اتحاد و همدلی همچنان آرزوی دست نیافتنی
کی باید از خود مایه بگذراد؟


فواد حقیقی



اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ٣ شهريور ۱٣٨۹ -  ۲۵ اوت ۲۰۱۰


تنها چند روز پس از آنکه آیت الله خامنه ایی بر لزوم "وحدت و همدلی" با کسانی که دچار "اشتباه یا غفلت" شده اند، تاکید کرده بود، آیت الله هاشمی رفسنجانی نیز "مهمترین پیروزی نظام و انقلاب" را "همدلی و اتحاد در انقلاب اسلامی" دانسته است. اما ایشان مسئولیت این مهم را برعهده "کسانی که لباس پیامبر اکرم(ص) را به تن دارند" گذارده است.
رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، با مقایسه "شرایط" کنونی ایران با "مقطع منتهی به پایان جنگ" ایران و عراق و فشارهای که در آن مقطع روی جمهوری اسلامی بوده است، "مهمترین پیروزی نظام، انقلاب و مردم ایران در مقطع کنونی" را "سربلند بیرون آمدن از آزمون وحدت ... و اتخاذ تدابیر عاقلانه برای مواجه با شیطنتهای داخلی و خارجی علیه ایران اسلامی" توصیف کرده است. به گفته ی هاشمی رفسنجانی ـ اتخاذ تدابیر عاقلانه ـ نیز لازمه ی "همدلی و اتحاد" در داخل است.
اما هاشمی رفسنجانی تحقق این هدف را بر عهده ی کسانی می گذارد که "لباس پیامبر اکرم(ص) را بر تن دارند". مسئولیتی که "همیشه ایجاب کرده" تا "استقلال خود را حفظ" کنند و "حامی و یاور مردم و مظلومان باشند".
رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، با مقایسه کردن شرایط کنونی ایران با سالهای پایانی جنگ ایران و عراق در صدد است تا اهمیت این "اتحاد و همدلی" را نشان دهد. همدلی و اتحادی که باوجود "شیطنتهای داخلی" قابل وصول نیست، و همین نیز ایجاب می کند تا رهبر "استقلال خود را حفظ" کند. به معنای دیگر تا وقتی که رهبری استقلال خود را در میان جناحهای موجود جمهوری اسلامی حفظ نکندو به حمایت از طیفی که قدرت را در دست خود قبضه کرده است ادامه دهد، "اتحاد و همدلی" در میان مسئولین جمهوری اسلامی همچنان چشم اندازی دور از دسترس خواهد بود.
با این اظهارات چنین بر می آید که آقای هاشمی رفسنجانی تنها رهبر را راهگشای بن بست "اتحاد و همدلی" می داند. که با شروطی که آیت الله خامنه ی برای وحدت قائل است، این راه دشوار گشوده خواهد شد.
آیت الله خامنه ی هم روز ۲۷ مرداد بر اهمیت "وحدت و همدلی" با کسانی "که جزو مجموعه بوده اند اما بر اثر اشتباه یا غفلت کنار افتاده اند" تاکید کرده بود. سخنان رهبر ایران به "وحدت" با رهبران مخالف دولت محمود احمدی نژاد تعبیر شده است.

هاشمی رفسنجانی، که تاکنون نیز جایگاه خاصی در میان رهبران جمهوری اسلامی داراست، بعد از دهمین دوره ی انتخابات ریاست جمهوری که به تظاهرات ملیونی مخالفان انجامید، چندین بار خواهان وحدت در میان جناحهای مختلف جمهوری اسلامی شده است. امری که تابحال به واقعیت تبدیل نشده است.
آقای هاشمی تنها چند هفته بعد از انتخابات جنجالی ۲۲ خرداد ۱٣٨٨ بود که جناحهای مخالف جمهوری اسلامی را به وحدت دعوت کرد و از نحوه ی برخورد با معترضان به نتایج انتخابات، اعتراض نمود.
او در شهریور ماه ۱٣٨٨ در مراسم افتتاحیه ی مجلس خبرگان نیز باز سخن از حفظ وحدت به میان آورد، که گویا افرادی "خیرخواه و باتجربه" تلاش می کنند تا با ارائه ی طرحی کشور را از بحران نجات دهند. اما با گذشت یک سال ظاهرا این تلاشها راه به جائی نبرده است.
با به بن بست رسیدن همه ی این تلاشهاست که اکنون هاشمی رفسنحانی با نیم نگاهی به رهبر، ظاهرا تنها او را به گشودن این گره کور تاثیر گذار می بیند.
آیت الله خامنه یی، گرچه ۲۷ مرداد بر "جذب" کسانی که "بر اثر اشتباه یا غفلت کنار افتاده اند با نصیحت و دلالت به راه برگردانده" شوند، تاکید نمود، اما تنها چهار روز بعد از آن "دایره ی" وحدت را تنها به "مخلصانی" گسترش داد که "اصول را قبول" دارند و "هر کسی که اصول را قبول" نداشته باشد بایستی "از دایره ی وحدت خارج" بماند.
با اینحال تا وقتی مخالفین آقای احمدی نژاد به اصول مدنظر رهبر پایبند نباشند ـ"کسانی که لباس پیامبر" را به تن دارند ـ در مقابل آنها احساس مسئولیت نخواهند کرد و حمایت و یاوری جانشین پیامبر نیز مشمول آنها نخواهد شد.