اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۱۷ خرداد ۱٣٨۹ -  ۷ ژوئن ۲۰۱۰

پیش از آنکه دیر شود حاکمیت به راه مردم باز گردد

دانشجویان سبز دانشگاه های سراسری تبریز، آزاد تبریز و سهند تبریز به مناسبت سالگرد انتخابات ریاست جمهوری پیشین، بیانیه ای صادر کردند و در آن خواستار آزادی زندانیان سیاسی و پایان بخشیدن به حاکمیت امنیتی-پلیسی شدند.

به گزارش دانشجونیوز، این دانشجویان در بخشی از بیانیه خویش آورده اند: "حمایت خود را از مواضع جنبش سبز و چهرههای شاخص آن یعنی میر حسین موسوی و مهدی کروبی اعلام میداریم و امیدواریم پیش از آنکه دیر شود حاکمیت به راه مردم باز گشته و دست از برخوردهای خشن و امنیتی با مردم و فعالین سیاسی بردارد."

همچنین در بخشی دیگر از این بیانیه این دانشجویان با اشاره به سخنان جنتی درمورد برخورد با بد حجابی در دانشگاه افزوده اند:" چگونه میتوان از مردم خواست تا نتایج انتخاباتی را بپذیرند که دستاندرکارانش به هیچ کدام از شبهات مطرح شده پیرامون صحت آن پاسخ ندادند و چگونه میتوان نتایج انتخاباتی را پذیرفت که مـویدش حرف از ندادن نمره به دانشجویان بدحجاب میزند؟ گویی ملاک سنجش دانشجویان در دانشگاهها به جای سطح علمی پوشش و حجاب آنهاست!"

متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:

در آستانه نخستین سالگرد انتخابات ریاست جمهوری قرار داریم. انتخاباتی که میرفت تا برگ زرینی باشد بر تاریخ پرافتخار ملت ایران، اما دست تقدیر حوادث را به گونهای دیگر رقم زد. کوته بینی و تنگ نظری عده ی قلیلی سبب شد تا جشن بزرگ پیروزی ملت ایران به مجلس عزای بهترین فرزندان این مرزو بوم بدل شود و به جای ثبات و آرامش، بحرانی عظیم سراسر کشور را فراگیرد. در این یک ساله شاهد حوادث غریبی بودیم؛ مردمی که تا پیش از انتخابات عزیز شمرده میشدند و دولتمردان رای و نظر آنان را میزان و ملاک عمل میدانستند پس از انتخابات به ناگاه خس و خاشاک نامیده شدند. تجمعات مسالمت آمیز مردمی، که طبق قانون اساسی مجاز است، به خاک و خون کشیده شد و مردمی که تنها گناهشان اعتراض به نتایج انتخاباتی مهندسی شده بود به شهادت رسیده، مورد ضرب و شتم قرار گرفته و یا روانه زندانها شدند. برخی از عزیزترین فرزندان این مرز و بوم بدون اینکه ذرهای از حقوق اساسی خود بهرهمند باشند در دادگاههای فرمایشی مورد محاکمه قرار گرفتند و بدتر از همه اینکه تمام اینها به نام دفاع از حقوق ملت و آزادی و دموکراسی انجام پذیرفت!

جنبشی که پس از ۲۲ خرداد متولد شد و به جنبش سبز موسوم است تلاشی بود مسالمت آمیز برای بازگرداندن عقلانیت به عرصه کلان تصمیمگیری کشور. تلاشی بود در راستای تحقق میثاقهای ملی که در قالب منشوری به نام قانون اساسی گنجانده شده اند و تلاشی بود برای احقاق حقوق اساسی ملت و نهادینه کردن مردم سالاری و دموکراسی.

در این مبارزه سخت و طاقت فرسا دانشگاهها نیز همچون همیشه در صف اول نبرد حاضر بودند. گزاف نیست اگر بگوئیم که نطفه هر تحول اجتماعی در دانشگاهها منعقد میگردد و هم از این روست که همواره اربابان قدرت با حساسیت خاصی به دانشگاهها نگریسته اند و هر زمان که احساس خطری از این جانب کرده اند بر پیکر آن تاخته و فجایعی چون ۱۶ آذر ۱٨ تیر و ۲۰ تیر ۱٣۷٨ در دانشگاه تبریز را رقم زده اند. پس از انتخابات ریاست جمهوری دهم نیز دانشگاه ها از این هجمه بی نصیب نماندند. سالی که گذشت مملو بود از انواع و اقسام برخوردهای پلیسی و امنیتی با فعالین دانشجویی. زندان، اخراج، تبعید، احکام سنگین کمیته های انضباطی و محرومیت از تحصیل سهم فعالین دانشجویی در این یک ساله بوده است. دامنه این برخوردها به قدری گسترده بوده است که با گذشت قریب به یک سال از انتخابات هنوز دهها فعال دانشجویی با وضعیتی نامشخص در زندان به سر میبرند. همچنین حمله به کوی دانشگاه تهران، دانشگاه آزاد مشهد، دانشگاه شیراز، اصفهان و ... و مضروب کردن اساتید و دانشجویان و تخریب اموال دانشگاهها و از سویی دیگر بازنشسته کردن اساتید منتقد اپیزودی دیگر بود از برخورد با دانشجویان و دانشگاهیان.
دانشگاههای تبریز نیز از این قاعده مستثنی نبودند. علاوه بر برخوردهای مذکور، نهادهای دانشجویی دانشگاهها با رای هیاتهای نظارت به تعطیلی کشیده شدند تا حتی کوچکترین صدای منتقدی هم در دانشگاه باقی نماند. برخوردهایی که در این دوره با تشکلهای دانشجویی صورت پذیرفت چنان بی سابقه بود که حتی در دوره ی ستمشاهی نیز نمونه آن را نمیتوان یافت. از آخرین نمونه های این برخوردها میتوان به تعطیلی تشکل آرمان دانشگاه آزاد تبریز و لغو مجوز انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی سهند اشاره کرد.

اما همچنان که دیدیم چنین برخوردهایی راه به جایی نبرد و به جای خاموش کردن اعتراضات دامنه آنها را گسترده تر ساخت و دایره مطالبات جنبش را عمیقتر کرد. در اصل آنهایی که گمان میکردند با این بگیر و ببندها و حاکم کردن فضای امنیتی خواهند توانست بر اوضاع مسلط شوند، پیش از آنکه به فکر حل مسئله باشند، در پی پاک کردن صورت مسئله بودند. به راستی چگونه به زور سر نیزه میتوان مردم را وادار کرد نتایج انتخاباتی را بپذیرند که پیش از اعلام نتایجاش به ستادهای اصلی یکی از نامزدها حمله شد، به فاصله کمتر از بیست و چهار ساعت اکثر فعالین سیاسی حامی وی دستگیر شدند و رنگ سبز که نماد حامیان او بود بلافاصله پس از انتخابات به رنگ ممنوعه بدل گشت!

چگونه میتوان از مردم خواست تا نتایج انتخاباتی را بپذیرند که دستاندرکارانش به هیچ کدام از شبهات مطرح شده پیرامون صحت آن پاسخ ندادند و چگونه میتوان نتایج انتخاباتی را پذیرفت که مـویدش حرف از ندادن نمره به دانشجویان بدحجاب میزند؟ گویی ملاک سنجش دانشجویان در دانشگاهها به جای سطح علمی پوشش و حجاب آنهاست!

ما جمعی از دانشجویان دانشگاههای تبریز در آستانه نخستین سالگرد حماسه ۲۲ خرداد و ۲۵ خرداد خواستار آزادی بی قید و شرط زندانیان سیاسی، بویژه زندنیان حوادث پس از انتخابات سال ٨٨، و پایان یافتن برخوردهای امنیتی و نظامی با منتقدین و فعالین مدنی هستیم. چرا که معتقدیم تنها راه بازگشت آرامش به کشور، باز کردن فضای سیاسی و به رسمیت شناختن حقوق منتقدین و مخالفان است. همچنین خواستار اجرای بدون تنازل قانون اساسی هستیم و معتقدیم تنها راه برون رفت از بحران حاضر تمسک به قانون اساسی و پرهیز از برخوردهای گزینشی و دلبخواهی با اصول آن است. آیا این درست است که اصول متعددی از قانون اساسی که ناظر بر حقوق ملت هستند از طرف حکمیت نادیده گرفته شوند و در عوض اصولی که به نفع حاکمیت هستند مورد استقبال قرار گیرند؟ چرا با اینکه فعالیت احزاب و جمعیتها در قانون اساسی به رسمیت شناخته شده است، امروز شاهد تعلیق فعالیت احزاب بزرگ و ریشه دار و تشکلهای دانشجویی هستیم؟ مگر نه این است که برگزاری تجمعات و راهپیمایی ها مطابق قانون اساسی آزاد است و بر پایی آنها منوط به دریافت مجوز از هیچ نهاد و ارگانی نیست. پس چرا امروز از برگزاری تجمعات مردمی جلوگیری شده، به آنها حمله میشود و مردم بی گناه مورد ضرب و شتم قرار میگیرند؟ اینها در کنار اصول دیگری از قانون اساسی همانند ممنوعیت تفتیش عقاید، آزادی بیان، آزادی مطبوعات و... جزو ظرفیتهای قانون اساسی هستند و با اجرای آنها میتوان فضای ملتهب کنونی جامعه را آرام کرد.
در پایان حمایت خود را از مواضع جنبش سبز و چهرههای شاخص آن یعنی میر حسین موسوی و مهدی کروبی اعلام میداریم و امیدواریم پیش از آنکه دیر شود حاکمیت به راه مردم باز گشته و دست از برخوردهای خشن و امنیتی با مردم و فعالین سیاسی بردارد.


جمعی از دانشجویان دانشگاه های
سراسری تبریز،
آزاد تبریز و
صنعتی سهند