پنج۵


رباب محب


• بر گلویِ پنج
پنجه هایی به غایت سنگ. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۲۷ ارديبهشت ۱٣٨۹ -  ۱۷ می ۲۰۱۰


 
 

پنجِ ۱

بر گلویِ پنج
پنجه هایی به غایت سنگ.

پنجِ ۲

خاک          خسته
کشتی       شکسته
لنگر          فرسوده   
پرچم          پاره
ما از فصل هایِ دیگری آمده ایم
از بهارهایِ به غایت تیغ. سبزهایِ به غایت زخم.

بادهایِ ملایم ولی
از کوچه هایِ دیگری گذشته اند.


پنجِ ٣

به رنگِ کهربایِ نفس هایت
سطری در سکوت هایم بریز
شاید پلکی به هم بخورد و مرا از پشتِ سیاهی هایِ ابرهایم
به هیأتِ باران
            در خاک
                      از خود جدا کند.


پنجِ ۴

وقتی مرگ پاهایش را از گلیمش درازتر می کند
سیل       تک صدایی بی آغاز         سبز
سیل       تک صدایی بی انتها       سبز
پنج       در پنجه هایی که مرگ    سیاه
پنج      در پنجه هایی که مرگ    سبز         


پنج۵

جلاد
شکلِ خودش را کشیده
در تاریکی
زیرش نوشته:
من   نهایتِ منم
غایتِ تاریکی.

از مرگِ سبز
استکهلم ماه می دوهزار و ده


www.youtube.com