از : امیر غفّارزاده
عنوان : حافظ آراسته کن بزم و بگو واعظ را۰۰۰که ببین مجلسم وترک سر منبرگیر۰
۰سی سال پیش ، آیا کس دیگری جز خمینی، که حرف دل ملّتی را میزد که خواهانِ آزادی وحکومتی برپایه‍ی مردمسالاری بود( وخواستاراحترام به اعتقاداتِ دینی اش) ،می توانست زمام امور و رهبری جنبشی را بدست بگیردکه صفحه های انقلاب اسلامی را رقم زد ؟ مگر بختیار یا کسی دیگر را کمترین احتمال موفّقیت در پیشبرد اهدافی ،هر چند برای عزّت وسربلندی ورفاه ملّت ،می توانست باشد ؟
حا لا ودرشرایط فعلی ،مردم طالبِ آنند که به خواسته های دست نیافته‍ی خویش ،نا ئل گردند و هر کسی که آنان را در رسیدن به این آرزویِ برحق ، همراهی کند درصف خویش جای داده و عزیزخواهندداشت۰
حتّی کسا نی که کارنامه ای نه چندان درخشان در حکومتِ ولایت فقیه دارند ،اگردراین روزهایِ آخرین نفسهایِ حکومتِ این رژیم ،درخدمت رسیدن به اهدافِ مردمی کوتاهی نورزند، احترام و قدردانی ملّی را شایستگی خواهند یافت۰
هیچ سرنیزه‍یاستبدادی راتا ابد،امکانِ سرکوب مخالفین نباشدبه خصوص وقتی که اجتماعاتِ میلیونیِ مردمی درمقابل آن، فریاداعتراض رابلند کنند۰
مردم تنهاکسانیرانخواهندبخشیدکه دست به سرکوب آزادیخواهان زده اندیادراین راه تلاش می ورزند؛ وبارهاشاهدآن بودیم که مردم جلویِ خشم درمقابل نیروهای انتظامی(بسیجی وپاسدار)راگرفتند چون می خواهندکه آنانرادرصفوف وکنار خویش بیابند۰
آنچه مسلّم است اینست که تا زمانی ،کسی درمقام رهبری و ریاست خواهدماند که آرای اکثریّتِ ملّت را موافق باخویش داشته باشد۰ وهیچگاه مردم نمیتوانند تا ابد،افرادی خودخواه یا نالایق یا ناتوان را درسرکارباقی بگذارند۰این امر شامل آنهاییست که امروز بر سر کارند و نیز آنهایی که فردا امور مملکتی را اداره خواهند نمود۰
۲۷۲۴۲ - تاریخ انتشار : ۱۹ خرداد ۱٣٨۹
|