عنوان : پاسخی کوتاه به آقا و یا خانم " خسته از حرف های بی پایه"
جناب " خسته از حرف های بی پایه"

از نوشتار شما چنین بر می آید که شما از نوشته ها و گفتگوهای آقای تابان و یا افرادی که چون ایشان فکر می کنند خسته اید!!! یک انسان دمکرات اساسا" از اظهار نظر های دیگران خسته نمی شود و مخالفان فکری خود را زیر ضرب اتهامات نمی برد. بهتر بود شما هم نظر خودتان را بیان می کردید تا من خواننده بدانم که شما چه می گوئید و برای حق حاکمیت مردم بر سر نوشت خود چه عقیده ای دارید. برای روشن شدن افرادی چون من که به سرنوشت همه مردم ایران با عقاید رنگارنگ فکر می کنند و حاکمیت جامعه ایران را بر مبنای حقوق دمکراتیک و حقوق بشر می دانند ونه بر اساس احکام کهنه و منسوخ الهی ( حکومت اسلامی ) چند سوال را با شما مطرح می کنم که امید وارم برای آدم هائی مثل من و همفکران من پاسخ دهید. البته شما مختارید سکوت هم بکنید. چون در مرام من اجباری جز احترام به حقوق دیگران نیست و خواهان آزادی اندیشه و بیان هستم برای شما ، برای خودم و برای دیگران . اما پرسش های من:

۱- آیا بنظر شما با توجه به بند بند قانون اساسی حکومت اسلامی مردم حقوقی دارند یا اساسا" این حقوق در اختیار نهاد ها ی اسلامی و ولایت فقیه ( نایب امام زمان بر روی زمین ) است؟
۲- آیا در حکومت اسلامی احزاب ، سازمان های دمکراتیک و صنفی و سیاسی بدون اجازه نهاد های اسلامی اجازه فعالیت دارند؟
۳- حکومتی که مسولین دیروز خود را ( خاتمی، موسوی، کروبی و ... ) سران فتنه و جاسوس اجنبی می خواند و آنها را اساسا" از کاست اسلامی بیرون رانده است اجازه انتخاب شدن و انتخاب کردن می دهد؟
۴- آیا بنظر شما رهبران اصلاح طلب که خود سال ها از ستون های همین حکومت الهی بوده اند توانستند یک انتخابات آزاد بر گزار کنند ( حتی داخل خودشان )؟
۵- رهبران اصلاح طلب ( نه دیگر اصلاح طلبان غیر خودی ) که طرفدار قانون اساسی و اجرای آن و حفظ نظام هستند قادر هستند که آرای مردم را بر احکام اسلامی که رای نهائی را به نهاد های اسلامی ( ولایت فقیه، شورای نگبان، بازوهای مسلح و سرکوبگر و ... ) ترجیح دهند؟
۶- آیا به نظر شما فقط نظرات شما و پیران اصلاح طلب حکومتی دارای پایه است و نظرات و پیشنهادات دگر اندیشان بی پایه است؟ چرا؟
۷- آرزوهای نیک خوب است ولی اگر این آرزوها صرفا" احساسی باشد و پایه های عینی نداشته باشد ، آیا آب در هاون کوبیدن نیست؟ آیا می توان طرفدار دمکراسی بود و خواستار انتخابات آزاد ولی برای شرکت در انتخابات آزاد مقید به پذیرش قانون اساسی غیر دمکراتیک و ولایت فیه بود؟ این کجا یش انتخابات آزاد است ؟
۸- آیا بنظر شما که بسیار خسته هم هستید؟ باید گوش شنوا به افکار مختلف داشته باشیم و در کنار هم برای دمکراسی و آزاد اندیشی مبارزه کنیم و یا مثل دیروز بگوئیم " اله اکبر، خمینی رهبر " و امروز بگوئیم " یا حسین ، یا حسین ، میر حسین" ؟
۹- چرا شما داخل و خارج می کنید؟ آیا ایرانیان برون مرزی که از دست حکومت الهی فرار کرده اند حق اظهار نظر ندارند و این اظهار نظر حق آنانی است که در داخل پایه های حکومت اسلامی را مستحکم کردند و در بازجوئی ها، شکنجه ها و اعدام ها شرکت مستقیم داشتند و یا در باره کشتار ها سکوت کردند؟
۱۰- آیا امروزه اطلاعات و دانسته های ایرانیان خارج از مرز های ایران به علت نقش اینترنت کمتر از ایرانیان داخل مرزها است؟ با توجه به شرایط دمکراتیک خارج شرایط مناسب تری برای آگاهی و تبادل نظر ایجاد کرده است.

جناب خسته ...
ایرانیان را به مسلمان و غیر مسلمان، خارج نشین و داخل نشین، کرد و فارس ، ترک و بلوچ تقسیم نکنیم و حقوق یکسانی برای همه قائل باشیم و هرکس بر اساس توان خود می تواند به پیشرفت دمکراسی در ایران کمک کند . خود را تغییر دهیم و تفکرات دمکراتیک را در خود تقویت کنیم تا بتوانیم درک آن را داشته باشیم که گوشهای شنوا برای شنیدن حرف هائی داشته باشیم حتی مخالف نظرمان باشد.

در پایان خدمت جنابعالی عرض کنم که اینجانب بر اساس شناختی که از حکومت اسلامی دارم و و مسلمانان معتقد را می شناسم که چگونه به آیات آسمانی چسبیده اند و نمی توانند مردم را ببینند و جلوی چشمانشان فقط اله را می بینند امکان انتخابات آزاد بر اساس قوانین دمکراتیک و حقوق بشر را که در تناقض با احکام الهی است غیر ممکن می دانم و پیشرفت و تعمیق مبارزات مردم است که شرایطی فراهم شود و حکومت اسلامی با فشار مردم حاضر به عقب نشینی باشد و نهادی در حالت گذار از جانب مردم تشکیل شود و انتخابات آزاد را با شرکت سازمان های بین المللی بیطرف به اجرا بگذارد. قانون اساسی حکومت اسلامی اساس اش غیر دمکراتیک است و اساسا" انتخابات آزاد را نفی می کند. نمی توان یک گام به پیش گذاشت طرفدار حقوق ملت و انتخابات آزاد شد و دو قدم به عقب رفت و خواستار اجرای قانون اساسی و حفظ نظام شد!!! خودمان فریب ندهیم. تلاش کنیم هم خود آگاه تر شویم و هم این آگاهی خود را برای شنیدن دیگران با دیگران در میان بگذاریم
دکتر پ. پیمان
٣۰۲۴۶ - تاریخ انتشار : ۲ شهريور ۱٣٨۹       

عنوان : پاسخ شما با «تیتر دوم » این پست همخوانی ندارد
دوست گرامی ف . تابان خواهشمندست به نکات مورد نظر این قلم صمیمانه عنایت فرمائید. گفتگو ی اخیر شما با «تیتر اول » امکانات و دشواری های انتخابات آزاد در ایران ، آغاز میشود.
استنباط من از این «تیتر اول » این ا ست که اس و اساس انتخابات آزاد در ایران پذیرفته شده ست و شما میخواهید در باره ی امکانات و دشواره های آن با سایت «انتخابات آزاد» گفتگو کنید.
متاسفانه شمادر همان ابتدا با «تیتر دوم » خود آب پاکی را روی دست خواننده میریزید یا موضوع گفتگو را بکلی فراموش می کنید و جمع بندی ی گفتگو را در ج فرمودید که با «تیتر اول» کاملا در تضاد افتاده ست.
« شرط اصلی استقرار نظام دموکراتیک در کشور ما انحلال ولایت فقیه و قانون اساسی آن است. انتخابات ازاد به معنی واقعی آن در دو حالت ممکن است قابل تحقق باشد. حالت اول انحلال نهادهای غیرانتخابی قانونی یعنی انحلال و سقوط حکومت اسلامی و حالت دوم در شرایطی که این نهادها و نظام اسلامی اتوریته و توانایی حکومت کردن خود را از دست داده باشند و عملا نوعی حکومت دو گانه شکل گرفته باشد ...»
در همین جا در می یابم که شما معتقدید که در شرائط کنونی «مطلقا» امکانات انتخابات آزاد «صفر» ست و تحقق آن را در انحلال ولایت فقیه و قانون اساسی آن قرار میدهید. آیا قبول دارید که با این «تیتر دوم» بحث « امکانات و دشواریهای انتخابات آزاد در ایران » را منتفی فرموده اید.
با این وجود به مطالعه ادامه دادم و تا پایان هم رفتم. پاسخ شما به ۸ سئوال مطرح شده در باره انتخابات آزاد اثبات می کند که
پاسخ شما با «تیتر دوم » این پست همخوانی ندارد و من خواندن تمام نوشته شما را به دوستان توصیه می کنم.

تیتر پشنهادی من از گفتگوی شما چنین ست :
«در جامعه ی ما راه حل های مختلفی از سوی گرایشات مختلف سیاسی مطرح می شود که طبیعتا هر کدام از این گرایش ها نیز مایلند و می کوشند که برنامه های خود را پیش ببرند و عملی کنند. ما دو راه بیشتر در پیش نداریم. یا این گرایش ها در مسیری مسالمت آمیز با هم به رقابت بپردازند که این مسیر جز انتخابات نمی تواند باشد، یا در صدد حذف یکدیگر بر آیند. شیوه ای که تا به حال به طور عمده تنظیم کننده ی مناسبات بین گروه های سیاسی در جامعه ی ما بوده است. خوشبختانه گسترش فرهنگ دموکراتیک در جامعه ی ما روز به روز طرفداران راه اول را تقویت کرده است و این بستری است که طرفداران انتخابات آزاد می توانند با اتکا به آن امیدوارانه به حرکت خود ادامه بدهند. »
٣۰۱۹۶ - تاریخ انتشار : ٣۰ مرداد ۱٣٨۹       

عنوان : آقای تابان شما تشریف ببرید ایران لنگش کنید
هنوز دو روز از نامه پیر سیاست ایران به خارج نشین ها نگذشته که در آن از خارج نشین ها خواسته بود که از حمله و ایراد به داخل و به دیگر فعالان سیاسی وطن‌‌دوست و آزادی‌طلب و دموکراسی‌خواه در خارج، و کوبیدن بر طبل افتراق بپرهیزند. آقای تابان با این مصاحبه نشان داد که چقدر برای پیام هایی ازاین دست اهمیت قائل هستند. ایشان توجه ندارند که با گفتن اینکه با این قانون اساسی، انتخابات آزاد ممکن نیست، از یک سو تخم یاس درجامعه می کارند و ازسوی دیگر از آنجا که راهکار عملی ای پیش روی قرار نمی دهند انفعال را تجویز می کنند.
هیچ کدام این ها نو نیستند، این بخش از اپوزیسیون که تابان یکی از سخنگویان آن است طی سال های گذشته همواره بی عملی خود را پشت شعار های دهان پر کن پنهان کرده اند. امید این بود که این جماعت با چشم انداز مثبتی که پس ازدهه ها در ایران بوجود آمده، کمی خود را تغییر داده باشند که گویا امید عبثی است.
٣۰۱٨۶ - تاریخ انتشار : ٣۰ مرداد ۱٣٨۹