از : یک نفر ایرانی :
عنوان : دفاع مشروع یعنی چه؟
در ضمن معنی کلمه «مشروع» که شما هی تکرار می کنید، یعنی آنچه مطابق شرع باشد و شرع آن را روا و جایز بداند.
و معنی شرع: طریقه و روش و آیینی که خداوند برای بندگان روشن و آشکار ساخته، دین و مذهب.
؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
روزگاری بسیاری از ایرانیان، حتی فارسی زبانان برای دریافت دقیق بعضی مفاهیم، به کتاب های کرد های استخوانداری همچون ابراهیم یونسی و دیگران رجوع می کردند و حالا گویی رو به سوی این نوع مبارزه آوردن فارسی دانی را نیز در بین اعضای این سازمان نمدار ساخته. روزگاری کرد های پارسی گوی برجسته، همچون ترک های پارسی گوی برجسته، کم نظیر بودند؛ اما این نوع مبارزه مثل اینکه دوری از فرهنگ سراسری ایران را هم در پی دارد و این نیز یک ضعف دیگر است که بازده این نوع مبارزه شما می باشد.
من مخالف نیستم که شما به زبان مادری خود بنویسید و بخوانید، این حق شماست؛ ولی اگر فارسی هم می نویسید باید نوشته شما دقیق باشد تا شنونده برداشتی مشخص از واژه ها و جملات شما داشته باشد.
در ضمن حزب دمکرات و دیگر گروه های کرد در کردستان ایران ریشه دارند شما نمی توانید بخاطر فلان ضعف آنها این احزاب و گروه ها را کاملاً بی فایده بشمارید و از رده خارج کنید. به نظر من بجای پشت هم را خالی کردن باید به یک اتحاد سراسری دست یافت. و این امکان پذیر نیست مگر اینکه به سود اتحاد و به ضرر خود هر گروهی تا اندازه ای عقب نشینی کند و منتظر نماند تا گروه های دیگر بیایند و خط مشی او را بپذیرند.
اگر در اشتباه هستم، لطفاً برایم در باره مشروع و ... توضیح بدهید تا روشن شوم.
و یک سئوال آیا شما اعضای خود را موظف به خواندن ادبیات به زبان فارسی هم می کنید؟
من دوست داشتم که نه افراد کم اطلاع بلکه مسئولین جواب بدهند. یعنی جواب رسمی باشد. چون در غیر این صورت باز دوستی می آید و می نویسد که اگر هواداری در فلان سایت نظری داد دلیل نمی شود............
با احترام
یک نفر ایرانی
۲۵۹۲٣ - تاریخ انتشار : ۱ خرداد ۱٣٨۹
|
از : یک نفر ایرانی :
عنوان : جواب به ایرانی ایرانی
دوست عزیز من غلط می کنم بگویم هنر نزد ایرانیان است و بس! هنر در نزد همه مردم جهان است و بخشی اتز آن نیز نزد مردم ایران.
۲ - آن اولی ۱ بود، من مخالف مبارزه پ ک ک در ترکیه نیستم، یعنی توی کار انها دخالت نمی کنم زیرا آنها بر مبنای شناختی که از کشور خود دارند مبارزه می کنند و بیشک مسئولیت آن را نیز به عهده خواهند گرفت.
اما من اعتقاد دارم ایران ویژگی خود را را دارد، هم منفی و هم مثبت آن با ترکیه متفاوت است، و اعتقاد دارم که پ ک ک بر مبنای شناختی که از ترکیه دارد، ایران را به آزمایشگاه خطرناک خود بدل ساخته و این مبارزه را در کردستان ایران لطمه پذیر خواهد کرد. این نظر من است، شاید استباه باشد، پس اجازه بدهید که من هم نظرم را بگویم. قضاوت با دیگران و با تاریخ فردا خواهد بود. نظر من این است که مبارزه پژاک در کردستان نه فقط به بن بست می رسد بلکه به مبارزه در کلیت خود لطمه ای جبران ناپذیر در کردستان خواهد زد. این یک نظر است. . بگذار گفته شود. شما دوست عزیز هم مخالف آن را بگویید تا نظر ها پخته گشته به یک مسیر زیبایی راه یابد.
آن نظر را نیز در فلان سایت نخواندم در پای مصاحبه خانم سهیلا وحدتی با آقای کاردوخ در همین سایت خواندم و شما نیز می توانید ببینیدش. نظر گذار نیز با نام سیروان ... امضا کرده.
و اما در مورد اسلحه باید خدمت شما دوست گرامی عرض کنم مگر می توان توی بیابان و کوه و صحرا زندگی کرد و وسیله ای برای دفاع نداشت. طبیعی است که باید همه برای دفاع از خود سلاح داشته باشند. اما اگر آن سلاح را به کول بگیری و بروی که آدمی را بکشی این کار دیگر دفاع نیست. آقای کاردوخ می گوید ما مبارزه مشروع می کنیم ولی همین یک سال پیش اینها ریختند و توی کرمانشاه در پادگان عده ای سرباز و درجه دار را کشتند. من این را مبارزه نمی دانم و ضد مبارزه می شمارم. شما هم نظر تان محترم است و حق نظر دارید و این به هنر نمایی ربطی ندارد. نظر هر کسی بستگی به میزان پختگی و دانش و بینش و تجربه و و جهان بینی او دارد. من فکر می کنم که مبارزه مسلحانه درمان جامعه ما نیست. این کپی برداری خطرناک از مبارزان پ ک ک در ایران سبز به بن بست خواهد رسید و فقط لطمه خواهد زد. فردا حرف آخر را می زند. مردم را باید سازمان داد، آدم کشی چاره راه نیست.
با احترام
یک نفر ایرانی
۲۵٨۹۶ - تاریخ انتشار : ۱ خرداد ۱٣٨۹
|
از : آرمان
عنوان : راهی را که خیلی پیشتر باید می رفت
رفقا با درود ، ما جمعی از اعضا و هواداران سازمان در گرایشهای مختلف پس از سالیان و در ارتباط مستقیم با توده ها به این نتیجه رسیدیم که گر خواهی جاودانه مانی باید چون دریا بود با دریا همراه، نه قطره و تنها،به همین منظور تمامی اختلاف سلیقه ها را کنار نهادیم و تلاش نمودیم باز هم اقتدار فدایی خلق را پاسدار باشیم و با همین هدف و انگیزه اقدام به انتشار چند بیانیه نمودیم اما در کمال تاسف از طرف هیچ کدام از رفقا در انشعابهای مختلف عکس العملی که ما را راغب به ادامه راه و اتحاد نماید دریافت ننمودیم ، بخصوص از طرف هیات سیاسی اجرایی فداییان اکثریت . همین گلایه ما را بس . اما رفقا تا کی باید منتظر چنین شک هایی باشیم تا شاید اپوزسیون به خود تکانی بدهد و بیانیه ای با امضا ۹ سازمان و حزب منتشر کند ؟!!و چقدر باید باز هم از کشته ها پشته شود تا بتوان به ضرورت یک جبهه متحد پی ببریم ؟رفقا مردم کردستان را هیچ سازمان و حزبی بااین ضرورت آشنا نساخت که بایدبرای مقابله با رژیم دست به اعتصاب عمومی زد بلکه ازشرایط عینی آموخته اند که باید دور از زنده باد و مرده باد ، بااتحاد به مقابله مدنی با رژیم بی رحم و تا دندان مسلح بپردازند . با کمال تاسف پیشگامان مبارزه برای آزادی توده ها از توده ها عقب مانده و هنوز در ژستهای روشنفکری دهه ۵۰ غرق . به خود آییم که شرایط آماده است مبادا عقب مانیم و در آینده خجل و شرمسار شویم .
جمعی از اعضا و هواداران سازمان فداییان خلق ایران
۲۵٨٨۲ - تاریخ انتشار : ٣۱ ارديبهشت ۱٣٨۹
|
از : ایرانی ایرانی
عنوان : به ایرانی دیگر
آقای یک نفر ایرانی همین احزاب کردی که پای این اعلامیه را امضا کرده اند مسلح هستند. هم حزب دمکرات و هم حزب کومله متعلق به عبدالله مهتدی سرتا پا مسلح هستند نیروی پیشمرگ دارند. مسلح بودن یعنی آماده دفاع یا حمله در هر صورت خشونت است. دولت هم مسلح هست. امریکا هم مسلح هست. در این صورت باید همه این احزاب خلع سلاح شوند بعد با اونا اعلامیه داد.
مسئله خشونت و بکارگیری سلاح مربوط به یک حزب نیست. شرایط برای اینکه کردها سلاح را کلا کنار بگذارند نیامده هنوز. این به طرف مقابل مربوطه. مثلا اگر در کردستان عراق کردها مسلح نبودند نمی توانستند از خودشان دفاع کنند و حکومت منطقه ای خود را تشکیل دهند. این یک بحث بزرگتر و مفصل تری هست.
ایرانی عزیز شما نمی توانید بر اساس نظر یک شخصی در یک سایت به تحلیل یک سازمان دست زنید. میگن هنر نزد ایرانیان است و بس. ولی من هیچ هنری در این کار شما ندیدم.
هموطن پ ک ک تنها حزب سیاسی در کل منطقه می باشد که از همه بیشتر کار سیاسی مدنی و دمکراتیک در کنار دفاع مسلحانه انجام داده.
پ ک ک بطور غیر مستقیم در پروسه سیاسی در ترکیه شرکت دارد، حدود ۱۰۰ شهردار در ترکیه آشکارا هوادار پ ک ک هستند یعنی در جریان یک پروسه دمکراتیک هواداران پ ک ک این شهرداران را انتخاب کرده اند. ترکیه سعی کرده که با سرکوب خشن و قتل های زنجیره ای در کردستان مانع از شکل گیری مبارزه دمکراتیک کرده گردد و لی پ ک با سماجت و اصرار این نوع مبارزه را پیشبرده. در ضمن پ ک ک توانسته بزرگترین همایش های ملی فرهنگی و سیاسی را در ترکیه سازمان دهد. پ ک ک سالهاست که آمادگی خود را برای پایان دادن به جنگ اعلام کرده ولی بخش های از دولت ترکیه خواهان ادامه جنگ هستند. پ ک ک حتی در اروپا برای قبول ترکیه در اتحادیه اروپا بیشتر از خود دولت ترکیه تلاش می کند تظاهرات راه می اندازد.
پ ک ک امسال پ ک ک ۲۰ سال پیش نیست. پ ک ک معتقد هست که مسئله کرد از راه دمکراتیک حل می شود و نیاز به تغییر مرزها و کشیدن مرزهای جدید نیست.
پس پ ک ک را هم همانطور که هست بشناس و هنرت را نشون بده.
۲۵٨٨۰ - تاریخ انتشار : ٣۱ ارديبهشت ۱٣٨۹
|
از : یک نفر ایرانی :
عنوان : باید با هر نوع خون ریزی و خشونتی مخالفت کرد
اعلامیه خیلی خوبی است دستتان درد نکند. به نظر من در عین حال که ما اعدام را محکوم می کنیم ترور به هر نامی که باشد نیز محکوم است. یکی از طرفداران حزب پژاک در جواب سئوالی که بودجه شما از کجا می آید جواب داده پژاک شاخه پ ک ک است و نوشته که اصلاً فکر نکنید که این چیز بدی است.
چیز بدی نیست، اما بدیش این است که تو وقتی وابسته به دیگری هستی طبیعتاً او شیوه خود را به تو تحمیل می کند. یعنی تو به یک پادگان او بدل می شوی. این نه فقط بد است بلکه استقلال را بطور کامل از تو می گیرد.
یعنی اگر پ ک ک مبارزه مسالمت آمیز داشت حالا پژاک هم در ایران مبارزه مسالنت آمیز می کرد. و چون پ ک ک مبارزه مسلحانه می کند پس پژاک هم بی برو بر گرد باید آن راه را ادامه دهد. این نه فقط بد است، بلکه حتی می توان گفت یک فاجعه است.
این یک فاجعه است برای جامعه ایرانی که کرد و غیر کرد در آن زندگی می کنند. زیرا ایران از نظر رشد افکار عمومی در سطح خاص خود قرار دارد. و این یک دست آورد خیلی خوب است. بعد از ۳۱ یک سال مبارزه کردن مردم ایران به جنبش سبز رسیده اند و سیاست این جنبش مترقی با سیاست پ ک ک شباهتی ندارد و این در حالی است که پ ک ک با پیشبرد سیاست خود در ایران می تواند ضربات سنگینی به جنبش امروزی و مترقی مردم ایران و گرو های کرد ایرانی بزند. سیاست پ ک ک در ایران می تواند کردستان را با کمک رژیم آدم کش بکلی به ویرانه بدل کند.
۲۵٨۱٣ - تاریخ انتشار : ٣۰ ارديبهشت ۱٣٨۹
|