یکسال از بازداشت عبدالله مومنی گذشت
•
اول تیر ماه، یک سال از حبس عبدالله مومنی سخنگوی سازمان ادوار تحکیم وحدت می گذرد. او به ۵ سال حبس محکوم شده است
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
سهشنبه
۱ تير ۱٣٨۹ -
۲۲ ژوئن ۲۰۱۰
ادوارنیوز: عبدالله مومنی برای جنبش دانشجویی ایران نامی است شناخته شده. چهرهای که سال گذشته به همراه سازمان دانش آموختگان ایران (ادوار تحکیم وحدت) از مهدی کروبی حمایت کرد و پس از بر عهده گرفتن مسوولیت ستاد شهروند آزاد او و حضوری پررنگ در انتخابات ریاست جمهوری دهم، روز اول تیر ماه بعد از یورش نیروهای امنیتی به دفتر این ستاد به شیوه خشنی و همراه با ضرب و شتمی که خونریزی وی را در برداشت بازداشت و برای ماهها راهی زندانهای جمهوری اسلامی شد.
خانواده مومنی تا ۵۵ روز پس از بازداشت او موفق به دیدارش نشدند. در این مدت مومنی تنها دو بار، آن هم در حد یک یا دو دقیقه موفق به برقرای تماس تلفنی با خانواده خود شده بود. اما روز ۱۵ مرداد ۱٣٨٨ خبری مبنی بر دیدار وی با خانوادهاش در حیاط زندان اوین روی سایتها قرار گرفت. دیدار ده دقیقهای که بر خلاف تصور همگان نه تنها باعث آرامش خاطر خانوادهاش نشد بلکه نگرانیها را از وضعیت این فعال سیاسی دربند دو چندان میکرد.
همسر وی پس این دیداراز وضعیت نگران کننده او خبر داد و گفت: «بچه های من اصلا آقای مومنی را نشناختند و به شدت از دیدن او شوکه شدیم.» به گفته فاطمه آدینهوند، مومنی پس از گذراندن ۵۵ روز بازداشت انفرادی نزدیک به ۲۰ کیلو وزن کم کرده و تعادل روحی و جسمی اش را از دست داده بود. سایت روز آنلاین نیز در گزارش خود از یان دیدار آورد: «همسر، برادر و فرزندان عبدالله مومنی روز گذشته در زندان اوین با او در حالی دیدار کردند که این فعال دانشجویی نه قدرت تکلم داشت و نه قدرت راه رفتن.»
پس از انتشار خبر مربوط به این دیدار، روز هجدهم مردادماه سازمان دانش آموختگان ایران اسلامی (ادوار تحکیم وحدت) با انتشار بیانیهای "فرماندهان و گروگانگیران" را مسوول جان زندانیان سیاسی دانست و اعلام کرد: « اعضای این سازمان در جهت احقاق حقوق و آزادی آقایان احمد زیدآبادی و عبدالله مومنی از هیچ کوششی فروگذار نخواهند کرد.» این سازمان پیش از این نیز دربیانیهای که سیام تیرماه ۱٣٨٨ منتشر شد اعتراض خود را نسبت به تداوم بازداشت و عدم بهرهمندی احمد زیدآبادی و عبدالله مومنی دبیرکل و سخنگوی این تشکل از حقوق دادرسی عادلانه اعلام کرد. این سازمان همچنین در بیانیه دیگری پیشاپیش اعترافات اجباری را رد کرده و در بیانیه ای در ۱٣ مردادماه تاکید کرد: "سازمان دانش آموختگان ایران (ادوار تحکیم وحدت) اعلام میکند که اقاریر و اعترافات فعالان سیاسی دربند که تاکنون و یا از این پس منتشر شده یا میشود تنها از آن جهت قابل توجه است که سند و مدرکی در جهت اثبات جرایم عوامل تهیه آن پیشروی محاکم صالح و مستقلی میگذارد که در آینده به جنایات گسترده و نظاممند رخ داده در این مدت رسیدگی خواهند کرد و جز این هیچگونه ارزشی ندارد".
پس از دیدار روز ۱۵ مرداد خانواده عبدالله مومنی با وی تا ۴۰روز بعدهیچ گونه خبری از وضعیت او منتشر نشد. نگرانی از سلامت وی روز به روز بیشتر میشد و این نگرانی به جایی رسید که ادوار تحکیم وحدت در بیانیهای، این سوال را مطرح کرد که آیا مومنی زنده است؟ این بیانیه ٣۵ روز پس از اولین وآخرین دیدار خانواده مومنی با او در تاریخ ۱۹ شهریور ۱٣٨٨ منتشر شد که در آن دستگیری فعالین سیاسی "چیزی جز یک گروگانگیری تمام عیار برای سرپوش نهادن بر کودتای ۲۲ خرداد" دانسته نشده است.
پیش از این نیز در نهم شهریور ماه ادوارنیوز نامهی سر گشادهای را از قول رقیه مومنی فرزند شهید علی احمد مومنی و دختر خوانده عبدالله مومنی به آیت الله علی خامنهای منتشر کرد که بازتاب رسانهای زیادی داشت. نامهای که پس از ۷۵ روز از بازداشت عبدالله مومنی و ۲۵ روز بی خبری مطلق از وضعیت وی منتشر میشد. در این نامه رقیه مومنی ترس خود را از تکرار صحنهای که از وضعیت پدر خوانده و عموی خود که در ملاقات حضوری دیده بود، بیان کرده و آورده بود: «برای ما خانواده عبدالله مومنی مایه تعجب است که عمویم روزی به خاطر تحریم انتخابات و نقد قدرت و دوری از آن زندانی و محاکمه میشود و امروز به جرم مشارکت فعال در انتخابات زندانی است.» در این نامه همچنین آمده بود: «آرزوی دیدار چهره پدر شهیدم به رهایی عموی اسیرم بدل شده است».
اما آنچه پس از ۴۰روز بی خبری مطلق از وضعیت عبدالله مومنی آشنایان و خانواده وی را از نگرانی در مورد جان وی بیرون آورد نه آزادی وی بود ونه ملاقات حضوری ونه حتی تماس تلفنی. برگزاری پنجمین جلسه دادگاه زندانیان سیاسی بعد از انتخابات در روز ۲٣ شهریور ۱٣٨٨امکانی شد تا نزدیکان مومنی از زنده بودن وی اطمینان حاصل کنند. دادگاهی که به نظر میرسید تنها جهت محاکمه عبدالله مومنی برپا شده است، چه اینکه از پنج نفر متهمان محاکمه شده در این جلسه تنها مومنی از نیروهای سرشناس سیاسی محسوب میشد. مومنی در این دادگاه اقدام به اعتراف برعلیه خود و جریان جنبش دانشجویی ایران کرد.
اعترافاتی که با استقبال رسانههای نزدیک به دولت همراه بود و در عوض نتوانست تاییدی از سوی گروههای معترض بگیرد. ادوار تحکیم وحدت، سازمانی که مومنی خود سخنگو ورییس شورای مرکزی آن است در بیانیهای شدیدا به پخش این اعترافات واکنش داد و اتهامات وارده به مومنی را واهی و بی اساس توصیف کرد.
ادوار تحکیم وحدت دادگاه سخنگوی شورای مرکزی خود را پس از چهل روز بی خبری، صحنهآرایی مضحک و پلیدی نامید وکیفرخواست صادره علیه عبدالله مومنی را نیز بی اساس و فاقد ارزش هرگونه پاسخگویی عنوان کرد. در قسمتی از این بیانیه، ادوار تحکیم وحدت آورده بود: «به باور سازمان دانش آموختگان ایران متن کیفرخواست و آنچه تحت عنوان اعترافات آقای عبدالله مومنی منتشر شده در واقع سند افتخاری برای این سازمان و مهر تایید دیگری بر سالها مبارزه جنبش دانشجویی ایران و عبدالله مومنی به عنوان یکی از چهرههای برجسته این جریان آزادیخواه در راه نیل به مطالبات تاریخی و احقاق حقوق ملت ایران است.»
پس از گذشت ۱۴ روز از برگزاری دادگاه مومنی، بخش خبری بیست و سی صدا و سیمای جمهوری اسلامی اقدام به پخش فیلمی از اعترافات این فعال جنبش دانشجویی کرد. فیلمی که در آن از زبان مومنی مراحل به اصطلاح انحراف جنبش دانشجویی از آرمان های انقلاب بر شمرده شد و او مواردی را که در دادگاه از روی متن قرائت کرده بود، اینبار خطاب به دوربین رسانه جمهوری اسلامی قرائت کرد.
همسر عبدالله مومنی در واکنش به پخش این فیلم با تاکید بر بی اثر بودن آنچه تحت عنوان اعترافات منتشر می شد گفت: «همسرم را بعد از ماه ها حبس در سلول های قبر مانند و شکنجه های جسمی و روحی مجبور کرده اند تا سخنانی بر خلاف عقیده اش بر زبان آورد و خوشبختانه امروز طشت رسوایی دروغگویان چنان از بام افتاده است که دیگر کسی چنین اعترافاتی را باور نمی کند.»
پس از این "بیانیه شدیدالحن دفتر تحکیم وحدت" در واکنش به پخش اعترافات عبدالله مومنی منتشر شد. دفتر تحکیم وحدت در این بیانیه ضمن اشاره به فعالیتهای گسترده مومنی در دفاع از حقوق بشر و مبارزه با استبداد، فشارهای متعدد وارد بر مومنی جهت خودانکاری و خودویرانگری در طول مدت بازداشت را نتیجه تفکری ارزیابی کرد که هدفش القای این تفکر به جامعه است که "دفاع از حقوق مردم توطئه دشمن است و مستوجب مجازات!"
اما دو روز بعد ادوار نیوز خبری را بر اساس اظهارات یک مقام آگاه در گفتگو با ایرنا مخابره کرد مبنی بر آزادی قریب الوقوع احمد زیدآبادی و عبدالله مومنی. خبری که تا ماهها بعد رنگ واقعیت به خود نگرفت و عبدالله مومنی همچنان در انفرادی زندان اوین نگه داشته شد.
اما با گذشت بیش از چهل روز از انتشار خبر احتمال آزادی مومنی، در حالیکه همسر او گفت که مومنی بیش از یک ماه است که با منزل تماس تلفنی نداشته، از وخامت حال وی در زندان اوین خبر داد. به گفته فاطمه آدینه وندعبدالله مومنی سابقه سنگ کلیه داشته است و در آن ایام در دسترس نبودن دستشویی موجب افزایش درد کلیه اش شده و ناراحتی قلبی اش نیز او را بسیار در شرایط بد جسمی و روحی قرار داده بوده است.
یک روز بعد یعنی شنبه۲٣ آبان ۱٣٨٨همسر مومنی از محکومیت وی به مجموعا ٨ سال زندان، توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب خبر داد. این در حالی بود که مومنی صد و چهل و ششمین روز بازداشت خود را در اوین میگذراند. دورانی که بیش از سه ماه آن را در زندان انفرادی به سر برده بود. روز بعد از اعلام این حکم او به بند عمومی اوین منتقل شد. حکم ٨ سال زندان برای عبدالله مومنی در حالی از سوی دادگاه انقلاب صادر شد که همسرش از عدم دسترسی او به وکیل در طول ۵ ماه بازداشت و جلسه محاکمه خبر میداد. اما بالاخره ۲۹ دیماه ۱٣٨٨ بعد از گذشت ۷ ماه از بازداشت مومنی، وکیل او دکتر محمد شریف موفق به مطالعه پرونده موکلش شد.
سه روز بعد مومنی به همراه مسعود باستانی، رضا نوربخش، جهانبخش خانجانی و هدایت آقایی از بند ٣۵۰ که تحت نظارت سازمان زندانها است، بار دیگربه بند ۲۴۰ که قسمتهایی از آن را وزارت اطلاعات مدیریت میکند منتقل شد. از این زمان به بعد فشارها بر مومنی افزایش پیدا کرد تا اینکه دادگاه برای او وثیقهای معادل ٨۰۰ میلیون تومان تعیین کرد. وثیقهای که خانواده او اعلام کردند توان پرداخت آن را ندارند. قاضی صلواتی نیز وثیقه ۴۰۰میلیون تومانی که توسط خانواده مومنی فراهم شده بود را در ابتدا نپذیرفت و نهایتا پس از بیش از ده روز ناتوانی از تودیع وثیقه سرانجام با تامین وثیقه مدنظر دادگاه وی در شامگاه روز یکشنبه ۱۶ اسفند ماه ۱٣٨٨ درحالی که با استقبال گسترده ای در مقابل زندان اوین مواجه شد، پس از تحمل ۲۶۰ روز زندان، آزاد شد.
دو روز بعد مهدی کروبی به دیدار وی شتافت و ۲۱ اسفند ماه نیز اعلام شد او به همراه مجید توکلی بنده جایزه حقوق بشری «هومو هومینی» سال ۲۰۰۹ در پراگ جمهوری چک شده است. ۲۰فروردین ماه نیز مومنی در منزل خود از میرحسین موسوی وزهرا رهنورد پذیرایی کرد.
این در حالی بود که همگان انتظار بازگشت احمد زیدآبادی را از زندان میکشیدند تا این دو عضو ارشد ادوار تحکیم وحدت پس از ماهها در کنار خانواده خود روزگار بگذرانند. در این میان نه تغییری در وضعیت زیدآبادی حاصل شد و نه آزادی مومنی دیری پایید.
۲۴ فروردین سال جاری مومنی، درحالی که تماس های بازجویان با عبدالله مومنی و درخواست های مکرر آنان برای موضع گیری علیه سازمان ادوارتحکیم و سران جنبش سبز شدت یافته و او قاطعانه به آنها "نه" می گفت، پس از احضار دادگاه انقلاب، بدون طی تشریفات قانونی به زندان اوین بازگردانده شد. در همان روز فاطمه آدینهوند در گفتگویی با رادیو زمانه دلیل بازگرداندن همسرش به را نپذیرفتن خواستههای متعدد حکومت عنوان کرد. او گفتههای خود را روز بعد در گفتگویی با دویچه وله با لحن تندتری تکرار و تهدید کرد: «اگر ملاقات ندهند، خیلی چیزها را خواهم گفت.» گرچه در همان روزها اخبار پراکنده ای از ابعاد شکنجه و نیز اسامی بازجویان مومنی منتشر شد، اما یکی از اعضای ادوار تحکیم در گفتگویی تصریح کرد که آنچه تاکنون گفته شده تنها مشتی از خروار شکنجه های عبدالله مومنی است و در صورت لزوم حقایق تکان دهنده دیگری نیز منتشر خواهد شد.
ساعتی پس از آنکه عبدالله مومنی به زندان بازگردانده شد، خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) خبر از تخفیف در مجازات وی داد و اعلام کرد مجازات او به دو سال حبس کاهش یافته است خبری که کذب بودن آن با ابلاغ رسمی حکم دادگاه تجدیدنظر مبنی بر صدور حکم ۴ سال و ۱۱ ماه حبس مشخص شد.
عبدالله مومنی اکنون در اندرزگاه ٨ زندان اوین محبوس است.
|