زمزمه و یک سروده ی دیگر


شکوفه تقی


• من در جنوب وحشی بیابان‌‌های عشق،
زاده شدم.
در شرق سکوت آوازهای دریایی شب،
دوباره آفریده شدم، ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱۲ مرداد ۱٣٨۹ -  ٣ اوت ۲۰۱۰


 
زمزمه

من در جنوب وحشی بیابان‌‌های عشق،
زاده شدم.
در شرق سکوت آوازهای دریایی شب،
دوباره آفریده شدم،
تا در سفیدی شیروانی روزهای سرد شمال،
غرب تنهایی چلچله را،
در آسمان شعر پرواز کنم.




سماع

سکوت پرنده‌های وحشی الهام
در من،
شاهین،
شاهین،
رخنه می‌کند.

در زلال‌ترین خلوت بلورین شعر،
بهمن،
بال‌های روشن آسمان را
در شرابه‌های چلچراغ شب
قطره،
قطره،
از شادی گریه می‌کند.

در پرزنگوله‌ترین هنگامه‌ی جرس
کوه،
از البرز تا حرا،
گاهان را،
قله،
قله
زمزمه می‌کند.

نامه،
در پیچیده‌ترین پوسته‌ی سپیدار،
سبزی تناور جنگل انسان را
آیه،
آیه،
از خرد پاک وام می‌گیرد
به زمین
هدیه می‌کند.

سکوت پرنده‌های وحشی الهام
در من
شاهین
شاهین
رخنه می‌کند.

شکوفه تقی