از : امیرحسین آمویی
عنوان : نوکیا و زیمنس
در مورد شکایت آقای سحرخیز
۱- آقای سحرخیز باید بدانند که شرکتهای کاپیتالیستی بزرگ دنیا، اصلا بر بنیان قانون دموکراتیک و مدافع حقوق بشر و حفظ حقوق انسانی عمل نمی کنند. به عبارت دیگر آنان بر بنیاد قانون دموکراتیک استوار نیستند. آنها فقط و فقط به دنبال سود خویش هستند و، در این راه، دست به هرکاری، از جمله عقد قرارداد با هر دولتی و با هر شرایطی که سود بیشتر آنان را تضمین کند، میزنند. حرفهای مفت این شرکتها فقط برای حفظ موجودیت و منافع خودشان است.
۲- این شرکتها می کوشند حرفها و ادعاهایشان را در لباس به ظاهر قانونی و در چهارچوب جملات و اصطلاحات قانونی بپوشانند.
۳- نوکیا میگوید که: " ... آنها این دولت را تحت پیگرد قانونی قرار نداده اند." در واقع می خواهند بگویند که فرد حقیقی یا حقوقی که مرتکب جنایت علیه آنها شده کس دیگری است. ولی فراموش کرده اند که آن فرد حقیقی یا حقوقی بارها و بارها در سازمانها و مجامع بین المللی و از جمله سازمان ملل، مکررا به نقض رعایت حقوق بشر متهم شده اند.
۴- در نتیجه، آقای سحرخیز باید با استناد به پرونده و سابقه‍ی آنان در سازمان ملل و گزارشهای بین المللی، جناب نوکیا را به عنوان شریک جرمِ مجرم و تدارکچی زمینه برای ارتکاب به این جرائم تحت پیگرد قانونی قرار دهد ودر این مورد به مفاد قانون حقوق بشر استناد کنند.
۵- تنها و تنها یک تیم بین المللی از وکلایی که در رأس آنها یک فرد مطمئن ایرانی قرار دارد می تواند مبارزه‍ی قانونی و حقوقی ایشان را به پیش ببرد. در این مورد چشم انداز موفقیت هم چندان روشن و امیدوارکننده نیست. این تنها بخشی از مبارزه‍ی بشریت برای ایجاد یک نظام دموکراتیک و عادلانه‍ی واقعی است- نظامی که تا کنون در هیچ جای دنیا وجود نداشته و ندارد.
٣۰۱۹٣ - تاریخ انتشار : ٣۰ مرداد ۱٣٨۹
|