عنوان : سازمان ملل متحد شدیدا نگران
جناب دو شوکی،
شما البته متخصص تبعیضات قومی و نژادی هستید و سالها در باره آن مطالعه کرده و نوشته اید. برای آدم خام و ساده ای مثل من سوالات زیادی هست که جوابی برای آنها ندارم.
مثلا "اینکه کمیسیون و یا کــمـیـته هیجده نفره ناظر بر رفع تبعیض نژادی سازمان ملل مـتـحـد.........در راستای کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد از دولت ایران مصرانه تقاضا نمود تا به تبعیض نژادی (Racial Discrimination) برعلیه اقوام (ملیت های) ایرانی نظیر بلوچ، کرد، آذری، عرب، ترکمن و غیره پایان دهد.".
آیا این همان سازمان ملل متحد است که فرمان حمله به افغانستان و عراق و بسیاری مناطق دیگرجهان را برای حفظ امنیت و صلح جهان صادر کرد؟
این همان سازمان ملل متعهد است که قادر به دیدن تهاجمات امریکا و روسیه و چین و اسرائیل و و و ....نیست ؟
ولی " این کمیسیون با ابراز نگرانی شدید نسبت به اعمال تبعیض نژادی سیستماتیک بر علیه اقوام، از دولت ایران خواست به قرارداد (کنوانسیون) بین المللی مبارزه با نژادپرستی (۲) که ایران (۳) نیز امضاء کننده آن است پایبند باشد.".؟ ابراز نگرانی شدید؟
امروز روزنامه ها گزارش دادند که یک ملای متنفذ یهودی که زاده عراق و رهبر روحانی حزب شاس در دولت اسرائیل است در موعظه خود از خدا خواست که عباس و فلسطینی ها را با طاعون از عرصه زمین پاک کند و دولت اسرائیل همین سیاست را پیروی میکند . این ملا چند سال پیش خواستار نابودی عرب ها شده بود.

http://news.yahoo.com/s/nm/۲۰۱۰۰۸۲۹/ts_nm/us_palestinians_israel_rabbi

سازمان ملل متحد اینها را نمیبیند؟ و اگر میبیند چه کار کرده است که رای ان حجت باشد؟ حدود چهار صد قطعنامه را که در کوزه گذاشتند و آبش را خوردند. سازمان ملل متحد شدیدا نگران است ؟
وقتی ما از کهریزک و اوین صحبت میکنیم تو دهانی گوانتانامو و ابو قریب را میخوریم . سازمان ملل متحد کاری در این باره کرده است؟ اصلا آیا سازمان ملل متحد که خرج آنرا امریکا و یکی دو کشور دیگر میدهند جز تعارف و اجرای اوامر امریکا با شراکت چهار پنج کشور دیگری کار دیگری هم کرده است؟

بفرض کشور هایی مانند ایران نتوانند به اعمال تبعیض نژادی سیستماتیک بر علیه اقوام و ملیت های خود پایان دهند ؟ آیا راه دیگری جز خون ریزی و تجزیه وجود دارد و یا ما محکوم به این سر نوشتیم ؟ همه ما آرزو داریم که تمام ملل و اقوام دنیا بر سر نوشت خود حاکم بوده و سرزمین مستقل خود را فرمان روایی کنند. نتیجه دو هزار کشور " مستقل " شهرستانی دنیا خواهد بود. آیا وضعیتی بهتر از این برای کشور های بزرگ و آرزوی تفرقه بیانداز و حکومت کن پیدا میشود؟ آنوقت نفت و گاز و معادن خاور میانه نصیب کی میشود و کی حقوق این " ملت های مستقل و آزاد " را حفظ میکند ؟ آیا هند امروز در موقعیت بهتری است یا زمانی که هند و پاکستان و بنگلادش میتوانستند اتحاد خود را حفظ کنند؟ اینها افکار پریشانی ست که گاهی مغز مرا مشغول میکند و جوابی برای آنها ندارم . فکر کردم شاید شما داشته باشید.
٣۰٣۴۵ - تاریخ انتشار : ۷ شهريور ۱٣٨۹