمه و با صدور حکم اعدام و اعطای نیابت به دادسرای شیراز، حکم درباره آن اجرا گردید. همچنین یکی دیگر از عوامل اصلی این بمب گذاری به نام مجید راستگو نیز در ساعات اولیه دستگیری خودکشی کرده است.
مهدی اسلامی فرزند محمد، برادر محسن اسلامیان است. وی در بازجویی اولیه اظهار داشته است: "روز حادثه محسن به من گفت امشب ساعت هشت بیا من موتور را می‌خواهم. ساعت هشت رفت و ساعت ٨/٣۰ برگشت. محسن سراسیمه بود به من گفت: اگر چیزی به تو بگویم، جا نمی‌خوری. گفتم: نه. گفت: انفجار کار من و دوستانم بود."
فردای آن شب محسن به شمال می‌رود و تلفنی از مهدی پول می‌خواهد، مهدی هم دویست هزار تومان تهیه و برای او ارسال می‌کند.
مهدی اسلامیان در بازجویی مورخ ٣/۱٣٨۷/۶ در توضیح اقدامات خود و محسن قبل از انفجار، اظهار داشته است: "چهار روز قبل از انفجار، محسن وسایل آزمایشگاهی و مواد بمب را به منزل آورده بود، محسن دو جعبه سربسته بزرگ را درون ماشین گذاشت و با بیل و کلنگ رفت. شب انفجار که به منزل آمد، من از رنگ و روی محسن و حال پریشانش به او مشکوک شدم و بعد از یکی دو ساعت خودش گفت که انفجار در حسینیه کار وی و دوستانش بوده است."
مهدی در خصوص اقداماتی که برای کمک به فرار محسن انجام داده است، می‌گوید: "قرار شد صبح من به کیش بروم تا اگر بتوانم برای محسن قایق پیدا کنم." محسن تلفنی از مهدی خواسته که به زمین کشاورزی عمویش برود و بقیه وسایل را از آنجا دور کند، اما او چنین کاری را انجام نمی‌دهد.
محسن بعد از انفجار شیراز به مهدی می‌گوید که دو سری عملیات دیگر هم در راه دارند. براساس محتویات پرونده، مهدی تلاش می‌کند تا محسن را از کشور خارج کند.
حسب اظهارات مهدی، وی حین دستگیری قصد داشته سیانوری را که محسن به او داده و در زیر پیراهنش جاسازی کرده بود، بخورد که موفق نمی‌شود.
بازپرس برای مهدی اسلامیان به اتهام اقدام علیه امنیت کشور از طریق مشارکت در بمب گذاری، قرار بازداشت موقت صادر نموده و در تاریخ ۶/۱٣٨۷/۴ آخرین دفاع متهم اخذ شده است.
با صدور کیفرخواست، پرونده به شعبه پانزدهم دادگاه انقلاب اسلامی ارجاع می‌شود و متهم با وکیل خود در جلسه مورخ ۹/۴/۱٣٨٨ حضور یافته است.
نهایتا دادگاه با اعلام ختم رسیدگی طی دادنامه صادره مورخ ۹/۱٣٨٨/۱۶ نامبرده به مجازات اعدام از باب مجاربه محکوم می‌نماید. رای فوق که مورد اعتراض محکوم علیه قرار گرفته، طی دادنامه صادره مورخ چهارم اسفند ماه ۱٣٨٨ صادره از سوی دادگاه تجدید نظر استان تهران تایید گردیده است.