فراخوان عاجل کودیر: اعتراض و اعتصاب غذای زندانیان سیاسی در ایران
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
آدينه
۱۵ مرداد ۱٣٨۹ -
۶ اوت ۲۰۱۰
زندانیانی که در زندان مخوف و بدنام اوین در تهران، پایتخت ایران، دست به اعتصاب غذا زده‌اند، وارد سومین هفته‌ای می‌شوند که از خوردن غذا خودداری می‌کنند. این زندانیان در اعتراض به انتقال‌شان به سلول‌های انفرادی، شرایط غیرانسانی زندان، و رفتار خشن با آنها در زندان دست به اعتصاب غذا زده‌اند.
در مجموع ۱۷ زندانی سیاسی از روز ۲۶ ژوییه (۴ مرداد ۸۹) در اعتصاب غذا به‌سر می‌برند. عبدالله مومنی از رهبران دانشجویی، کیوان صمیمی، نویسنده و روزنامه‌نگار، و بهمن احمدی امویی، روزنامه‌نگار از جملهٔ این اعتصاب کنندگان هستند.
روز چهارشنبهٔ این هفته که دهمین روز اعتصاب غذا بود، خانواده‌های زندانیان در مقابل دفتر دادستان کل تهران به حالت اعتراض جمع شدند و خواستار بهبودی شرایط عزیزان‌شان و آزادی آنها شدند. نیروهای امنیتی به تجمع خانواده‌ها حمله کردند و سعی در متفرق کردن آنها کردند. نیروهای امنیتی معترضان را با زور به عقب راندند و عکس‌های فرزندان آنها را پاره کردند. در این میان برخی نیز مورد ضرب و شتم قرار گرفتند.
چنین رفتاری از سوی نیروهای امنیتی همخوان با شیوهٔ رایج و گستردهٔ سرکوب سیاسی در ایران از زمان انتخابات ریاست جمهوری ۱۲ ژوئن (۲۲ خرداد) سال گذشته است. حمله و سرکوب مخالفان در همهٔ زمینه‌ها گسترش یافته است، از جمله در حمله به گروه‌های سیاسی و مذهبی.
بر اساس گزارش‌های تأیید شده، هدیٰ صابر که یکی از فعالان جنبش ملی-مذهبی است، از روز شنبه ۲۴ ژوییه (۲ مرداد) مفقود شده است و تا کنون نیروهای پلیس و امنیتی و مقام‌های قضایی رژیم ایران هنوز مسئولیت بازداشت او را به عهده نگرفته‌اند.
روز یکشنبه ۲۵ ژوییه (۳ مرداد) پایگاه اطلاع رسانی نیروهای ملی-مذهبی با انتشار این خبر اعلام داشت: «هدیٰ صابر از فعالان ملی-مذهبی...پس از خروج از محل کارش مفقود شده است... به احتمال زیاد او به شکل ربایش بازداشت شده...او سه هفته پیش نیز به صورت تلفنی برای تحمل زندانش احضار شده بود. اما وکیل وی با مراجعه به دادگاه خواسته بود که حکم به صورت کتبی به وی ابلاغ شود ... اما تا امروز خبری از ابلاغ کتبی حکم نبوده است.»
جمشید احمدی، معاون دبیرکل کودیر، امروز صبح این عمل رژیم ایران را به شدت محکوم کرد و اظهار داشت: «رژیم ایران خود را ناتوان از حل بحران سیاسی در کشور می‌بیند و در واکنشی تلافی‌جویانه، زندانیان سیاسی را هدف قرار می‌دهد. دولت ایران سعی دارد با اذیت و آزار زندانیان نیروهای اپوزیسیون را که در سراسر شهرهای کشور پراکنده‌اند مرعوب کند. رژیم ایران در برابر اعتراض‌های مسالمت‌آمیز و برحق مردمی که خواستار حقوق اساسی انسانی و دموکراتیک خود هستند، واکنش سرکوب خشن را اختیار کرده است.»
کودیر پیش از این نسبت به بالا گرفتن اقدام‌های سرکوبگرانه در ایران اعتراض کرده و از رژیم ایران خواسته است که به اعمال جنایتکارانه‌اش پایان دهد.
آقای احمدی در ادامه افزود: «فقط از راه یک کارزار بین‌المللی متحد و کارآمد علیه اذیت و آزار و اعدام زندانیان سیاسی در ایران است که می‌توان این جنایت‌های کنونی را متوقف کرد.»
کودیر همهٔ دموکرات‌ها و سازمان‌های دموکراتیک، به‌ویژه جنبش سندیکایی و کارگری را فرا می‌خواند که نامه‌های اعتراضی به دیپلمات‌ها و سفارتخانه‌های ایران ارسال کنند و از رژیم ایران بخواهند که به اذیت و آزار زندانیان سیاسی پایان دهد و:
· به شکنجه و اعدام زندانیان سیاسی در ایران پایان دهد،
· همهٔ زندانیان سیاسی را فوری و بدون قید و شرط از زندان آزاد کند، و
· به تمام معاهده‌ها و پیمان‌های بین‌المللی ضامن حقوق بشر احترام بگذارد.
کودیر به صراحت مخالفت خود را با این بازداشت‌ها و نیز حکم اعدام تحت هر شرایطی اعلام کرده است.
نامه‌های اعتراضی خود را به آدرس زیر بفرستید:
رهبر جمهوری اسلامی ایران
آیت‌الله سیدعلی خامنه‌ای
بیت رهبری
خیابان جمهوری اسلامی، انتهای خیابان شهید کشوردوست
تهران، جمهوری اسلامی ایران
ایمیل: info_leader@leader.ir
یا (به زبان انگلیسی) و از طریق سایت اینترنتی: www.leader.ir
|