اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۱٨ تير ۱٣٨۹ -  ۹ ژوئيه ۲۰۱۰

گروه کار بین الملل سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت): در تکمیل دیدارهای ادواری سازمان فدائیان خلق ایران(اکثریت) با ارگان های اتحادیه اروپا، روز چهارشنبه هفت ژوئیه ۲۰۱۰، دیداری بین هیئت نمایندگی سازمان، شامل آقایان علی پورنقوی و علی صمد، با خانم " آ. گیتون" عضو کابینه خانم کاترین آشتون برگزار شد. خانم آشتون نماینده عالی اتحادیه اروپا در امور خارجی و سیاست امنیتی و نیز معاون کمیسیون اروپا می باشند. در این مسئولیت او هدایت مذاکرات احتمالی بین اتحادیه اروپا و ایران، اگر وقوع یابد، یا همچنین هدایت مذاکرات احتمالی بین کشورهای ۱+۵ و ایران را بعهده خواهد داشت.
با توجه به صدور بیانیه ای توسط شورای اروپا دایر بر تشدید تحریم ها علیه جمهوری اسلامی ایران و ماموریت کمیسیون اروپا که اقدامات مشخصی مبتنی بر این بیانیه را تا ۲۶ ژوئیه پیش رو تنظیم کند، گفتگو در این باره به موضوع مرکزی دیدار تبدیل گردید. منطق رویکرد اتحادیه اروپا به تحریم هایی در عرصه گاز و نفت، اثر بخشی این تحریم ها، امکانات گشایش در وضع موجود، ... وجوهی از گفتگوها در باره تحریم بودند. علاوه بر این پیرامون وضع حقوق بشر در ایران، موقعیت اپوزیسیون و جنبش سبز، و مناسبات درونی جناح های حاکمیت نیز تبادل نظر صورت گرفت.
اهم دیدگاه های طرح شده توسط هیئت نمایندگی سازمان در باره تحریم ها به قرار زیر بودند:
- علیرغم تصریح بیانیه شورای اروپا دایر بر این که تحریم ها هدف اعمال فشار بر جمهوری اسلامی و نه بر مردم ایران را تعقیب خواهند کرد، این تفکیک در شرایط واقعی ایران، و خاصه در شرایطی که اهرم های اصلی اقتصاد در دست دولت است، ممکن نیست.
- ما بر این نظریم که طرف های مستقیم درگیر پرونده اتمی ایران، از جمله اتحادیه اروپا، به افراط رو آورده اند و در صورت ارائه وضع بر این منوال، راه حل تفاهم آمیزی برای حل مسئله متصور نیست. در این صورت این از عهده یک طرف ثالث بر می آید که برای نزدیک کردن طرف های مسئله بکوشد و راه حلی میانه را عرضه کند*. نشانه هایی، که شاخص ترین آن ها اظهارات آقای علاء‌الدین بروجردی، رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس است نیز در بحث ایران وجود دارند که بتوان نتیجه گرفت درهای گفتگو و مذاکره تماماً بسته نشده اند. یک راه حل میانی ممکن، هم پذیرش پروتکل الحاقی توسط جمهوری اسلامی در عین تداوم "غنی سازی سبک"( غنی سازی ۴.۵ درصدی) است.
- بدون توام کردن اقدامات مورد نظر اتحادیه اروپا با اقدامات عملی در زمینه حقوق بشر، نه تنها تحریم ها می توانند بی اثر بمانند، بلکه می توانند به ابزاری برای تقویت مجدد رابطه لایه هایی از مردم ایران با حاکمیت گردند. در شرایط حضور فعال مردم در سیاست، آنها علاقه مند به اقدامات عملی اتحادیه اروپا در دفاع از حقوق خویش اند تا به تعبیه هایی که می توانند خصومت با آنان نیز معرفی گردند.

طرف دیدار خانم " آ. گیتون" با برخی از دیدگاه های فوق الذکر، خاصه با ضرورت مشارکت طرف های ثالثی که مستقیماً درگیر مسئله نبوده اند، و کوشش برای یافتن راه حل های میانه، توافق داشت و بر این نکته که حصول به چنین راه حل های میانه ای در یک مسیر گام به گام مسیر است که گام نخست در این مسیر "اعتماد سازی" است، تاکید می کرد**.
در عین حال خانم " آ. گیتون" دیدگاه های خویش را نیز تشریح کرد که اهم آن ها به قرار زیر بودند:
- کیفیت برخورد جمهوری اسلامی به قطعنامه قبلی شورای امنیت سازمان ملل و روی آوردن به غنی سازی ۲۰ درصدی، اعتبار تحریم و شورای امنیت را به طور کلی زیر سوال کشیده است. واقعیت این بود که تحریم های پیشین اثر ملموسی در تغییر رفتار جمهوری اسلامی در ارتباط با پرونده اتمی اش نداشته اند. از این رو، با تائید برخی ریسک ها که متوجه کشاندن تحریم ها به عرصه نفت و گازند، برون رفت از آن وضع چنین تحریم هایی را تا حدودی ناگزیر می کرد.
- همچنین با تائید اقدام مثبت برزیل و ترکیه و لزوم تداوم این قبیل ابتکارات، روند پیش رفته این کشورها را به شناخت ملموس تری از کیفیت عمل جمهوری اسلامی و پیچیدگی های این پرونده کرد.
- در ارتباط با لزوم حمایت از حقوق بشر در ایران و اعمال فشار عملی بر جمهوری اسلامی برای اقدام به این حقوق، اتحادیه اروپا از این بابت از اقداماتی که می توانسته است، فرو گذار نکرده است و موضوع تحریم ها موجبی برای عدول در این زمینه نخواهد بود.
چنان که گفته شد، موقعیت اپوزیسیون و جنبش سبز از زمره موضوعات مورد گفتگو بود. هیئت نمایندگی سازمان با ارائه اخباری در این باره تصریح کرد که اگر چه موردی چون ۲۲ خرداد ممکن است این برداشت را بدست دهد که حاکمیت موفق شده است کنترل اوضاع را باز یابد؛ اما این تنها کنترلی نظامی- امنیتی است و در نگاهی عمیقتر جنبش اعتراضی مردم حاوی جهات بسیار امیدوارکننده ای بوده است.

هشت ژوئیه ۲۰۱۰

* - در این ارتباط ما فکر می کنیم توافقنامه تهران، با اشراف به تفاوت هایش با توافق وین، حاوی جهات مثبتی بود که مورد توجه موثر قرار نگرفت. با این حال فکر نمی کنیم نقش این کشورها و یا دیگران خاتمه یافته است. اکنون کشورهای ۱+۵ بر آمادگی برای گفتگو تاکید دارند.
** - و از دیدار قریب الوقوع خانم کاترین آشتون با مقامات ترکیه اطلاع داد. به زعم او قطعاً در این دیدار موضوع ایران از موضوعات مقدم خواهد بود و پیرامون چگونگی های تداوم اقدامات ترکیه مذاکره خواهد شد.