درباره عملکرد حزب حیات آزاد کردستان «پژاک» - سهیلا وحدتی

نظرات دیگران
  
    از : رعنا رضازاده

عنوان : آقای سهند
شما حق دارید که مشکوک باشید، این مشکوک بودن ها اگر به دیالوگ منجر شوند از ضروریات یک مبارزه دمکراتیک می باشند. من شما را درک می کنم بخاطر اینکه حجم تبلیغات علیه پ ک ک و پژاک به دلایلی بسیار زیاد بوده و هست. پژاک اما برخلاف تبلیغات زیاد ضامن دوستی کردها و آذربایجانی ها می باشد. پروژه پژاک برای حل مسئله کرد در ایران و برای تنظیم رابطه کردها و آذربایجانی ها منطقی ترین می باشد. ولی پژاک جنبشی بسیار جدی می باشد، جدی از این لحاظ که به برنامه اش و به سیاست هایش معتقد بوده و برای عملی شدن آن با جدیت زیادی مبارزه می کند. پژاک بشدت مخالف ناسیونالیزم قومی می باشد و برخلاف دیدگاه های راجع نسبت به آن با جدیت تمام برای دوستی خلقها تلاش می کند.
در رابطه با نحوه برخورد آقای حاجی احمدی من هم انتقاد دارم ایشان نمی بایست آنطور ضعیف برخورد می کردند. ولی دو روز بعد از آن کوردیناسیون (معادل دفتر سیاسی) پژاک اطلاعیه ای صادر نمود و اعلام کرد که این رفقا از کادرهای پژاک بودند.

ارادتمند شما
رعنا
۲۶۲۰۴ - تاریخ انتشار : ۴ خرداد ۱٣٨۹       

    از : سهند نسیمی

عنوان : به شبهات من پاسخ داده بوده اید. متشکرم
خانم رعنا رضا زاده: من قبل از اینکه پیام شما را خوانده باشم پیام ام را درج کرده بودم. ار بایت اینکه به شکیات من پاسخ داده اید متشکرم. خودتان که قبول می کنید از این چهار نفر سه نفرشان عضو پ÷اک بودند اما عملیات نظامی نداشته اند که من قبولش دارم. سئوال اینجاست که اگر پ÷اک سازمان سالمی است پس چرا رهبرش در مصاحبه با بی بی سیو عضویت و حتی همکاری این چهار-- یا حد اقل سه -- نفر را انکار کردند و به تپق تپق افتادند.؟ اگر این بخش مقالات خانم سهیلا وحدتی و یا دیگران در باره پ÷اک ادامه داشته باشد آنجا به بحث خواهیم نشست. اینرا هم اضافه کنم که مخالفت من با پ÷اک با مخالفت شوینیست های فارس که حقوق ذایل شده کورد های ایران را قبول ندارند و تورک و کورد های ایران را ملتی جدا از فارس ها نمی داند فرق دارد. من اصلا و ابدا با مبارزات به حق خلق کورد مشکلی ندارم و ساپورت شان می کنم اما در باره سالم بودن بر خی از جریانات سیاسی کورد ها -- مخصوا پ÷اک و کمونیست های رنگارنگ--- شک دارم
۲۶۱۵۶ - تاریخ انتشار : ۴ خرداد ۱٣٨۹       

    از : سهند نسیمی

عنوان : این موضوع جدیدی نیست.
خانم رعنا رضا زاده: من این موضوع را در یکی از مقالاتی که در همین سایت درج شده بود خواندم. معلوم است که اینگونه موضوعات نمی تواند در نامه هایش باشد. من همه نامه های فرزاد را چاپ کرده و دارم. من ده ها بلکه بیشتر مقاله در باره این جنابت و قتل ۵ نفر خواندم ولی متاسفانه عنوان مقاله یادم نیست. اگر پیدا کردم ختما به نوعی در اختیارت قرار خواهم داد. اینرا هم باید اضافه کنم که این موضوع جدیدی نیست. قبلا هم خوانده بودم که پ÷اک را خود دولت ایران سازمان داده که بتواند از تریکه امتیاز بگیرد. من با اطمینان می توانم بگویم که فرزاد عضو پ÷اک نبوده اما دیگران را نمی دانم. تعجب من از این بود که رهبر پ÷اک در مصاحبه با بی بی سی در باره اینکه ایا این چهار نفر با پ÷اک در رابطه بودند به تپق زدن افتاد و حرف های متضادی گفت. از قدیم الایام مشهور بود که وقتی فردی کشیه می شود سازمان های سیاسی بر سر مالکیت شهید بر سر هم می زدند اما جناب رهبر جرات نداشت که مستقیما و اشکارا رابطه این چهار نفر با سازمان اش را توضیح دهند.
۲۶۱۵۵ - تاریخ انتشار : ۴ خرداد ۱٣٨۹       

    از : رعنا رضازاده

عنوان : به آقای سهند نسیمی
آقای نسیمی امیدوارم که این کامنت مرا ببینید. من متاسفانه امروز این کامنت را توانستم ببینم.
شما دارید از زبان کسی که دیگر در این دنیا نیست و نمی تواند از خود دفاع کند تحریف می کنید.
من خودم همه نامه های فرزاد را خوانده ام و چند بار صدای ایشان را هم شنیده ام ولی در جائی ندیده ام که فرزاد گفته باشد پژاک را ایران ساخته. اگر شما فایل آنرا دارید خوشحالم که لینکش را اینجا بگذارید. اما فرزاد در یکی از گفتگوهای تلفنی در باره اتهام عضویت فرزاد در حزب پ ک ک گفته که خودش به بازجو گفته که شما مرا متهم به عضویت در حزبی می کنید که محل فعالیتش ایران نیست و اتفاقا شما پای آن حزب را به ایران باز کردید.
فرزاد بنظر من کاملا درست گفته. دولت ایران در دهه ۸۰ و ۹۰ میلادی و در رقابت با ترکیه اجازه حضور محدود پ ک ک را در خاک ایران میداد. دولت ترکیه هم به مجاهدین خلق پناه می داد. ولی حزب کارگران کردستان هیچگاه آنقدر به ایران نزدیک نشد که ایران بتواند از آن مثل یک کارت استفاده کند. پ ک ک برخلاف خواست ایران نیروهایش را در کوهستان های قندیل مستقر کرد برای اینکه بتواند استقلال سیاسی خود را حفظ کند. پ ک ک حتی در آن دوره از طریق تنها کانال ماهواره ای کردی یعنی مد تی وی از مبارزات مردم کردستان ایران و مبارزات دمکراسی خواهی در ایران حمایت می کرد. تلویزیون مد تی وی در آن دوران دوره حکومت خاتمی نقش بسزائی در به پیروزی رساندن اصلاح طلبان در کردستان را بازی کرد.
پ ک ک در عین حال شروع به سازماندهی کردهای ایران هم کرد که این امر موجب خشم دولت ایران گشت و شروع به فشار به پ ک ک نمود تا جائیکه پ ک ک و نیروهای سپاه در چند مورد درگیر شدند و ایران بسیاری از اعضای پ ک ک را تحویل دولت ترکیه داد. در ادامه این پروسه بود که اعضا و هواداران ایرانی پ ک ک بفکر تشکیل حزب مستقلی در کردستان ایران افتادند.
در مورد فرزاد هم ایشان هم پرونده ای علی حیدریان و فرهاد وکیلی بود. علی چند سال گریلا بوده و فرهاد هم از اعضای فعال پژاک. برادر فرزاد هم شیرزاد کمانگر عضو رهبری پژاک می باشد.
ولی اتهام بمب گذاری به این رفقا کاملا نادرست می باشد و این شیوه کار اطلاعات رژیم می باشد. این رفقا مطلقا قصد چنین کاری را نداشته اند این کار با دنیای فکری آنان هم کاملا مغایرت دارد.
شیرین هم برای کار مربوط به زنان به تهران رفته بودید. شیرین هم گریلا بود ولی در هیچ عملیات نظامی شرکت نکرده بود.
شیوه مقاومت و افکار انسانی این رفقا جامعه سیاسی ایران را دچار تناقض عجیبی کرده از یک طرف کسی نمی تواند انسانیت و افکار والای این رفقا را زیر سوال ببرد و از طرف دیگر برای آنان قابل درک نیست چطور این رفقا می توانستند پژاکی باشند بخاطر پیش داوری هائی که بخش وسیعی از جامعه سیاسی ایران در باره پژاک دارند.

با تقدیم احترامات
رعنا رضازاده
۲۶۱۵٣ - تاریخ انتشار : ۴ خرداد ۱٣٨۹       

    از : یک نفر ایرانی :

عنوان : حق داشتن سلاح و ...
در ضمن در باره حق داشتن سلاح، چون در دو کامنت قبلی در جواب کسی نوشته بودم، تکرار اش نکردم، لطفاً دوباره و با دقت بخوانید.
در مورد جنگ بیست و چهار روزه در سنندج و جنگ های دیگر، باید خدمت شما عرض کنم که غلط بود و خود کشی بود و بیجا بود که در نتیجه بی ثمر نیز شد. اگر کسانی هنوز با افتخار از آن ها یاد می کنند در اشتباه هستند. آن جنگ ها آغازی بود برای سر کوب همه ایران و من اعتقاد دارم که بچه ها را با زرنگ بازی ویژه ای به آنجا کشاندند. و هر کی هم گفت این جنگ نادرست و بیجا است، همان نیروی مشکوک با تمام قوا بر علیه مردم ضد جنگ یورش تبلیغاتی آورد. جوی در کردستان ایجاد شد که کسی جرأت نمی کرد نظرش را صادقانه بیان کند. سیاست در قرن بیستم و بیست و یکم پیچیده تر از آن است که شما فکر می کنید. جهان داران و جهانخواران نقشه بیست سال آینده را امروز می ریزند، و عده ای بیست سال بعد، بی آنکه خود بدانند به سود چه کسی دارند عمل می کنند، به دام می افتند، و بعد ها همچنان ذوق زده به آن افتخار می کنند!
۲۶۰٨۹ - تاریخ انتشار : ٣ خرداد ۱٣٨۹       

    از : یک نفر ایرانی :

عنوان : لطفاً به جای بر خورد عصبی و تند خویی و متلک گویی صادقانه و مشخص جواب دهید.
در جواب خانم رعنا رضا زاده، باید عرض کنم که این شما هستید که جدی نیستید. اگر در تاریخ زبان ما دفاع مشروع جا افتاده، منظور دفاعی بوده که شرع اسلام به شما اجازه آن را می دهد. و این واژه بی مورد و غلط همگانی شده. شما که حتی روابط سنتی خانوادگی را بر هم زده اید و ادعا دارید که نوع جدیدی از زندگی را در پیش گرفته اید و حتی اعضای شما حق ازدواج ندارند، چگونه است که از این کلمه استفاده کرده اید.
مشروع معنی اش همان است که من برایتان نوشتم، هیچ معنی دیگری ندارد. شما دارید برای من غلط جا افتاده آن را تکرار می کنید و خیلی هم خود را حق به جانب می دانید.

معنی مشروع: آنچه مطابق شرع باشد و شرع آن را روا و جایز بداند.
معنی شرع: طریقه و روش و آیینی که خداوند برای بندگان روشن و آشکار ساخته، دین و مذهب.
معنی این دو کلمه را من عیناً از لغتنامه عمید نوشته ام.

شما می توانید در جواب من بنویسید: آری این غلط مصطلح است و نادرست جا افتاده و ما نیز مثل بعضی ها آن نادرست را بکار می بریم.
اما شما مثل بسیاری از مردم روزگار ما برای اینکه دهان طرف را ببندید، می آیید و از موضع حق بجانبی از غلط خود دفاع می کنید. و این در حالی است که مشروع و شرع هیچ معنی ثبت شده دیگری ندارد. ای کاش انسان ها کمی انصاف داشتند و گاهی هم اشتباه خود را می دیدند. این دو واژه عربی است و فقط همین معنی را دارد.
تکرار می کنم: آنچه به نام دفاع مشروع جا افتاده منظور دفاعی بوده که شرع اجازه آن را میدهد، نه آپو و مارکس و لنین و یا هر کس دیگری شما غلطی جا افتاده را بکار می برید و بعد دیگری را مقصر می شمارید، که چرا بر شما خرده گرفته!
من به عنوان یک ایرانی فقط چند سئوال کردم، و کمی کنجکاوی کردم. این حق من است. من برای کسی تعیین تکلیف نکردم.
از دو حالت خارج نیست. یا شما ایرانی هستید و یا نیستید. من به شما نگفته ام که ایرانی باشید، اما به عمد نوشته ام که من ایرانیم، در عین حال که کرد را و همه مردم ایران را یکسان دوست میدارم. و تعصبی به هیچ کس و هیچ چیزی ندارم. و فقط جویای حقیقتم. شما بجای جواب دادن، آمده اید تا دهان ببندید! این شیوه ملایی و کهنه شده است. من وقتی از شرع و مشروع حرف می زنم منظورم این نیست که این واژه هیچ جایی بکار نرفته، منظورم این است که غلط جا افتاده و شما هم همان را دارید تکرار می کنید.
بکار بردن این واژه گویای آنچه شما می خواهید بگویید نیست.
اگر مشروط را بکار می بردید صحیح تر بود. یعنی دفاع خود را شرطی می کردید. یعنی اگر بزنی، می زنم.
در ضمن من فکر نمی کنم که فرزاد کمانگر عضو پژاک بوده، آیا شما دلیلی برای گفته خود دارید؟
لطفاً به جای بر خورد عصبی، و تند خویی و متلک گویی، صادقانه و مشخص جواب دهید.
با احترام و تشکر
یک نفر ایرانی
۲۶۰۷٣ - تاریخ انتشار : ٣ خرداد ۱٣٨۹       

    از : محمد بانه‌ای شیخی

عنوان : جوابی برای آقای سهند ها
از سهیلا وحدتی خیلی متشکرم برای این مصاحبه‌ ،و تمنا دارم بگذار در فهرست اول بماند برای گفتمان بیشتر .متشکرم

آقای سهند نسیمی می توانید این گفته‌ی فرزاد کمانگر را یا اینکه‌ این دفاعیات را منتشر کنیید در چه‌ تاریخی و اینکه‌ این چطور به‌دست شما رسیده‌ است .شماها بیاید به‌ یک گڵ نگاه‌ کنید برای دفاع از خودش خار تولید میکند ،آیا خلق کرد برای دفاع از بیدادگران تاریخ انسانیت حق دفاع ذاتی از خود را ندارند ،فقط باید گردن خم کنند یا تسلیمیت. نا نا پژاک یا فلسفه‌ی ئاپوچی تسلیمیت را هرگز نمی پزیرد ،فقط پێروزی پیروزی !!! این حق ذاتی خلقهای خاورمیانه‌ و خلق کورد هست .این مبارزه‌ ،مبارزه‌ تمدن انحصارطلب در برابر تمدن دیموکراتیک میباشد .در مورد دفاع مشروع و تعریف کلی ان چیست ؟از دیدگاه‌ ما جنبش آپویستی بیانگر چه‌ چیزی است ؟به‌ چه‌ صورتی باید درک آن همت گمارد و برخوردهایمان بایستی بر چه‌ اساسی استوار باشد ؟دفاع مشروع ،همانطور که‌ از نام آن بر میآید ،بیانگر وضعیتی دفاعی است.البته‌ که‌ دفاع مشروح رابطه‌ای تنگاتنگ با مسئله‌ حمله‌ دارد. آنجا که‌ حمله‌ای در میان نباشد ،دیگر نیازی به‌ دفاع هم نخواهد بود .حمله‌ ،حکایت از موقعیتی هجومی است که‌ علیه‌ طرف مقابل انجام میشود .بنابراین دفاع ،متضاد حمله‌ است .این ،وضعیت هر جانداری را دربر میگیرد ،طوری که‌ ،در مقابل هر حمله‌ای از خود دفاع میکند ،بعبرت دیگر این نشان از حفظ موجودیت است .پس به‌ این ترتیب دفاع ، امری نیست که‌ صرفا انسان را مشمول شود ،برعکس ،پدیده‌ای است که‌ تمام جانداران را در بر می گیرد .زیرا بطور کلی .امر دفاع را می توانیم حفظ موجودیت جانداران تعریف نماییم .یا اینکه‌ میتوانیم بگوییم که‌ دفاع از خود و مقاومت دفاعی ،حفظ جان در مقابل هر نوع هجوم نابودگرانه‌ای است که‌ علیه‌ جانداری صورت میگیرد .این برای تمام جانداران مصداق دارد .امر مشروعیت یا مشروع بودن نیز بیان موجودیت است .پس در مقابل هرگونه‌ هجومی ،نوعی موضوع گیری بدون توسل به‌ قانون و قاعده‌ای خاص است .مشروع بودن در چارچوب طبیعی ترین ،ضروری ترین و محق ترین مفهوم بکاربرده‌ می شود .طوری که‌ بدون موضوع گیری به‌ حق و مطلوب و مشمول ،باز شناسانیم .بنابراین به‌ اتخاذ موضوع گیری رایج و پر اعتبار یک جاندار که‌ در ۆیوند با هیچ قانون ،سنت و قواعدی نباشد ،مشروع بودن میگوییم .این امر ،این را بیان می دارد که‌ در اینصورت ،دفاع مشروع از دو کلمه‌ تشکیل شده‌ و حق دفاع از جان را به‌ رسمیت میشناسد .البته‌ که‌ هر کس دفاع مشروع را به‌ مثابه‌ترین اساسی ترین حق قبول دارد .چه‌ بسا گفته‌ می شود که‌ ،حق دفاع مسروع امری جهانی و جهان شمول است ،بحث بردار نیست و مرزی نمی شناسد ،لذا می توان آن را حق حفظ جان تعریف کرده‌ ،ارزیابی نموده‌ و تحلیل نماییم . بعدا جواب اینکه‌ فرزاد راست گفته‌ یا جواب شما را می دهم .
با عرض احترام محمد شیخی kutdistansjeikhi@yahoo.no
۲۶۰۵۹ - تاریخ انتشار : ٣ خرداد ۱٣٨۹       

    از : سهند نسیمی

عنوان : سئوال ساده ای که تاکنون بی پاسخ مانده است. تعجب می کنم که چرا.؟
خانم رعنا رضازاده: شما ماشا الله پی در پی در دفاع ازپ÷اک پیام درج می کنید که من مشکلی در این باره ندارم.. اما شمایی که اینقدر در باره این سازمان اطلاع دارید به چه دلیلی به ساده ترین سئوال من جواب نمی دهید.؟ باز هم سئوال ساده خود را تکرار می کنم. فرزاد کمانگر دز یکی از جلسات دادگاهی اش رو به قاضی کرده و می گوید که " شما مرا به عضویت در سازمانی متهم می کنید که خود دولت ایران بیناد گذارش بوده است. از دو حال خارج نیست ۱: اینکه فرزاد کمانگر دروغ می گفته ۲: یا راست.

لطفا و لطفا به این سئوال ساده و دوستانه من جواب ساده ای داده و مرا از گیجی بیرون آورید. احتیاچ به تکرار نیست که یکی از فضیلت های انسا نی-- مخصوصا انسان فعال و مصلح اجتماعی - صداقت و شفافیت در گفتار و رفتار است.
۲۶۰٣٣ - تاریخ انتشار : ٣ خرداد ۱٣٨۹       

    از : رعنا رضازاده

عنوان : به آقای ایرانی
دوست عزیز شما اگر سوالی از پژاک و مسئولین آن دارید می توانید به سایت رسمی آنان مراجعه نمایید. کمی جدی باشید.
کلمه مشروع و یا مشروعیت ربطی به شرع و شرعی بودن ندارد. در ادبیات سیاسی معنای کاملا مشخصی دارد. مثلا می گویند رژیم دیگر فاقد مشروعیت است. دفاع مشروع هم به معنای مطابق بودن با قوانین وضع شده. بسیاری از منشور ها و قرارددادهای بین المللی وجود دارند که از طرف نهادهای مشروع بین المللی از جمله نهاد سازمان ملل وضع شده اند. منشور دفاع مشروع هم ار جمله این منشورهاست. پژاک میگه که ما در چارچوب منشورهای بین المللی عمل می کنم. بهر حال این مسئله ای است حقوقی و سیاسی و یا بعبارتی دیگر موضوعی است در حوزه حقوق سیاسی و باید ارزیابی آنرا به حقوقدانان سپرد.
آقای ایرانی اگر ما کردها فارسی هم خوب بلد نباشیم ایرادی ندارد و هیچ هم جای تعجب نیست و نه شما حق دارید که از ما بخواهید که به زبان فارسی مسلط باشیم. تنها به این دلیل ساده که زبان مادری و زبان محاوره ای ما نیست. بیشتر کردها با رفتن به مدرسه با زبان فارسی آشنا می شوند و سالها طول می کشد که فارسی را یاد گیرند. انشاءالله اگر ایران هم مثل سوئیس شد اونوقت هم پیشرفته و متمدن خواهد شد و هم دیگر نیازی نخواهیم داشت که زبان همدیگر را خوب یاد بگیریم.
دوست من شما نمی توانید دایه مهربانتر از مادر باشید برای ما کردها. می توانید باما وارد گفتگو شوید دیالوگ داشته باشید ولی حق تعیین تکلیف برای ما ندارید. زیاد هم نگران پژاک نباشید. پژاک یک جنبش عمیقا انسانی می باشد و کادرها و هوادارانش را طوری آموزش می دهد که شیرین علم هولی ها و فرزاد کمانگرها و فرهاد وکلیلی ها نمونه های بارز آن هستند. شما هم بجای این نگرانی ها بهتر است دانشمندان تان را قانع کنید که دست از پروژه ساخت بمب هسته ای دست بردارند. بهتر است که به رهبران سبزتان بگویید که برای یک بار هم که شده اعدام هزاران جوان بیگناه را در دهه شصت محکوم نمایند. دوست من من هم طرفدار گذار مسالمت آمیز به دمکراسی در ایران هستم و صد البته مخالف جنگ مسلحانه بعنوان استراتژی مبارزاتی. ولی وضعیت مردم کردستان طوری است که اگر نیروی دفاعی خودشان را نداشته باشند و نتوانند از خودشان دفاع بکنند همین رهبران سبز شما فردا به بدترین شکل آنان را سرکوب خواهند کرد. و این تنها پژاک نیست که مسلح است همه احزاب کرد مسلح هستند. و هیچ حزب کردی تا الان نیامده و از گذشته خود انتقاد نکرده. بلکه با افتخار از جنگ های خود با رژیم صحبت می کنند. پژاک یک سال تمام بطور یک جانبه عقب کشید تا لطمه به مبارزات جنبش سبز نخورد. رژیم در یک سال اخیر جندین بار خواست که پژاک را وادار به درگیری کند ولی پژاک بخاطر وضعیت پیش آمده این فرصت را به رژیم نداد.
پژاک مدل برداری نمی کند از ترکیه ولی از تجربیات آنان استفاده می کند. پژاک ولی اوجالان را بعنوان رهبر فکری خود قبول دارد نه رهبر عملی. اوجالان ده سال است در زندان می باشد و تنها می تواند از طریق وکلایش هفته ای یک بار دیدگاه هایش را آنهم بطور محدود بیان کند بنابراین نمی تواند رهبر عملی حتی خود پ ک ک هم باشد. شما ولی باید و مجبور هستید به اراده مردم کرد احترام بگذارید. بگذارید مردم کرد خود تصمیم بگیرند. شما البته حق دارید انتقاد بکنید نظر دهید ولی در نهایت این خود مردم کرد هستند که تصمیم می گیرند.
۲۶۰٣۰ - تاریخ انتشار : ۲ خرداد ۱٣٨۹       

    از : یک نفر ایرانی :

عنوان : و یک خواهش
لطفاً هنگام جواب به یکدیگر به بیراهه نروید. یعنی در مورد مسایل و سئوالات مشخص، جواب را دقیق و مشخص بنویسید، تا محیط بحث در هم بر هم و آشفته بازار نشود.
۲۵۹۴۶ - تاریخ انتشار : ۱ خرداد ۱٣٨۹       

    از : یک نفر ایرانی :

عنوان : این دو کامنت را در جواب دوستی به نام ایرانی ایرانی در زیر بیانیه تحلیلی سازمان فداییان حلق ایران(اکثریت) گذاشته بودم که با اجازه اینجا نیز می گذارمشان
جواب به ایرانی ایرانی
۱ -دوست عزیز من غلط می کنم بگویم هنر نزد ایرانیان است و بس! هنر در نزد همه مردم جهان، و بخشی از آن نیز نزد مردم ایران است.
۲ - من مخالف مبارزه پ ک ک در ترکیه نیستم، یعنی توی کار انها دخالت نمی کنم زیرا آنها بر مبنای شناختی که از کشور خود دارند مبارزه می کنند و بیشک مسئولیت آن را نیز به عهده خواهند گرفت.
اما من اعتقاد دارم ایران ویژگی خود را را دارد، هم منفی ها و هم مثبت هایش با ترکیه متفاوت است، و اعتقاد دارم که پ ک ک بر مبنای شناختی که از ترکیه دارد، ایران را به آزمایشگاه خطرناک خود بدل ساخته و این، مبارزه را در کردستان ایران لطمه پذیر خواهد کرد. این نظر من است، شاید اشتباه باشد، پس اجازه بدهید که من هم نظرم را بگویم. قضاوت با دیگران و با تاریخ فردا خواهد بود. نظر من این است که مبارزه پژاک در کردستان نه فقط به بن بست می رسد بلکه به مبارزه در کلیت خود لطمه ای جبران ناپذیر در کردستان خواهد زد. این یک نظر است. بگذار گفته شود. شما دوست عزیز هم مخالف آن را بگویید تا نظر ها پخته گشته به یک مسیر زیبایی راه یابد.
آن نظر را نیز در فلان سایت نخواندم در پای مصاحبه خانم سهیلا وحدتی با آقای کاردوخ در همین سایت خواندم و شما نیز می توانید ببینیدش. نظر گذار نیز با نام سیروان ... امضا کرده.
۳ - و اما در مورد اسلحه باید خدمت شما دوست گرامی عرض کنم مگر می توان توی بیابان و کوه و صحرا زندگی کرد و وسیله ای برای دفاع نداشت. طبیعی است که باید همه برای دفاع از خود سلاح داشته باشند. اما اگر آن سلاح را به کول بگیری و بروی که آدمی را بکشی این کار دیگر دفاع نیست. آقای کاردوخ می گوید ما مبارزه مشروع می کنیم ولی همین یک سال پیش اینها ریختند و توی کرمانشاه در پادگان یا پاسگاهی عده ای سرباز و درجه دار را کشتند. من این را مبارزه نمی دانم و ضد مبارزه می شمارم. شما هم نظر تان محترم است و حق نظر دارید و این به هنر نمایی ربطی ندارد. نظر هر کسی بستگی به میزان پختگی و دانش و بینش و تجربه و و جهان بینی او دارد. من فکر می کنم که مبارزه مسلحانه درمان جامعه ما نیست. این کپی برداری خطرناک از مبارزان پ ک ک در ایران ِ سبز به بن بست خواهد رسید و فقط لطمه خواهد زد. فردا حرف آخر را می زند. مردم را باید سازمان داد، آدم کشی چاره راه نیست.
با احترام
یک نفر ایرانی
۲۵۹۴۵ - تاریخ انتشار : ۱ خرداد ۱٣٨۹       

    از : یک نفر ایرانی :

عنوان : دفاع مشروع یعنی چه؟
معنی کلمه «مشروع» که شما هی تکرار می کنید، یعنی آنچه مطابق شرع باشد و شرع آن را روا و جایز بداند.
و معنی شرع: طریقه و روش و آیینی که خداوند برای بندگان روشن و آشکار ساخته، دین و مذهب.
؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
روزگاری بسیاری از ایرانیان، حتی فارسی زبانان برای دریافت دقیق بعضی مفاهیم، به کتاب های کرد های استخوانداری همچون ابراهیم یونسی و دیگران رجوع می کردند و حالا گویی رو به سوی این نوع مبارزه آوردن فارسی دانی را نیز در بین اعضای این سازمان نمدار ساخته. روزگاری کرد های پارسی گوی برجسته، همچون ترک های پارسی گوی برجسته، کم نظیر بودند؛ اما این نوع مبارزه مثل اینکه دوری از فرهنگ سراسری ایران را هم در پی دارد و این نیز یک ضعف دیگر است که بازده این نوع مبارزه شما می باشد.
من مخالف نیستم که شما به زبان مادری خود بنویسید و بخوانید، این حق شماست؛ ولی اگر فارسی هم می نویسید باید نوشته شما دقیق باشد تا شنونده برداشتی مشخص از واژه ها و جملات شما داشته باشد.
در ضمن حزب دمکرات و دیگر گروه های کرد در کردستان ایران ریشه دارند شما نمی توانید بخاطر فلان ضعف آنها این احزاب و گروه ها را کاملاً بی فایده بشمارید و از رده خارج کنید. به نظر من بجای پشت هم را خالی کردن باید به یک اتحاد سراسری دست یافت. و این امکان پذیر نیست مگر اینکه به سود اتحاد و به ضرر خود هر گروهی تا اندازه ای عقب نشینی کند و منتظر نماند تا گروه های دیگر بیایند و خط مشی او را بپذیرند.
اگر در اشتباه هستم، لطفاً برایم در باره مشروع و ... توضیح بدهید تا روشن شوم.
و یک سئوال آیا شما اعضای خود را موظف به خواندن ادبیات به زبان فارسی هم می کنید؟
من دوست داشتم که نه افراد کم اطلاع بلکه مسئولین جواب بدهند. یعنی جواب رسمی باشد. چون در غیر این صورت باز دوستی می آید و می نویسد که اگر هواداری در فلان سایت نظری داد دلیل نمی شود............
با احترام
یک نفر ایرانی
۲۵۹۴۴ - تاریخ انتشار : ۱ خرداد ۱٣٨۹       

    از : باید صادق بود ، وگرنه بحث ها بی نتیجه خواهد ماند. البته فراموش نکنیم که عده ای همین را می خواهند.؛ یعنی نتیجه ای گرفته نشود. پس بیایید در این دام ها نیفتیم تا روشنگر واقعی باشیم

عنوان : باید فقط حقیقت حتی اگر تلخ و ضد ما است گفته شود. تعصب و موضعگیری سمتدار نتیجه خوبی بار نمی آورد. چنانکه دیده ایم در این سی یک سال ببار نیاورده و بر عکس فاجعه فراوان آفریده
تا زمانی که ما موضعگیری های یک جانبه داریم، متأسفانه بحث های ما نتیجه خوبی نخواهد داد. این نگاهی قبیله گرایانه و در نهایت خوشبینی نگاهی خشک و حزبی است. برای راهگشایی باید همه چیز را دید. باید همه چیز را گفت و فقط و فقط باید طرف حق و حقیقت را گرفت. تا زمانی که به این نرسیم نمی توانیم راه یابی کنیم. این رمز پیروزی هر نیروی مردمی است.
۲۵۹٣۱ - تاریخ انتشار : ۱ خرداد ۱٣٨۹       

    از : م. برزگر

عنوان : به حمید: می توان و باید این روش سیاسی را کنار گذاشت!
به حمید
دوست گرامی شما می دانید و نوشته اید « مبارزات مدنی مانند آگاهی و اتحاد و اعتصاب بهترین روش مبارزه ست و اعدام و کشتار در هر جامعه ای محکوم میشود » ولی در ادامه متاسفانه با همان منطقی که تبهکاران حاکم بر کشورمان فرزندان ما را پس از دستگیری در تظاهرات ها شکنجه می دهند ، تجاوز میکنند و دست آخر می کشند گفته اید« اما جانیان حاکم بر کشور هیچ منطقی به جز زبان زور را نمیشناسد.»تبهکاران اسلامی هم تصورشان اینست که زبان شکنجه و تجاوز و اعدام، زبانیست که مخالفین آنها را مرعوب میکند. از جایی باید این نگاه را در تاریخ مبارزات سیاسی کشورمان کنار گذاشت. جمهوری اسلامی هم برای پوشش دادن به خودش حزب اله لبنان و ... را درست میکند و یا تقویت می کند. به نظر می رسد پ ک ک هم مایل است با هموطنان کرد ما همین کار را بکند. ما ایرانیان در پیوند با همدیگر و اتخاذ روش هایی از مبارزه که وسعیترین اقشار مردم را با خود همراه کند میتوانیم بر این بی فرهنگی سیاسی غالب گردیم.
۲۵۹۲٨ - تاریخ انتشار : ۱ خرداد ۱٣٨۹       

    از : گاهنامه هنر و مبارزه حمید محوی

عنوان : با تشکر از م برزگر
با تشکر از م برزگر به خاطر یاداوری اش در مورد فایل مصاحبه بی بی سی با رحمان حاج احمدی رئیس پژاک در بروکسل.
ولی انتقاداتی که در زیر علیه م برزگر نوشته شده، واقعا متوجه نمی شوم که کجای حرفای او تحریف آمیز است.
برعکس حرفهای مدافعین پژاک و دعاوی آنها مبنی بر مبارزه‍ی مدنی و دفاع از حقوق بشر است که نه تنها تحریف واقعیت به نظر می رسد بلکه انکار آفتاب در ظهر آسمانی بی ابر است. از این هم بیشتر یک توطئه از نوع واقعا غیر هوشمندانه است و به اندازه ای ابتدایی و انباشته از تناقض است که توطئه فورا لو می رود.

حال باید فرصت و حوصله ای باشد که گفتمان این آقای رحمان حاج احمدی رهبر پژاک در بروکسل را به دقت بررسی کنیم و تناقضات عمیقی را که البته به راحتی قابل درک است نشان دهیم.
در این مصاحبه‍ی بی بی سی، نیاز به دقت زیادی نداریم تا متوجه دستپاچگی و غافلگیر شدن رئیس پژاک در پاسخگویی به پرسش های مطروحه شویم. هر چند که او از پیش خود را برای چنین پرسش هایی آماده کرده بوده است و شاید هم که از پیش از متن پرسش ها آگاهی داشته است. ولی در مقابل دوربین که قرار می گیرد، به احتمال زیاد پی می برد که دلیل و برهان هایش سر پا نمی ایستد و در نتیجه مجبور می شود دروغ بگوید، و از ذخیره‍ی رسانه ها و سیاست جنایتکارترین کشوری که تاریخ بشریت به خود دیده یعنی ایالات متحده‍ی آمریکا+ اروپا استفاده می کند. و برای اولین بار نیست که جنایتکاران بین المللی به نام حقوق بشر حرف می زنند.

امریکایی ها یکی از ترفندهایشان، مثلا در رابطه با کوبا و برای این که در رسانه ها تبلیغ کنند که این کشور ناقض حقوق بشر است، برخی از بزهکاران را از درون زندان های کوبا می خرد و در رسانه ها آنها را به عنوان مدافع حقوق بشر معرفی می کند که در زندان کوبا شکنجه می شود. حالا طرف با اسلحه‍ی سرد آدم کشته و چندین جنایت دیگر مرتکب شده متهم و محکوم شده ولی آمریکا او را مدافع حقوق بشر معرفی می کند.

این جا هم رئیس پژاک دست آخر از همین ترفند استفاده می کند یعنی از یک طرف می گوید این اشخاص جزء پژاک نبوده اند و بعد حرفش را تغییر می دهد و می گوید ، نه اینکه رابطه نداشته اند ولی رابطه‍ی ارگانیک نداشته اند. کمی دورتر می گوید اینها طرفدار حقوق بشر هستند با پژاک رابطه نداشته اند.
این جا چند تا مسئله با هم برای ما روشن می شود. این آقا راست نمی گوید و دارد داستان سرایی می کند که احتمالا در بروکسل به جرم جنایت و عملیات تروریستی دستگیر نشود. بروکسلی ها هم این را می دانند. ولی نمایش این طوری باید ادامه کند. از طرف دیگر بمب گذاری و کشتار مرزبانان ایرانی را به عنوان فعالیت حقوق بشری معرفی می کند. تحریفی که به م برزگر نسبت دادند در واقع این جاست.
شما حساب کنید مدافع حقوق بشر بمب منفجر می کند. به مرزبانان ایران حمله می کنند و می کشند و وقتی گیر می افتند و محکوم می شوند، قاضی را به مرگ محکوم می کنند چرا که اینها منظورشان از کشتار سربازان ایرانی دفاع از حقوق بشر است.
البته شاخص هایی دیگری را که در متن های پیشین مطرح کردم، تکرار نمی کنم، و تنها به خاطر آنهایی که هنوز نظریات پیشین مرا نخوانده اند تکرار می کنم و در اینجا اضافه می کنم که از دیدگاه من آن چه بیش از همه موجب بی اعتباری و نهایتا فروپاشی این سازمان ها خواهد شد حتی مقاومت خلق های جهان در برابر ترفندهای جنایتکارانه آمریکا و اروپا نیست، بلکه همان نظریه جنسی و ساخت و ساز روابط مردان و زنان در درون سازمان و یا حزبی نظیر پژاک است.

منطق گفتمان پژاک منطق صحیحی نیست، دعاوی حقوق بشر ی و فعالیت مدنی و خصوصا موضوع دفاع از خود، یعنی اگر بخواهد به تمام ایران گسترش یابد برای آمریکا و اروپا یعنی امپراتوری ایالات متحده‍ی آمریکا بهترین موقعیت را فراهم می سازد. یعنی یک حرج و مرج و جنگ داخلی تمام عیار.
امپریالیسم جهانی تمام تلاش خود را در تمام عرصه ها به کار می بندد، اخیرا شنیدن که آقای لاجوردی یکی از اعضای «انجمن پژوهشگران ایران» در فرانسه، در لندن گویا جلسه ای برای بلوچستان برگزار می کند و برای نظام فدرالی تبلیغ می کند (این آدم البته از آمریکا حقوق می گیرد) و به پیکره‍ی تروریسم فرهنگی و دانشگاهی اپوزیسیون های ایرانیان در فرانسه تعلق دارد.
یعنی این که هدف تجزیه و تضعیف کشور و تقلیل قدرت دولت مرکزی و آبکی تر کردن استقلال ایران است. و البته به بهای خیل قربانیان بسیار و به مدد دلارهای آمریکایی.

با این یادآوری که این گونه مسائل را با قطع نظر از ادبیات اپوزیسیون لائیک باید مد نظر قرار دهیم. و به همین منوال با قطع نظر از این منطقی که می گوید جمهوری اسلامی بد است و فورا نتیجه می گیرد که «من» صد در صد خوب هستم و برای مبارزه با جمهوری اسلامی حتی حاضرم آمریکا بیاید ایران را بمباران اتمی کند.
۲۵۹۱٣ - تاریخ انتشار : ۱ خرداد ۱٣٨۹       

    از : نابود باد ستمگر

عنوان : کسی نگفته که آنها مبارزه مدنی نکرده اند، حرف این است که آدم کشی زیر هر نامی غلط است.
چرا خودمان را به آن راه می زنیم و بعد هم دیگران را مقصر می دانیم. این راه را مجاهدین نزدیک سی سال است که دارند ادامه می دهند نتیجه چه شده؟ ده ها هزار کشته و رسیدن به بن بست کامل نتیجه آن است. چرا زور می زنید!؟ به جای زور زدن،کمی از تاریخ درس بگیرید. آنکه ناموخت از گذشت روزگار، هیچ ناموزد ز هیچ اموزگار.
۲۵٨۹٨ - تاریخ انتشار : ۱ خرداد ۱٣٨۹       

    از : رعنا رضازاده

عنوان : به آقای برزگر
آقای برزگر شما متاسفانه آگاهانه می خواهید یک واقعیت بسیار روشن را تحریف کنید. می خواهید مبارزه مدنی و دمکراتیک مردم کرد را به حساب کسانی بگذارید که زیاد به فعالیت آنان ربطی ندارد. در سالهای اخیر کمتر جریانی به اندازه پژاک فعالیت مدنی داشته. . زندانیان سیاسی و مدنی که در ارتباط با پژاک دستگیر شده اند سال گذشته بزرگترین اعتصاب غذای سراسری زندانیان سیاسی را در ایران و کردستان سازماندهی کردند. چند تا از این رفقای اعدام شده هم در آن اعتصاب شرکت داشتند.
در کردستان ترکیه هم دوستان پژاک یعنی پ ک ک و د ت پ سالهاست که یک مبارزه گسترده مدنی و دمکراتیک را سازماندهی می کننددر کردستان ترکیه مبارزه مدنی و دمکراتیک تا جایی پیش رفته که صدها انجمن و نهاد مدنی تاسیس گشته و جامعه مدنی در آنجا به حدی قوی گشته که هیچ نیروئی دیگر قادر نیست اراده مردم کرد و دمکراسی خواهان را درهم شکند.در ضمن همین مبارزه توانسته ترکیه را گام به گام به عقب نشینی وادار کند. این مبارزه هماهنگ با مبارزه دفاع مشروع جریان دارد و نیروهای گریلا در واقع ضامن گسترش این مبارزه هستند. اعتصاب عمومی در کردستان ایران هم محصول مبارزه مشترک و کار مشترک بود. همه احزاب از جمله پژاک و رسانه های مربوط به آن فراخوان دادند.
تا آنجائیکه مربوط به مسلح بودن و مسئله دفاع و سیاست مقابله به مثل هم باشد همه احزاب کرد مسلح هستند و آماده فرصت برای جنگیدن و دفاع از خود. منظور من این است که این تنها حزب پژاک نیست که مسلح هست. اگر این مسئله قابل انتقاد هست باید متوجه همه احزاب باشد نه تنها پژاک. و باید متوجه همه دنیا باشد برای اینکه همه مسلح هستند. مسئله مسلح بودن کردها هم موضوع مهمی است که جای بحث دارد.
مردم کردستان راه خود را یافته اند و این را فقط می توان در جریان یک انتخابات دمکراتیک سنجید که کدام راه را انتخاب کرده اند.
۲۵٨۷۷ - تاریخ انتشار : ٣۱ ارديبهشت ۱٣٨۹       

    از : حامد شیروانی

عنوان : دستتان درد نکند خانم وحدتی
بالاخره کسی پیدا شد این خلاء را پر کند. ما چند سال است اسم پژاک را می شنویم ولی کمتر کسی بفکر این افتاده بود که با رهبران این حزب یه مصاحبه جانانه داشته باشه. من حقیقتا فکر نمی کردم که اینا ایدئولوژی یا برنامه و فلسفه حالیشونه. من با وجود اینکه با بخشهائی از افکارشون نمی تونم موافق باشم ولی روی هم رفته اوکی هستن و می شه گفت که رو اونا هم میشه حساب کرد. بهتره با این کومله ها و دمکرات ها هم یکی شن. کردها اگر کاری برای ایران بکنن. فقط کمتر خشونت نشون بدن. بیشتر کار سیاسی و مدنی بکنن. من از جدیتشون اما خیلی خوشم اومد.
۲۵٨۷۶ - تاریخ انتشار : ٣۱ ارديبهشت ۱٣٨۹       

    از : حمید

عنوان : آرزوی پیروزی خلق کرد و دمکراسی برای ایران
تا نباشد چوب تر فرمان نبرد گاو و خر. آدمکشان اسلامی ولی وقیح مانند سگانی هستند که اگر فرار کنی دنبالت میکنند اما اگر سنگ برداری فرار میکنند این را مثلا در برنامه هسته ای خیلی خوب نشان داده اند. در حالت عادی شعار میدهند اما هر بار صحبت تحریم میشود اینها به غلط کردن میافتند و بیانیه تهران یا سعد آباد صادر میکنند. هر چند مبارزات مدنی مانند آگاهی و اتحاد و اعتصاب بهترین روش مبارزه ست و اعدام و کشتار در هر جامعه ای محکوم میشود اما جانیان حاکم بر کشور هیچ منطقی به جز زبان زور را نمیشناسد.
۲۵٨۷۵ - تاریخ انتشار : ٣۱ ارديبهشت ۱٣٨۹       

    از : م برزگر

عنوان : اعدام تحت هر عنوانی محکوم است.
لغو حکم اعدام در ایران خواسته عموم آزادیخواهان ایران است.
اعدام فعالین سیاسی، اعدام مرتکبین به جنایت، اعدام قاچاقچیان و اعدام تحت هر عنوانی از جمله «دفاع مشروع» محکوم است. نه با اعدام فرزاد کمانگر – که جنایت است- دیگر می‌توان حکومت کرد و نه برای رسیدن به آزادی و آسایش کسی مجاز است به نمایندگی از مردم زحمتکش و زجردیده کردستان دست به ترور و اعدام تحت عنوان «دفاع مشروع»‌ بزند.راه آزادی طولانیست و احتیاج به کسانی دارد که همه امکانات فعالیت برای آزادی را در هر شرایطی بشناسند و خوب به کار گیرند.
مصاحبه آقای حاج احمدی «رهبر پژاک» با بی بی سی که لینکش در بخش اول مصاحبه گذاشته شده را ببینید. این مصاحبه بسیار تاسف آور است. اعتصاب مردم کردستان در چند شهر را در کنار این مصاحبه و گفتگوی آقای کاردوخ بگذارید. می بینید که مردم راه خودشان را یافته اند.
مردم کردستان با اعتصابشان نشان دادند که با اعدام مخالفند!!!
۲۵٨۶۵ - تاریخ انتشار : ٣۱ ارديبهشت ۱٣٨۹       

    از : گاهنامه‍ی هنر و مبارزه حمید محوی

عنوان : چند نکته درباب انحرافی بودن پژاک و موضوع مسئولیت اعدام ها
یکی دو سه نکته در خوانش این مصاحبه به نظرم رسید. اولا ابهامی بود که در مورد «آزادی جنسیتی» برایم مطرح شد که با توضیحات بعدی تا حدودی برایم مشخص شد که موضوع چیست. زیرا که «آزادی جنسیتی» و آزادی جنسی احتمالا تفاوت هایی دارند.
در هر صورت من فکر می کنم نظریه‍ی جنسی که در پژاک به عمل درآمده کاملا انحرافی است. زیرا حذف مکانیکی ازدواج و ثانوی شمردن روابط عاشقانه و عاطفی بین زن و مرد و اولویت قائل شدن برای «مبارزه» (حتی به بهانه‍ی موقتی بودن چنین موقعیتی) از همان بینشی الهام می گیرد که من پیش از این در تحلیل آثار صمد بهرنگی مطرح کرده ام. ادامه این بحث در این جا و تحت شرایط حاضر واقعا بی فایده به نظر می رسد. و ما نیازمند هستیم جوامع بهداشت روانی در اشکال و امکانات نهادینه به چنین نظریه ای در خصوص روابط جنسی بپردازند. ولی اگر خیلی سریع بخواهم نظر خودم را بگویم چنین است که این روش کاملا انحرافی بوده و چه بسا که علی رغم روبنایی بودن آن به عوامل فروپاشی پژاک بیانجامد. علاوه بر این این روش ها تا حدودی زیادی به جنبش چپ نوین در غرب شباهت دارد که سعی می کند شبکه هایی خارج از نظام سرمایه داری تشکیل دهد. و در عین حال اختراع جهانی محدود است که باید تئوریکمان در سطح جهان شمول تأثیر بگذارد. این یک نظریه ای است که روی پایش نمی تواند بایستد. یک کمی هم شبیه روبنسون کروزوئه است. ولی در مورد داستان روبنسون همیشه فراموش می کنند که تمام ابزارها را روبسون از داخل کشتی به جزیره منتقل می کند. یعنی رابطه او با جهان تمدن قطع نمی شود.

و علاوه بر این دلیل و برهان هایی که برای اعدام انقلابی مطرح می شود، البته من پیش از این در متن تاریخچه‍ی قیام آمل در خصوص نقطه نظرهای گروه سربداران، مطالب مشابهی را خوانده بودم که ذهنیت من به هیچ عنوان نمی تواند آن را توجیه کند. تمام این موارد مثل درختی است که از همان آغاز کج کاشته شود.

نکته‍ی آخر به موضوع مبارزه‍ی مسلحانه مربوط می شود که نماینده‍ی پژاک سعی می کند زیرکانه آن را نفی کند ولی واقعیت این است که پژاک مسلحانه می جنگد.

در این پایان توصیه می کنم که هیچ گاه به فکر جدا سازی استان کردستان از ایران نباشند، اساسا تمام کردستان یعنی بقیه‍ی کردستان هم جزء ایران است. که به دلیل تقسیم بندی های امپریالیستی و استعماری مثل دیگر مناطق ایران در قرن نوزدهم از ایران جدا مانده است.
و نتیجه می گیرم که مسئولیت تمام این اعدام ها و جوانانی که به دلایل گوناگون و کاستی های اجتماعی در ایران در پی چنین توهمات انحرافی جذب می شوند، به گردن سازمان هایی نظیر پژاک است.
این موضوعات البته همواره در طرح بازی بزرگ امپریالیستی قابل بررسی است و هرگز نباید از نظر دور داشت.
۲۵٨۲۴ - تاریخ انتشار : ٣۱ ارديبهشت ۱٣٨۹       

    از : محمد شیخی

عنوان : دفاع مشروعی پژاک
دوستان عزیز ،فلسفه‌ و ایدئولوژی پژاک به‌ گونه‌ای است که‌ سیاستهایشان مستقل از سایر دیگر نیروهاست .آنها به‌ اسلحه‌ و بازیچه‌ی هیج نیرویی تبدیل نخواهند شد .سیاست آنها مستقل و مردمی است و فریب سیاستهای فریبکار و نیروهای حاکمیت طلب را نخواهند خورد .خط دفاع ذاتی آنها جنگی کلاسیکی نیست .جنگ کلاسیک به‌ پیروزی نمیرسد .خشونت موجود در سوسیالیسم رئال را تحلیل کرده‌اند ،از آن گزار کرده‌ و پارادیم تازه‌ای ایجاب کرده‌اند .استراتژی آنها استراتژی دفاع مشروع است .برخی جنبشها میگویند دوران اسلحه‌ تمام شده‌ است و تسلیمیت در برابر کاپیتالیسم را تجویز میکنند و برخی بر راهکارهای مسلحانه‌ی کلاسیک اصرار می کنند .اما از نظر رهبر آپو استراتژی خلقهای فروده‌ست به‌ ویژه‌ پس از فروپاشی سوسیالیسم رئال ،دفاع مسروع اساس است .استراتژی دفاع مشروع یک استراتژی سیاسی است .اگر استفاده‌ از اسلحه‌ در چارچوب دفاع مشروع از جلق به‌ کار رود به‌جاست و اگر نباشد نابجاست و ترور محسوب می شود .سیاست پژاک ،سیاست خلق و پیشبرد دموکراسی خلق است .سیاستی است در راستای سازماندهی خلق و اراده‌مندسازی آن .این سیاست ،یک تاکتیک نیست بلکه‌ سیاست دستیابی به‌ پیروزی است .
۲۵٨۱۵ - تاریخ انتشار : ٣۰ ارديبهشت ۱٣٨۹       

    از : سیروان زمانی

عنوان : شرح
جناب سوأل پژاک که‌ یک حزب برای کردستان ایران ( روژهلات ) است ولی پژاک تحت تأثیر پ ک ک ست و ین حزب خواهر تنی کدیگر هستند و پژاک هر پ کک اراهبر خود میداند و همینطو از پ کک خط میگیرد و ب نظر م این خیلیم خوب است فکر نکنی که‌بد ست ولی محض اطلاع شما پ ک ک یک حزب بغایت قدرتمند و تواناست و میلونها کرد در سراسر جهان از پ ک ک دفا یکنند و بازم محض اطلاع شما پ ک ک فاقط کفیست یک فراخوان برای کمک مالی بدهد باور بفرمائید پ ک ک در عرض ۲۴ ساعت میتواند ۱ میلیارد دلار کمک مالی جمع کند پس نگران خوردو خوراک پژاک و پ ک ک نباشید
۲۵٨۱۰ - تاریخ انتشار : ٣۰ ارديبهشت ۱٣٨۹       

    از : . :

عنوان : پوزش
با پوزش کاردوخ را مردوخ نوشتم
۲۵٨۰۵ - تاریخ انتشار : ٣۰ ارديبهشت ۱٣٨۹       

    از : سئوال :

عنوان : یک سئوال برایم پیش آمد که فکر می کرم خانم وحدتی آن را مطرح خواهد کرد که مطرح نکردند. سئوال این است این سازمان عریض و طویل آنطور که آقای مردوخ می گوید چگونه می تواند فقط با کمک مردم گردانده شود
مگر مردم فقیر نگه داشته شده کردستان چقدر امکانات مالی دارند؟ که پول این همه سلاح و خوراک و پوشاک و امکانات دیگر زندگی را بتوانند برای این حزب ایجاد کنند.
برای من باور کردن این گفته آقای مردوخ کمی مشکل است.
اگر ایشان این سئوال مرا می خوانند لطفاً خودشان جواب بدهند.
۲۵٨۰۴ - تاریخ انتشار : ٣۰ ارديبهشت ۱٣٨۹