عنوان : lkl
lkl
۲۵۷۵٣ - تاریخ انتشار : ۲۹ ارديبهشت ۱٣٨۹       

عنوان : شرم آور و نهایت بی فرهنگی و وحشی گری است ...................
به هر حال آدم کشی جنایت است. و پذیرفتن آن هم همکار جنایتکار شدن است. حال این جنایت می خواهد به وسیله طرفداران اوجالان، دولت ترکیه، دولت ایرن و یا پژاک و یا هرکس دیگری انجام بگیرد فرقی نمی کند. همیشه همه جنایتکاران برای توجیه جنایات خود دلایلی نیز دارند. شرم آور و نهایت بی فرهنگی و وحشی گری است که به نام حقوق انسان در قرن بیست و یک آدم بکشی.
۲۵۵۷۹ - تاریخ انتشار : ۲۷ ارديبهشت ۱٣٨۹       

عنوان : آقای هرزندلی عزیز
دوست با سابقه سیاسی من ! متاسفانه شناخت شما از این جنبش بسیار یکسویه هستش. من می دانم که پ ک ک هیچوقت مائوی نبوده، آنها در آغاز مثل حزب توده طرفدار شوروی بودند. نمی دانم شما این را از کجا آورده اید. شما اینقدر نترسید از رهبر خواندن اوجالان،،بسیاری از ایرانی ها هم الان میر حسین میر حسین میگن که در زمان اعدام های جمعی نخست وزیر بوده. من نمی گویم که حتما اوجالان اوجالان بگویند ولی اگر واقعا دوستش دارن به او باور دارند حقشان است که برزبان هم بیاورند. شما بهتر است چند روز هم آثار اوجالان را بخوانید ضرر ندارد آنوقت می تونید در پلمیکها به سخنان خود وی ارجاع بفرمایئد. ده کتاب ایشان در زمینه های جامعه شناسی و علوم سیاسی به فارسی هم هستند با دفاعیات ایشان.
اما دوست من شما اگر دو روز به کانال پژاک نگاه بفرماید که در اینترنت هم می توانید و در ماهواره هم می بینید که همه افکار چپ و راست کرد و غیر کرد آزادنه بحث می کنند و به پژاک هم به اوجالان هم انتقاد می کنند.
من به شما حق می دهم که مخالف پژاک باشید و نگران هم باشید. ولی سیاست و برنامه پژاک برای ایران موزائیک از همه عاقلانه تر است. پژاک توانسته در کردستان در مقابل سرکوب شدید دولت در برابر ظلم به زنان هم از طرف دولت هم از طرف فرهنگ مردسالار کردها به زنان نیرو دهد سازمان دهد آگاه کند. جوانان را در مقابل موج اعتیاد مقاوم کند و از بزهکاری دور کند.
پژاک برای دمکراتیک شدن ایران برای آزادی زنان و برای آزادی خلقها برنامه دارد شما برنامه آن را بخوانید و نقد کنید. پژاک شدیدا مخالف ناسیونالیسم ابتدائی و یا قومی می باشد. بسیاری غیر کرد هم در صفوف پژاک هستند. پژاک را بدبختانه غیر کردها فقط از راه اخبار درگیری ها می شناسند و از اخبار رژیم.

حتما پژاک هم اوجالان هم نواقصی و اشتباهاتی دارند و خوب است که آنها را نقد کنند به نفع آنها هم هستش. ولی کسی که یک مقاله و کتاب اوجالان را نخوانده یک بار کانال نوروز را نگاه نکرده و برای اولین بار یک مصاحبه را از آنها خوانده نمی تواند منصفانه نقد بفرماید. یاد ما نرود که همه احزاب آئینه جامعه خود هستند. در ایران و کردستان دهها گروه مختلف هست همه هم باید باشند ولی خوب است همدیگر را بشناسند که اگر ضد هم باشند بتوانند خوب مقابله کنند البته مقابله سیاسی و فکری

در مورد اعتصاب هم این را بگویم که پژاک هفته گذشته را هفته مقاومت و قهرمانی نامید و از مردم خواست به هر شکل مدنی اعتراض کنند و خواست که پنجشنبه هم اعتصاب کنند. کانال آنها مرتب روی آن کار میکرد. این فرهنگ اعتصاب و مبارزه به این شکلی را هم آنها به کردستان ایران آوردند. در ترکیه سالهاست با رهبری پ ک ک این شیوه مبارزه جریان دارد.
وای چقدر دیر شد برم بخابم
۲۵۵۷۰ - تاریخ انتشار : ۲۶ ارديبهشت ۱٣٨۹       

عنوان : کپی کردن عیب نیست، "رهبر پرستی" عیب است!
آقای زاهدی عزیز،
من بخاطر درج دوباره پیام از شما و بقیه خوانندگان معذرت می خواهم. اشکال از سرعت کم اینترنت است، فکر می کردم پیام درج نشده.
و اما در باره پژاک من هنوز بر سر حرف خودم هستم. شما متأسفانه به حرف اصلی من توجه نکردید. اگر پژاک دعوت به اعتصاب کرده من حرفم را پس می گیرم، ولی من حداقل در اینترنت و گوگل چنین دعوتی را ندیدم. با این همه حرف من بر سر جای خودش هست و برای منی که حداقل سه دهه درگیر مسال سیاسی بوده ام، این "رهبر" "رهبر" گفتنهای آقای کردوخ بیانگر خیلی از مسائل آشکار است که کتمان کردنشان فقط به مبارزه مردم در راه آزادی و رسیدن به یک دموکراسی واقعی ضربه می زند. من برعکس تصور شما بدلیل تسلط به زبان ترکی با اعضا و هواداران حزب پ ک ک رابطه نزدیک داشته ام و دارم و اگرچه کتابهای اوجالان را نخوانده ام، ولی اشراف کامل به سلسله مراتب تشکیلاتی پ ک ک دارم و می دانم که کیش شخصیت وحشتناکی در این حزب حاکم بود و هنوز هم هست. کیش شخصیتی که پژاک هم به عاریت گرفته تا همان تشکیلات را در ایران راه اندازی کند. حتی اگر همه مردم کردستان هم طرفدار پژاک باشند و از احزاب سنتی بریده باشند (که می دانیم اینطور نیست) باز هم دلیلی بر حقانیت پژاک و مدرن بودن آن نمی شود. این "رهبر" گفتنهای آقای کردوخ مرا بیاد مائوئیستها می اندازد (پ ک ک هم یک سازمان مائوئیست بود) که وقتی راجع به مائو حرف میزدند، او را "صدر مائو" می نامیدند (صدر کمیته مرکزی حزب کمونیست). سلطنت طلبان هم هیچوقت اسم محمد رضا شاه را بدون پیشوند "شاهنشاه آریامهر" بزبان نمی آورند، همانطور که خمینی چیها "امام" از زبانشان نمی افتد و خامنه ای چیها "رهبر معظم"!

ما هیچ اجباری به تکرار تاریخ نداریم. در کردستان کسانی مثل فرزاد کمانگر بودند و کسانی مثل رویا طلوعی هستند، که راه سعادت مردمشان را در استفاده از ابزارهای مدرن و گفتمانهای دموکراتیک می دانند. اینها حتی اگر بدنبال تجزیه کردستان هم باشند (که نیستند) مطمئنا مردمشان را از چاله بچاه نخواهند انداخت. در صورتی که پژاک و رهبران آن که امروز جرأت اسم بردن از اوجالان را بدون پیشوند "رهبر" ندارند، فردا هم هیچ انتقادی را به شأن ایشان و بقیه رهبران پژاک تحمل نخواهند کرد. و تاریخ تکرار خواهد شد و جای شاهنشاه و امام را اینبار "رهبر آپو" یا پیروانش خواهند گرفت.

در باره سرنوشت شیرین علم هویی که شما آنرا به سیاستهای داهیانه پژاک با الهام از رهبر آپو نسبت می دهید، هیچ چیزی قابل اثبات نیست. ایکاش شهامت شنیدن رنجنامه های جداشدگان از پ ک ک، بخصوص زنهایشان را هم داشتید، تا به کنه نظرات رهبر آپو در عمل پی ببرید. البته من هیچ تعجب نخواهم کرد ذوب شدگانی مثل آقای کردوخ این افراد را سرسپرده و خودفروخته بدانند، اساسا وقتی کسی جرأت ندارد اسم اوالان را بدون پیشوند "رهبر" بزبان بیاورد، به طریق اولی شهامت انتقاد از او را هم نخواهد داشت، مثل مسلمانان که جرأت ندارند پیغمبرشان را به اسم صدا کنند و همیشه یک "رسول الله صلوه الله علیه و سلم" بدنبال اسمش می آورند. پس همانطور که هیچ مسلمانی تا وقتی که محمد را در جایگاه قدسی می بیند، جرأت نگاه انتقادی به اعمال او و دین اسلام را نخواهد داشت، آقای کردوخ و اعضای پژاک هم هیچوقت جرأت زیر سوال بردن شخصیت و افکار اوجالان را نخواهند داشت، زیرا با رهبر نامیدن او، پیشاپیش قبول کرده اند که او باید آنها را "راه ببرد".
باور کنید جناب زاهدی،
ما هیچ احتیاجی به تکرار تاریخ نداریم.
۲۵۵۶۵ - تاریخ انتشار : ۲۶ ارديبهشت ۱٣٨۹       

عنوان : عمو جان تو داری زور می زنی
آقای احمد زاهدی بخاطر این کپی کرد که شاید شما ها آن را با دقت بخوانید. او از اعماق جامعه حرف می زند و شما شعار می دهید. لطفاً پیام خودت و او را یکبار دیگر بخوان بعد شاید متوچه شدی که نگاهی جامعه شناسانه با یک نظر احساساتی بی پایه چقدر فرق دارد. عمو جان تو داری زور می زنی.
۲۵۵۶٣ - تاریخ انتشار : ۲۶ ارديبهشت ۱٣٨۹       

عنوان : به هرزندلی که پیامش را دوباره کپی کرده
این روشنفکران ما باید از خواب غفلت بیدار شوند. اصلا نمی دونند در کردستان چه می گذرد. پژاک نه تنها فراخوان برای اعتصاب عمومی داد بلکه تلویزیون اونا نوروز تی وی بیشترین نقش را در برپایی این اعتصاب ایفا کرد. کانان نوروز بیشترین نقش را در خبر رسانی داشت. این روشنفکرها حتی احزاب سنتی را هم نمی شناسند. نشانه های گسست احزاب سنتی کدام است ؟ با تمام احترام به این احزاب، مگر این احزاب هنوز هم مسلح نیستند البته در کمپ ها؟ این احزاب مگر فدرالیسم را تبلیغ نمی کنند؟ این احزاب مگه از سیاست های امریکا در منطقه حمایت نمی کنند؟ مگر دمکرات از بوش دعوت نکرد که به ایران حمله آورد؟ مگر این دو حزب انتخابات را تحریم نکردند و از مردم کرد نخواستند در ابتدا در قیام بعد از انتخابات شرکت نکنند؟
ولی پژاک چه کرد؟ پژاک فعالانه در روند انتخابات شرکت کرد، تلویزیون اونا برعکس سیاست تحریم را ضررمند معرفی کردند و از سیاست مطالبه خواهی دفاع کردند و مطالبات خود را به همه ارائه دادند.
این روشنفکران هنوز سیاست دفاع مشروع را نفهمیدند. این حزب منسجم باید بتواند از خود و مردمش دفاع کند. مگر همه مسلح نیستند؟ ولی اینها قبل از هر چیز به مبارزه مدنی احتقاد دارند. میگویند که باید نهاد درست کرد و مردم را سازماندهی کرد. اینکار را هم دارند می کنند.
بعد آقای روشنفکر شما اصلا کتابهای اوجالان را خوانده اید؟ به خدا نخوانده اید. میدونید که این حزب پژاک با الهام از افکار آپو اوجالان دخترهای که مدرسه نرفته اند مثل شیرین علم هولو را چگونه پرورش می دهند که به یک فمینست و همانیست تمام عیار تبدیل شوند. در حالیکه شما هنوز در خوابید.
۲۵۵۶۰ - تاریخ انتشار : ۲۶ ارديبهشت ۱٣٨۹       

عنوان : کیش شخصیت، ترور، تفکر ارتجاعی
پژاک یک جریان سکتاریستی است که متأسفانه تفکرات دهه شصت و هفتاد میلادی جریانات مارکسیست را تداعی می کند. "دفاع مشروع" همیشه یک بهانه برای اعمال خشونت بوده است. آیا جریانی که فقط بدنبال "دفاع مشروط است، پارتیزان، یا بقول خودشان "گریلا" تربیت می کند؟ اگر مبارزه مسلحانه فقط یک بخش جانبی و یک "شرّ غیر قابل اجتناب" است، پس چرا ما در زمینه مبارزه سیاسی چیزی از پژاک نمی شنویم؟ چرا در فراخوان برای اعتصاب پژاک نقشی نداشت، ولی تنها اخباری که ما در باره این گروه می شنویم درگیری نظامی است؟
آقای کردوخ حتی یکبار هم نمی تواند اسم اوجالان را بدون پیشوند "رهبر" بزبان بیاورد. کسانی که پژاک را یک نیروی مترقی می دانند، بفرمایند آیا این برخورد یک برخورد مدرن و پیشرفته است؟
ایشان می گوید: «در ضمن رهبر آپو تنها رهبر خلق کرد نیست. بلکه با نظریاتی که در حوزه‌ی سیاست، جامعه‌شناسی و حوزه‌های مختلف دیگری دارد، از اندیشمندانی است که بدون شک در آینده نظریاتش در رأس نظریات جامعه‌شناسی و سیاسی جهان خواهد بود»

این شیفتگی به یک رهبر و این کیش شخصیت کجایش به تفکر مدرن ربط دارد؟ آیا واقعا این "رهبر آپو" نظریاتی دارد که در آینده (یابد عقل ما امروزیها هنوز به درک این نظریات نمی رسد) در رأس نظریات جامعه شناسی و سیای قرار خواهد گرفت؟ آیا واقعا کسی به خزعبلات باور دارد؟

پژاک آخرین تیر ترکش بخش عقب مانده و قومگرای کردستان است، بخشی که کم کم در حال از بین رفتن است. جای این بخش را در آینده کسانی مثل خانم رویا طلوعی که هم به منافع مردم کرد وفادار است و هم انسانی با تفکر مدرن است، خواهند گرفت. ازاب سنتی کردستان مثل کومه له و حزب دموکرات هم نشان داده اند که تفکر قومی را رها کرده اند و قدم به قدم به تفکر مدرن نزدیک می شوند.

پژاک نه یک حزب سیاسی، بلکه یک قبیله بزرگ است به همه خصیصه های یک قبیله!
۲۵۵۵۹ - تاریخ انتشار : ۲۶ ارديبهشت ۱٣٨۹       

عنوان : پیام این جوانان
این روشنفکران ما باید از خواب غفلت بیدار شوند. اصلا نمی دونند در کردستان چه می گذرد. پژاک نه تنها فراخوان برای اعتصاب عمومی داد بلکه تلویزیون اونا نوروز تی وی بیشترین نقش را در برپایی این اعتصاب ایفا کرد. کانان نوروز بیشترین نقش را در خبر رسانی داشت. این روشنفکرها حتی احزاب سنتی را هم نمی شناسند. نشانه های گسست احزاب سنتی کدام است ؟ با تمام احترام به این احزاب، مگر این احزاب هنوز هم مسلح نیستند البته در کمپ ها؟ این احزاب مگر فدرالیسم را تبلیغ نمی کنند؟ این احزاب مگه از سیاست های امریکا در منطقه حمایت نمی کنند؟ مگر دمکرات از بوش دعوت نکرد که به ایران حمله آورد؟ مگر این دو حزب انتخابات را تحریم نکردند و از مردم کرد نخواستند در ابتدا در قیام بعد از انتخابات شرکت نکنند؟
ولی پژاک چه کرد؟ پژاک فعالانه در روند انتخابات شرکت کرد، تلویزیون اونا برعکس سیاست تحریم را ضررمند معرفی کردند و از سیاست مطالبه خواهی دفاع کردند و مطالبات خود را به همه ارائه دادند.
این روشنفکران هنوز سیاست دفاع مشروع را نفهمیدند. این حزب منسجم باید بتواند از خود و مردمش دفاع کند. مگر همه مسلح نیستند؟ ولی اینها قبل از هر چیز به مبارزه مدنی احتقاد دارند. میگویند که باید نهاد درست کرد و مردم را سازماندهی کرد. اینکار را هم دارند می کنند.
بعد آقای روشنفکر شما اصلا کتابهای اوجالان را خوانده اید؟ به خدا نخوانده اید. میدونید که این حزب پژاک با الهام از افکار آپو اوجالان دخترهای که مدرسه نرفته اند مثل شیرین علم هولو را چگونه پرورش می دهند که به یک فمینست و همانیست تمام عیار تبدیل شوند. در حالیکه شما هنوز در خوابید.
۲۵۵۵۵ - تاریخ انتشار : ۲۶ ارديبهشت ۱٣٨۹       

عنوان : از نظر من زیبا ترین و موفق ترین و پر دوام ترین شکل مبارزه، مبارزه مسالمت آمیز است. و خشونت در نهایت به ضد خود بدل می گردد.
من در تظاهرات روز شنبه کلن با کمال میل شرکت کردم. برای عدالت، آزادی، برابری و انسان دوستی شرکت کردم. اما هرگز و در هیچ شرایطی با آدم کشی موافق نیستم. این شیوه را اگر ما دیروز صادقانه عملیات چریکی می نامیدیم، امروز با پیشرفت اندیشه بشری فقط و فقط به آن می توان آدم کشی نام نهاد. من هر نوع آدم کشی و به وسیله هر کسی و با هر هدفی که صورت گیرد را جنایت می دانم.
این توضیح را نوشتم تا علت شرکت خود در تظاهرات دیروز را به روشنی روز بیان کرده باشم. آدم کشی چاره ما نیست. آدم کشی کردستان خون آلود و رنج دیده را می تواند هرچه بیشتر به خاک و خون بکشاند. تنها راه مبارزه را من مبارزه مردمی می دانم. پس بیایید سر سوراخ لوله تفنگ ها گل بکاریم و برای همیشه شیوه ای مردمی و انسانی را در مبارزه پیش روی خود قرار دهیم. این چه عدالتی است که برای اجرایش باید دیگری را کشت!؟
پس فرق من و دژخیم آدم کش چیست؟
شاید جواب داده شود که ما داد خواهی می کنیم و نماینده خلقیم!
در این مورد رژیم یک پا از شما جلوتر است، زیرا او هم حرف شما را می زند و هم می گوید در ضمن من نماینده خدا نیز هستم.
بیایید تمامی مبارزه را قانونی کنیم.
قانون موجود ضد بشری است؟
بیایید برای تغییر اش مبارزه کنیم.
کوتاه سخن: کشتن به هر بهانه ای ضد انسانیت و ضد حقوق بشر است. از سوی دیگر به خشونت کشیدن محیط زیبا و سرشار از حس عدالتخواهی ظلم بزرگی است در حق دیگران، دیگرانی که می خواهند با عقل، با اعتصاب، با اعتراض، با به بست نشستن، با افشاگری، با سازمان دهی مردمی، حق طلبی کنند. و ظلم بزرگی است به کسانی که بین آتش دو طرف قرار می گیرند بی آنکه خودشان هرگز چنین شرایطی را آرزو کرده باشند.
کلام آخر: از نظر من، تنها و تنها راه مبارزه ماندگار، زیبا و مردمی، مبارزه مسالمت آمیز است و بس.
با احترام
یک تظاهرات کننده در روز شنبه پانزده ماه مه ۲۰۱۰ در شهر کلن در غرب آلمان
۲۵۵۵۴ - تاریخ انتشار : ۲۶ ارديبهشت ۱٣٨۹       

عنوان : کیش شخصیت، ترور، تفکر ارتجاعی
پژاک یک جریان سکتاریستی است که متأسفانه تفکرات دهه شصت و هفتاد میلادی جریانات مارکسیست را تداعی می کند. "دفاع مشروع" همیشه یک بهانه برای اعمال خشونت بوده است. آیا جریانی که فقط بدنبال "دفاع مشروط است، پارتیزان، یا بقول خودشان "گریلا" تربیت می کند؟ اگر مبارزه مسلحانه فقط یک بخش جانبی و یک "شرّ غیر قابل اجتناب" است، پس چرا ما در زمینه مبارزه سیاسی چیزی از پژاک نمی شنویم؟ چرا در فراخوان برای اعتصاب پژاک نقشی نداشت، ولی تنها اخباری که ما در باره این گروه می شنویم درگیری نظامی است؟
آقای کردوخ حتی یکبار هم نمی تواند اسم اوجالان را بدون پیشوند "رهبر" بزبان بیاورد. کسانی که پژاک را یک نیروی مترقی می دانند، بفرمایند آیا این برخورد یک برخورد مدرن و پیشرفته است؟
ایشان می گوید: «در ضمن رهبر آپو تنها رهبر خلق کرد نیست. بلکه با نظریاتی که در حوزه‌ی سیاست، جامعه‌شناسی و حوزه‌های مختلف دیگری دارد، از اندیشمندانی است که بدون شک در آینده نظریاتش در رأس نظریات جامعه‌شناسی و سیاسی جهان خواهد بود»

این شیفتگی به یک رهبر و این کیش شخصیت کجایش به تفکر مدرن ربط دارد؟ آیا واقعا این "رهبر آپو" نظریاتی دارد که در آینده (یابد عقل ما امروزیها هنوز به درک این نظریات نمی رسد) در رأس نظریات جامعه شناسی و سیای قرار خواهد گرفت؟ آیا واقعا کسی به خزعبلات باور دارد؟

پژاک آخرین تیر ترکش بخش عقب مانده و قومگرای کردستان است، بخشی که کم کم در حال از بین رفتن است. جای این بخش را در آینده کسانی مثل خانم رویا طلوعی که هم به منافع مردم کرد وفادار است و هم انسانی با تفکر مدرن است، خواهند گرفت. ازاب سنتی کردستان مثل کومه له و حزب دموکرات هم نشان داده اند که تفکر قومی را رها کرده اند و قدم به قدم به تفکر مدرن نزدیک می شوند.

پژاک نه یک حزب سیاسی، بلکه یک قبیله بزرگ است به همه خصیصه های یک قبیله!
۲۵۵۴۹ - تاریخ انتشار : ۲۶ ارديبهشت ۱٣٨۹       

عنوان : فلسفه پژاک درست نقطه مقابل جنگ قومی می باشد
آقای داور مشکل ما در همین نکته نهفته است که به خود زحمت آنرا نمی دهیم که طرف مقابل و دیدگاه هایش را بشناسیم. پژاک درست به خاطر نگرانی از وقوع جنگ های داخلی قومی از ایده فدرالیسم در ایران پشتیبانی نمی کند و به جای آن پروژه خودمدیریتی های دمکراتیک را که در آن نیازی به کشیدن مرزهای قاطع اتنیکی نمی باشد را مطرح می کند. از طرف دیگر همین اسرائیل و امریکا هستند که تمامی تلاش خود را بکار می گیرند تا پ ک ک و پژاک تروریست معرفی شوند. می دانی چرا ؟ بخاطر اینکه پژاک و پ ک ک حاضر نیستند بازیچه بازی های آنان شوند. به همین دلیل هست که هم امریکای ها به ترکیه کمک می کنند که کوهستان های قندیل محل استقرار نیروهای گریلای پژاک هر روز بمباران شوند و از طرف دیگر دولت ایران هم این مناطق را هر روز توپ باران می کند. در اروپا هم که می بینیم بیشترین فشار را به آنان میاورند. پژاک و پ ک ک ولی تا آنجا که دلت بخواهد از حمایت وسیع مردمی برخوردار هستند هم در کردستان و هم در اروپا. در ترکیه حدود ۱۰۰ شهرداری در کنترل پ ک ک می باشد و صدها هزار نفر در همایش های دفاع ار پ ک ک شرکت می کنند.
باز هم می گویم اول مطالعه کنید سعی کنید بشناسید بعد آنرا نقد کنید کلیشه ها را لطفا کنار بگذارید
۲۵۵۴۶ - تاریخ انتشار : ۲۶ ارديبهشت ۱٣٨۹       

عنوان : ثروت ملی یک مملکت برای رفاء عمومی است
جناب رعنا رضا زاده
بحث جدیدی که اخیرآ با شرکت رهبران اسراییلی در جلسه آخر «آیپک» یک سازمان صیهونیستی امریکایی، راجع به راه انداختن «جنگ قومی» در جهت تجزیه ایران وطن ایرانیان، بنظر شما کلیشه ای است؟ مثل اینکه چشم شما یارای دیدن «برادرکشی» در عراق و فلسطین و دیگر مناطق را ندارد. منابع زمینی شمال عراق بکدام طرف و بجیب جه کسی میرود؟ البته میتوانید بگویید که در عراق «قانون» وجود ندارد، هر کس تا توانست از موزهها گرفته تا چاههای نفت را بغارت میبرد. طرح «آیپک» درمورد عراق با «موفقیت» در حال اجراء شدن است. و شما میتوانید از «پیشرفتهای» آن باز هم نگارش کنید.
۲۵۵۴٣ - تاریخ انتشار : ۲۶ ارديبهشت ۱٣٨۹       

عنوان : تکرار کلیشه ها
سه دیدگاه یا نقدی که به این مصاحبه در این قسمت آورده شده نمایانگر سه دیدگاه کلیشه ای می باشند.
دیدگاهی کلیشه ای از زوایه ترکی گرائی در دفاع از منافع ترکیه به تکرار اتهاماتی می پردازد بدون اینکه نقدی به دیدگاههای طرح شده داشته باشد.
گروه دیگر هم فارس گرائی افراطی می باشد که هر رنگ و صدای دیگری را انکار می کند و در کمین نشسته اند تا کسی ایده آل آنها را زیر سوال ببرد تا حرفای آماده شونو دوباره کپی کرده و در اینجا بنویسند.

دیدگاه دیگر هم از زوایه چپ نمائی و ترقی خواهی هر کسی را که خواهان حقوق برابر ملیت ها باشند را قوم پرست و مرتجع می نامند. از کیش شخصیت دیگران انتقاد می کنند بدون اینکه خود به کیش شخصیت خودشان نیم نگاهی داشته باشند. مثلا به خود حکمتیست مارکسیست لنینیست و و و می گویند ولی به دیگران اجازه چنین کاری نمی دهند. این دیدگاه هم بدون پرداخت به مسائل و تحلیل پدیده ها به تکرار شعارهایش بسنده می کند. ۲۰ سال است که می گویند بارزانی و طالبانی مظهر ارتجاع و عقب ماندگی هستند بدون اینکه مطالعه ای در باره وضع کردستان عراق و مقایسه آن با دیگر مناطق خاورمیانه داشته باشند.
کردستان عراق علیرغم همه کمبودهاش پیشرفت های چشمگیری داشته و آزادترین انتخابات در منطقه در آنجا برگزار می شود و رشد چشمگیر اقتصادی وجود دارد و آزادی های فردی و اجتماعی و تا حدودی سیاسی نسبتا گسترده می باشد. این دوستان بدون هیچ تحلیلی به تکرار کلیشه هایشان می پردازند.

هیچ کدام از این دیدگاهها و صاحبان آن به خود زحمت نمی دهند که این پدیده جدید را مطالعه کرده و بعدا آنرا تحلیل کنند.
۲۵۵۲۹ - تاریخ انتشار : ۲۵ ارديبهشت ۱٣٨۹       

عنوان : ناسیونالیسم کهنه کردستان در شکل دیگر
پژاک نیز مانند احزاب و سازمانهای بسیار دیگر در کردستان یک جریان قوم پرست و ناسیونالیست می باشد که فرق چندانی از نقطه نظر تاریخی با بقیه ناسیونالیست های کرد ندارد. این راه را قبل از آنها حزب دمکرات کردستان ایران و عراق و اتحادیه میهنی جلال طالبانی (سابقا مائویست) نیز رفتند و آنها نیز مانند اینها "پیشمرگه" و یا بقول خودشان "گوریلا" داشتند. آینده این حزب با نوع فکری ارتجاعی قوم پرستی بهتر از آنها نخواهد بود. سکتاریسم و رهبر پرستی از ویژگیهای دیگر این نوع احزاب ناسیونالستی می باشند. آنها از همان رود زهرآلودی می نوشند که قبل از آنها بارزانی ها و طالبانی ها نوشیدند و در نهایت به آلتی در دست حکومتهای محلی یا قدرتهای غربی می شوند. ناسیونالیسم کرد مانند بقیه ناسیونالیسم های منطقه منجلابی بیش نیست و قدم در آن به نابودی نیروهای صادق و انقلابی می شود. پژاک با ناسیونالیسم آینده ای در ایران یا ترکیه یا عراق ندارد!
۲۵۵۲۶ - تاریخ انتشار : ۲۵ ارديبهشت ۱٣٨۹       

عنوان : بر چسب و تحریف جانبدارانه؟
خانم وحدتی، به موازین اخلاقی و حرفه ای ژورنالیستی تجاوز نکنید.رفیق آراس کاردوخ بارها در پاسخ به پرسش های تکراری و سوظن پیشه شما بروشنی ترسیم کرده اند، که حزب حیات آزاد کوردستان فقط به دفاع مشروع در چهارچوب موازین بین المللی در جهت تامین تلاش ها و کار روشنگرانه سیاسی خود در میدان اصلی نبرد که همانا داخل کشور است میپردازد.شما در مقدمه با کمال ناباوری و حیرت باز صفت "خشونت و قتل" را بکار میبرید، که پیشتر ادبیات دستگاه های اطلاعاتی، امنیتی و نظامی سرکوبگر ملت تحت ستم کورد را تداعی میکند.این آن شناسنامه ای است که حکومت جنایتکار و متحجر اسلامی ایران برای این حزب صادر کرده است.توصیه میشود مصاحبه را یک بار دیگر بخوانید. انتطار میرود این بر چسب و تحریف آشکار را با توضیحی مناسب تصحیح نمائید.
۲۵۵۲۴ - تاریخ انتشار : ۲۵ ارديبهشت ۱٣٨۹       

عنوان : این گروهکهای مشکوک عامل ارتجاع و استبداد هستند
«پرچم» این «گروهک» هرچه باشد ایرانی نیست. اعمال این جریانهای مشکوک عامل اصلی تشدید خشنونت و کشتار رژیم ضدایرانی اسلامی درایران است. امریکا با تقسیم عراق و تشکیل «خودمختاری» خود خواسته در شمال عراق، مرزهای غربی ایران را محل رفت و آمد جنایتکاران و قاچاقچیان حرفه ای کرده است. حمل و نقل سلاح و مواد منفجره و «قاچاق» بایران باجازه «ارباب» صورت میگیرد. رژیم مستبد حاکم برمیهن ما «همدست» بهتری از این گروهکهای تجزیه طلب نخواهد داشت. مردم ما قادر نیستند شرایط قبل از ۱۵۱۴ را بوجود بیاورند و جدایی بخش وسیعی از میهن ما ایران توسط ترکهای عثمانی جدا و در جریان جنگ جهانی اول توسط فاشیست ترین کشور دنیا در طول تاریخ بشریت چند پارچه شد، بفرمی دوباره ببدنه اصلی برگرداند. کردستان ایران برعکس عراق، ترکیه، سوریه و کمی در ارمنستان غنیمت جنگی میهن ما نیست، بلکه کوردها(پارسیان) یکی از اقوام اصلی فرم گیری جامعه ایرانیست. حال یک عده مزدور میخواهند کاری که دولت عثمانی در ۵۰۰ سال پیش نتوانست تکمیل کند و تمام منطقه کردستان را از بدنه اصلی جدا نماید، این وظیفه را با کمک کمکهای ۷۵ میلیونی سنا امریکا از دست « برادران» آنطرف مرز بعهده گرفتند. «انگیزه» کشتار جوانان آزادیخواه ایران درسالهای ۶۸ -۶۷ توسط رژیم آدمکش اسلامی را گروهکی با پشتیبانی صدام حسین و از طریق همین مرزها مهیا کرد و امروزه این «امر» بعهده مزدوران دیگر قرار گرفته. ضمن محکوم کردن اعدامهای یکسال اخیر و بخصوص هفته اخیر، کشتار وجنایت از جانب هر کسی و با هر انگیزه ای باشد، مورد تنفر و انزجار مردم ایران از هر اقلیت قومی و مذهبی است. چندی پیش در جلسه «آیپک» (سازمان صیهونیستی) در خصوص برانداختن «جنگ قومی» در ایران در جهت تجزیه ایران بمناطق مختلف برای راحت شدن «کنترل» منطقه بحث و تبادل نظر مفصلی شد. این طرح بی شباهت بطرحی که اوایل سال ۱۹۷۲ معروف به طرح «کمر بند سبز» در سنا امریکا بحث شد، نیست. خسارات وارده از این طرح لااقل بر روی دوش دو و سه نسل آینده سنگینی خواهد کرد. 
۲۵۵۲۱ - تاریخ انتشار : ۲۵ ارديبهشت ۱٣٨۹       

عنوان : اصل مسلم تاریخی
در ماهیت پژاک همین بس که خود فرزاد کمانگر در دادگاه رو به قاضی کرده و گفته بوده که شما مرا به عضویت در سازمانی متهم می کنید که خودتان بنیان گذارش بوده اید. سازمان های مسلح کورد ها متاسفانه همیشه الت دست دولت های منطقه بوده است. دولت ایران از کورد های عراق و دولت عراق از کورد های ایران و دولت ایران بسته به روابط اش با دولت ترکیه به پ.ک.ک یاری می رساند. جتی آمریکا بخاطر زهر چشم گرفتن ار ترکیه که در جنگ عراق پایگاه های هوایی اش را در اختیار آمریکا قرار نداد به پ.ک.ک اسلحه صادر می کرده است. مقامات ترکیه با مدارک کافی آمریکا را غافل کردند. یه اصل مسلم این است که در هیچ کجای جهان و در هیچ دوره ای هیچ گروه یا سازمان مسلحی نبوده است که نافش به نوعی به نیروی های خارج از مرز گره نخورده باشد. البته بسته به ماهیت دولت یاری دهنده این جریانات مسلح می توانند مترقی و یا ارتجاعی بوده باشند. سئوال اساسی این است که پشتیبانان اصلی پژاک کی ها هستند.؟
۲۵۵۲۰ - تاریخ انتشار : ۲۵ ارديبهشت ۱٣٨۹       

عنوان : پژاک را بای جدی گرفت
گفتگوئی جالب بود دستتان درد نکند. پژاک توانسته در مدت زمان کوتاهی توجه بسیاری از جوانان را بسوی خود جلب کند.این حزب بخش مهمی از جنبش کردستان و جنبش دمکراسی خواهی مردم ایران را تشکیل می دهد و باید آنرا به جدی گرفت. مبارزات این حزب زمینه همکاری عملی کردها و دمکرات های ایرانی را فراهم آورده است. مردم کردستان هم با اعتصاب سراسری روز پنجشنبه عملا این اتحاد را به نمایش گذاشتند. می توان منتقد ایدئولوژی و یا بخشا بعضی از عملکردهای این حزب بود ولی بی گمان این حزب و فعالینش در دل بخش وسیعی از مردم کردستان جای دارند.
بنظر من باید بجای تکرار اتهامات دادستان رژیم و گفته های صدا و سیما رژیم سعی نمود پژاک را آنطور که هست شناخت. این گفتگو هم دقیقا در این راستا می باشد. باید محققین تحقیق کنند که علت حمایت ملیونی کردهای ترکیه از پ ک ک چیست ؟ چرا پژاک در مدت زمان کوتاهی به این سرعت رشد پیدا می کند؟ چرا بهترین جوانان کرد بسوی پژاک می روند ؟
به امید دیالوگی سالم
۲۵۵۱۵ - تاریخ انتشار : ۲۵ ارديبهشت ۱٣٨۹       

عنوان : نظر
WOW واقعأ که‌ چی تشکیلات منسجمی دارند من که‌ فکر میکردم پژاک هم مثل جندلله‌ بلوچیستان است اصلأ با هیچ یک از احزاب و سازمانهای ایرانی و شیوی کار آنها مشابهتی ندارد وا قعأ متحیر شدم فکر میکردم پژاک چند جوان پرت از دنیا هستند که‌ به‌ خاطر ظلم جمهوری اسلامی دست به‌ اسلحه‌ بردند و جمهوری اسلامی هم به‌ زودی آنها را نابود میکند ولی با خواندن این نوشته‌ تمام نظرم ترم در مورد پژاک ه‌ قبلأ داشتم فر ریخت اینها چند جان بی سواد نیستند اصلأ ادام متحیر میشود از شیوی خیلی مدرن و عالی سازمندهی اینها حجم این همه‌ کار نشریات تبلیغ سازماندهی های جانبی ، شرکت زنان بابا دست مریزاد تازه‌ من شنیدم که‌ تلو یزیون نورز نیز‌ پژاک تعلق دارد
۲۵۵۰۴ - تاریخ انتشار : ۲۵ ارديبهشت ۱٣٨۹